Masumiyet... Kimi zaman en keskin silahtır, kimi zaman en sağlam maskedir. Yer altında gölgelerle dans eden bir tehlike; yer üstünde ise zarafetin ve saygının vücut bulmuş hâli bir iş kadını. Sessizliği, onu hafife alanlar için çalan en yüksek tehlike çanıdır. Kimse bilmez: bazen sessizlik, fırtınadan daha gürültülüdür. Çünkü sessizlik, onun ölümcül imzasıdır. __________________ "Odana biri çıkıyor." Aynı anda başka bir kulaklığa şu ses ulaştı: "Odaya giriyorum." Kartlar dağıtılmış, oyun açılmıştı. Bu oyunun sonunda tek bir kazanan olacaktı. Bir masal daha... "Bir varmış bir yokmuş" diye değil; "Bir varmış ama hiç yaşanmamış. Gölgesi kaldı, hatırası hiç yaşanmadı." diye son bulacaktı... __________________

"Ben, kalbinde yaşayabileceğim birini hayatımda isterdim," dedim ve yemyeşil gözlerinin içine baktım. "Peki sen, sen nasıl birini isterdin hayatında?" Yeşillerini denize çevirdi, iç çekti. Sabırla bekledim dudaklarından dökülecek olan cümleleri. Uzun uzun baktı denize. Sabrımı sınamak istercesine uzun baktı hem de ve sonunda yeniden bana dönebildi. "Hiç kimseyi," dedi kendinden emin bir şekilde, afalladım. "Neden?" Sordum, kadehinde kalan şarabını bir kerede içti. Boşalan kadehe odakladı bakışlarını. Uzun uzun düşündü. Gözünün ucuyla bana baktığında yüz ifadesi düzdü ama gözlerini yine saklayamamıştı. Gözlerinden anlaşılıyordu kederli olduğu. "Çünkü ben kimseyi kalbimde yaşatamam," dedi, bu cümlenin ağırlığı altında ezilirken acıyla yutkundu ve ekledi. "Benim kalbimde bana bile yaşam yokken, hiç kimseye olamaz."

"Verdiğim acıyı silebilmek için her bir saç telini öpmek istiyorum," dedi. Önce nefes almayı bıraktım. "Ama bazen öpünce de geçmez," dedi. Buz kestim. ... BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR! Yayınlanma Tarihi: 21 Mayıs 2017 Maça Kızı 8, üç kısımdan oluşan bir seridir; hepsi bu kitap altında toplanacaktır.

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

Zümra... Henüz 17'sinde bir genç kız. Susması istendi, itaat etmesi beklenildi. Ama o, bir Zümrüdüanka gibi kendi küllerinden doğmayı seçti. Ardında Mardin'in sıcak taşlarını, törenin suskun duvarlarını ve en çok da ağabeyine olan kırgınlığını bırakıp yola çıktı. Kendi yoluna, kendi sesine, kendi kaderine... Bu roman, sadece bir kaçış hikâyesi değil. Bu, bir genç kızın yıkılan hayallerin arasından yeniden doğrulma mücadelesi. Bu, Zümra'nın kendi sesini bulma, kalbini dinleme ve yeniden doğma hikâyesi. Kaçmak, bazen kurtuluş değil; yeni bir esaretin ilk adımıdır. "Zümrüdüanka: Yeniden Doğuş", bir genç kızın hayata, kalbine ve özgürlüğüne karşı verdiği şiir gibi bir mücadeledir. Ve belki de bazı aşklar, kaderin en büyük direnişidir...

Doğum gününden sonra, kardeşiyle eğlenmek için konsere giden bir genç kız... Fırtına yüzünden iptal olan konserden eve dönmeye çalışırken, kendini bir anda hiç bilmediği bir yerde bulursa... Ve bu bilmediği yerden, evine dönecek hiçbir yolu olmasa... Kendisini yabancı hissettiği bu şehirde, tüm bunlar yetmezmiş gibi, aklını karıştıran ve tüm yolları kendisine çıkaran gizemli bir genç adamla karşılaşırsa... Neler olur?

Maça Kızı 8 serisinin devam bölümlerini içermektedir.