"Bela yağmur gibi gökten yağarsa Başını ona tutmaktır, adı aşk..." . . . 🪶❤️‍🔥 Kapak tasarım; @Publiisherr

🔞+18 içerik bulundurmaktadır🔞 "Senin ilk seferin çaylak." Diyerek bana küçümser bir bakış attığında anlık olarak kaşlarım çatıldı. "Korkmuyorsun değil mi?" Göz ucuyla diğerlerinin bana baktığını görebiliyordum. Bakışlarımı yeşil gözlerine dikip bakabildiğim kadar sert baktım. "Korkanın burada yeri yoktur komutanım." Dedim sakince. . . . Başlangıç: 8 Mayıs 2023 Keyifli okumalar... 24.06.23 #bordobereli 1. 05.10.23 #bordo 1. 05.10.23 #roman 20. 18.12.23 #güçlükadın 1.

Dünyaya uyuşturucunun kucağında gelen Ceylan Aydinç, yaşadığı 25 senelik ömründe ilk defa bir çıkış yolu arar. Karşısına beklenmedik bir anda sonunu getirmek için çıkan Arslan Fırat Beydemir, hayatının dönüm noktası olur. Uyuşturucu bağımlısı kadın ve Narkotik Şube Amiri adam... Bu onların hikayesi. +18 öğeler : cinsellik, şiddet, alkol uyuşturucu ve suç türleridir.

Vatan uğruna baş koymuş, düşmanın yüreğindeki korkunun izahı, acının işaret parmağı olan Sezin Kaza, yıllardır Keleş timinin başında duran üsteğmen kimliğinde görevini icra ediyordu. Ne yaptığını bilen, kendinden emin, dik oluşuyla bilinir, sayılırdı. Keleş ismini en doğudan batıya kadar duyurmuş, düşmanın ölmeden önceki son nefesindeki nefret olmuştu. Fakat bir gün, yaptığı küçük hata ile tüm çabaları bir anda başına yıkıldı. Yaptığı küçük hatanın sebebi ile başlarına atanan Yüzbaşı Turan Akkurt, kendisinden önce lakabı geçtiği an yeri titreten bir komutandı. Soğuk kalbi, acımasız bakışı, yangın öfkesi ile tanınırdı. Girdiği ortama heybetiyle girer, doğrularını kalemsiz kazırdı akıllara. Ve Sezin'in bildiği tüm doğruları silip kendi doğrularını yazmaya kararlıydı. ★ "Bende iki sevdanın ucu, bucağı yok, Kaza. Gönlümü almışım elime, ikiye bölmüşüm; sonu, sınırı olmayan iki sevgi sığdırmışım o iki parçaya." "Neymiş onlar?" "Biri vatan, diğeri sen." ★ KURGU, VATAN İÇİN CAN VEREN, MİLLETİNİ KORUYAN ASKERLERİN HATIRASINA YAZILMIŞTIR. GERÇEK ASKERİ OLAYLARDAN VE BİLGİLERDEN BAĞIMSIZDIR. DURUMLAR, OLAYLAR VE YERLER DEĞİŞTİRİLEREK YAZILMIŞTIR. KURGU GERÇEKLİĞİ TAMAMİYLE YANSITMAZ.

Vatan hainleri tarafından kaçırılıp aylarca tutsak edilen bir kadın. Görevinde başarılı, vatanı için canını feda etmeye hazır bir Türk askeri. Ve onların geçmişlerinden beri verdiği zorlu hayat mücadelesine eklenen tutkulu bir aşk hikayesi. *** Gözlerini elindeki silahtan bana doğru çevirdi yanıma gelip elimi avcunun içine aldı.Bakışları etrafı tarayıp yeniden gözlerimi bulduğunda ciğerlerine derin bir nefes çekti ve yürümeye başlarken gözlerini hedefine kitlenmiş gibi ileriye doğru çevirdi. Sözleri tüm bedenimi titreticek kadar anlamlıydı. "Eğer bir gün yanıp kül olursan, küllerinden yeniden doğ," dedi. Beni yakabilecek tek ateş onun ölümüydü ve o beni yakarsa kül olacağımın farkındaydım ama yeniden doğabilecek de güce sahip olmazdım. Diğer elimdeki silahı daha sıkı kavrarken yutkundum, bakışları beni bulduğunda ela gözlerim kahverengi gözlerine karışmak istercesine bir süre oyalandı. Ardından gözlerimi önüme çevirdim. Onun hâlâ bana baktığını hissediyordum. Ve sözlerim kalbini delmek istercesine dudaklarımın arasından firar etti. "Eğer bir gün yanıp kül olursam, küllerim sana savrulsun," dedim ve arkamızdan, yanan evin patlama sesi duyuldu. ***

İlk karşılaşmamız mı? O günü sonsuza dek hatırlayacağım. Bana bakan o öfkeli gözlerini, sert yüz hatlarını ve arsızca burun deliklerimden içeriye sızan ter ve barut kokusu... Suriyenin bilmem hangi köyünde, güneş altında alev alev parlayan o mavi harelerini ve ciğerlerime tek bir boş yer kalmayana kadar arsızca dolan kokusunu o andan sonra hep aradım. Aramaya da devam ediyorum. Bu benim hayatımın başladığı günün ve devamının hikayesi. Bu aslında benim, Dilruba'nın değil, hayatımın başlangıcı olan o adamın hikayesi, Selçuk'un hikayesi. Çünkü ben, hiçbir zaman hayatımın başrol oyuncusu olmayı başaramadım ama o adamı, hayatımın başrolü yapmayı başardım.

Her duygu taklit edilirdi cesaret hariç... Kor kadar yakıcı bir asker. Kalbini ve ruhunu tamamen kapatmış kendini ülkesine adamış, aşk körü bir adam. Ta ki bal rengi, ateş parçası o gözlerle karşılaşana kadar. Ruhu hiç bu kadar sıkışmamıştı. Özgürlük artık bir çift gözde saklıydı. Bir öğretmen... Aldatılmış, yarı yolda bırakılmış bir kuş yüreğin de yaşayan kadın. Öğretmenlik yapmak için gittiği köyde huzuru bulduğunu sanarken tam da bir kaosun içine düşmüştü. Hem de hiç beklemediği geveze bir adamla, bir askerle. Belki de düştüğü gizem dolu köy de tek gerçek oydu. 'Sen bir sonbahar gibi girdin hayatıma tüm yapraklarını dökmüş bir ağaç gibi. Ben, sen dökülüp, bittin sanarken sen köklerini saldın yüreğime. Sonra birden yaprak dökümü durdu. Kurudun sandım da yüreğim de yeşerdin. Sen Sonbahar'ın Gelişi gibi geldin kararmış ruhuma sonra o karanlıkta bir ışık yandı. Bal rengi bir ışık... ' Dram #4 02.11.21 Romantizim #4 17.11.21 Aşk #9 18.11.21 Roman #2 22.11.21 Komando #1 17.02.22 Sonbahar #1 01.04.22 Hüzün #8 28.04.22 Tutku #3 Fantastik #4 28.10.22 Sonbahar'ın Gelişi ilk kurgum ve tüm hakları bana aittir.

Hayat biz planlar yaparken karşımıza çıkanlardır... Karaca yeni hayatına alışabilecek mi?

Askeri | Romantik | Psikoloji ⚠️Bu kitap; K.İ.T. I (Cevapsız Sorular) kitabının devam kitabıdır. İlk önce Cevapsız Sorular'ı okumalısınız ⚠️ 'Kökten ve tümden değişim' anlamına gelen İhtilal, cevaplarını bulan soruların en güzel sonucu olmuştu. Yaşadıkları zorlu savaşta; Kah Asena ihtilalci oldu Alfa'sını değiştirdi, Kah Alfa ihtilalci oldu Asena'sını değiştirdi. 🦋 Kelebek, isminin hakkını vererek çocukluğuna küsen adamın ruhunu iyileştirken; 🐺 Alfa, isminin hakkını vererek insanlardan kaçan kızı özgüvenine kavuşturdu. Hani klasik bir tabir vardır ya 'Birlikte büyüdüler' diye... Bizim hikayemizde biraz ters işledi bu durum. Onlar birlikte büyümediler. Onlar Birlikte Çocuk Oldular! Yegane amaçlarıydı Çocuk Kalmak. Salıncak gördüğünde koşmak, yağmurda dışarıya çıkmak, hasta olduğunda sevdiğine nazlanmak, küçük bir çocuk misali sahte tripler atmak ve kahkahalarla gülmek. Bolca kahkahalarla... 🎶Kitabın ismi AliFiru'nun 'İhtilal' şarkısından gelmektedir 🎶 🐺 Alfa 💙 Asena 🐺 => Bu kitaptaki kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Gerçek kişi, kurum ve olaylarla hiçbir ilgisi yoktur! <= Kapak Tasarımı; Wattpad= DacyGazelle İnstagram= dacygazelle

Lavin, 'babana bile güvenme' sözünü kulağına değil kalbinde sessizce çırpınan bir sızı gibi taşıyordu. Her atışında biraz daha derine işleyen, sustukça büyüyen, görünmeyen ama hep orada olan bir ağırlıktı bu... Çocukluğu, güvenin kırık aynasından süzülüp gelen keskin yansımalarla doluydu; neye elini uzatsa kesiliyor, kime sırtını yaslasa parçalanıyordu. Her anı, cam kırıklarının üzerinde yürüyormuşçasına ince bir acıyla örülmüştü. İnsanlara tutunmayı hiç öğrenememişti; ellerini uzattığında karşılaştığı hep soğukluk, hep boşluktu. Kalabalıklar içinde bile yapayalnız kalmanın ne demek olduğunu erken yaşta öğrenmişti. Tek sığınağı, annesinin sarılışında bulduğu o sessiz ve sıcak sevgiydi - fırtınanın ortasında soluk bir liman gibi... Onun kucağı, dünyanın tüm gürültüsünü susturabilen tek yerdi. Annesinin ölümüyle birlikte, Lavin'in içindeki son ışık da sönmüştü. Onu hayata bağlayan, karanlıkta yolunu bulmasını sağlayan tek parıltı yok olmuştu. Geriye sadece bir gölge kaldı-nefes alan, yürüyen ama yaşamayan bir gölge. Ta ki bir gün, griye boyanmış bir şehrin, unutulmuş bir kaldırım kenarında otururken... Bir yabancı, sessizce yanına yaklaştı. Hiçbir söz söylemeden, yalnızca elini uzattı ona. O an, Lavin'in donuk gözlerinde bir şey kıpırdadı-yıllardır kımıldamayan, kıpırdamaya cesaret edemeyen bir şey. O el, geçmişin tüm yükünü silip atmadı belki ama çok daha derin bir geleceğin ilk taşını döşedi. Lavin, ilk kez bir elin sadece uzatılmak için, sadece tutulsun diye var olduğunu fark etti. Ve belki de o anda, içindeki bütün duvarların çatladığını hissetti, birinin onu görmeye çalıştığını ilk kez o zaman anladı. Bazen insan, en çok unuttuğu yerde yeniden kendine rastlar...