„Od zawsze chciał być kimś. Pragnął błyszczeć na scenie w pięknym stroju z włosami upiętymi w długiego warkocza i szerokim uśmiechem, karmiąc się uwagą innych. Przychodził tutaj codziennie i każdego dnia pracował ponad swoje siły, żeby udowodnić innym, jak wiele był warty i jak wiele poświęcał, żeby zostać zauważonym. Poruszał się z gracją, chociaż przeżył niezliczoną ilość wypadków, a jego stopy ściśnięte przez zbyt mały rozmiar łyżew błagały go, by przestał. Nie jadł, nie pił i nie mówił, a każdą minutę przeznaczał na kolejne powtórzenia." Historia o jeździe figurowej i o tym, jak chcąc stać się kimś, spychamy się na samo dno. Historia o miłości, przyjaźni i akceptacji. Historia o Najczarniejszym Łabędziu. #swanff - Twitter

~Zatrzymaj swoje serce dla kogoś, kto je ma.~ Pierwsza część trylogii "Sunlight". ______________ © PraySatan, 2021

"- Wiem, że jesteś nowy, ale w tej szkole panują zasady i nie lubimy tu przemocy, dlatego wypuść Ashtona i może sprawa rozejdzie się po kościach, okej? - Okej. - Pokiwał głową, choć wciąż brzmiał na lekko rozbawionego. Odsunął się od drzwiczek, skąd Irwin wręcz wypadł z impetem. - Jak masz na imię? - Umn, Luke? - Przedstawiłem się niepewnie. - Fajnie. - Skinął. Zdezorientował mnie, dlatego straciłem czujność, pozwalając by nowy chwycił moje ramię i ku zaskoczeniu gapiów, mnie wepchnął do szafki, na miejsce Ashtona, przytrzymując zamknięcie. - Hej! - wrzasnąłem. - Ja jestem Michael - odpowiedział w stronę dziurek, które miały pewnie za zadanie wietrzyć i chronić szafkę przez stworzeniem trampkowej bomby biologicznej. - I żaden dupek nie będzie łaził za mną i komentował mojego ubioru i mojego piercingu, żeby potem kolejny dupek implikował mi, że nie rozumiem zasad. - Super, Michael, ale teraz mnie wypuść!" Albo... Gdzie Luke jest definicją pozytywnego myślenia, a Michael to synonim burzy. Czy też... Gdzie Luke nie potrafi pogodzić się z tym, że ktoś go zwyczajnie nie lubi, dlatego za wszelką cenę próbuję wywołać uśmiech na twarzy Michaela. ______________ TW: ta książka jest fanfiction i nie ma nic wspólnego z rzeczywistością! grudzień 2020 - czerwiec 2021

Nie ukryłam tej powieści tylko z sentymentu, ale chcę, by przyszli czytelnicy tego dzieła byli świadomi, że pisałam to, mając 16-17 lat, i nie jest to wybitne. Planuję napisać to od początku. Nie chcę tutaj żadnych sugestii poprawek, bo najzwyczajniej w świecie ten tekst będzie pisany na nowo. Dziękuję :D W 2045 roku spokój zwykłych szarych ludzi został zakłócony. Nieznana dotąd choroba przez lata rozprzestrzeniała się po świecie, nie dając żadnych objawów, a wystarczył jedynie kontakt wzrokowy. Gdy ludzie zaczęli dostrzegać dziwną zamianę koloru oczu, myśleli, że to tylko przemęczenie. Jednak zarażona dziewiętnastoletnia Lily i wielu innych musieli zmierzyć się z czymś gorszym od sekundowego zarażenia - z bólem przemiany w potwora. Pamiętaj! Jeśli historia Ci się spodobała, zostaw po sobie jakiś znak :D gwiazdki i komentarze są mile widziane. Ostrzeżenie ⚠ Opowiadanie zawiera przekleństwa i brutalne, odrażające sceny. Nie dla ludzi o słabych nerwach i doskonałej wyobraźni, mogącej sobie wszystko ładnie wyobrazić XDD Druga część już na profilu https://www.wattpad.com/story/234303795-%C5%9Bmier%C4%87-motyla-2

When you're hired to be Niall Horan's girlfriend you would think it's simple, throw a few fake hugs here, throw a few fake kisses there and everyone is happy but what happens when Jenny is hired for Niall? Is this sweet, loveable boy the same person when those cameras aren't around? How will he treat this poor, innocent girl who was forced into this by her mother, and what secrets will unravel along the way? Hired PretentiousNiall © 2014-2015 Cover made by @andallthatjaz1d No part of Hired may be reproduced, or redistributed without written permission from the author. All ideas and written content belong to the author. For permission contact Pretentiousniall on Wattpad.com

Harry Styles napisał kiedyś na końcu swojej książki: jeśli żyjesz, to żyj dalej, jeśli umierasz; złap rękę kogoś kogo kochasz i nie puszczaj jej, daj ostatnie tchnienie ciepła, pocałuj knykcie. Pokaż jej ile dla ciebie znaczy. Szkoda, że gdy przychodzi co do czego lekceważy swoje własne słowa. albo Harry Styles, słynny pisarz, próbuje napisać przed śmiercią ostatni bestseller dla swojego przyjaciela Louisa, którego utrzymuje. Okładka autorstwa: @Loueehx :) Dziękuję, kochanie! xx

Nie pamiętam dnia, w którym cię poznałam, więc to zupełnie tak, jakbyśmy nigdy się nie znali, Myles. berry; 2017

Wiele było pięknych kobiet. Miał je wszystkie. Miał, władał, posiadał. Złoto, jedwab, diament, stal. Śpiew słowika. Wiele oczu go widziało. Wszystkie należały do niego. Patrzyły z uwielbieniem. Tak jak im kazano. Patrzyły, z głową pochyloną. Któż jest tego godzien? Spojrzeć w oczy pana? Był podziwiany. Był potęgą, prawem, władzą. W wiele oczu patrzył. Wiele w nich widział. Barwy, odcienie. Szmaragdy, szafiry. Żadne takie same. Ale każde patrzyły z uwielbieniem. Tak jak nakazano. Patrzyły uniżenie. Niegodne jego spojrzenia. On patrzył wzrokiem władczym. One uwielbiały. On nie miłował żadnych... Lecz co zrobi PAN nasz, Gdy spojrzy w oczy inne? Nieznane i zimne. Patrzące z nienawiścią. W oczy barwy pięknej. Wcześniej niewidzianej. Oczy bezimiennej. Ale tylko dla niego, Skrytej w tajemnicy. W oczy w których ziemia z niebem się spotyka. W których brak uwielbienia. Jedynie pogarda... _____________________________________ Wszelkie prawa zastrzeżone.

W co wierzysz? W zbawienie? Reinkarnację? Potępienie? On wierzył tylko w swoją siłę... to znaczy, kiedy jeszcze pamiętał, kim był. Kiedy jeszcze pamiętał, kiedy był. Zanim, z nieznanemu mu powodu, stał się Złodziejem Ciał. Otwieram oczy... Raz za razem. Chciałbym, żeby to był ostatni... okładka wykonana przez @jennhills