Özgür olmak isteyen bir kadın ve onun özgürlüğü olmak isteyen bir adamın hikayesidir. ~ Alıntı: "Sen bana ne yaptın?" dedi Arhan ağa kalbini tutarak. "Saçının teli incinse burayı yakacak gücü buluyorum ama o teli gördüğümde ayağa kalkacak gücü bulamıyorum. Sen bana ne yaptın?" dediğinde yutkundum. Zaten ağır bir günden sonra bu olanlar hiç kaldırabilecegim şeyler değildi. "Tamam yeterli." dedim elimle onu durdurarak. "Bak ben senin sevebileceğin biri değilim. Ben özgür olmayı seven biriyim sense tamamen bir kapansın. Özgürlüğüme kapan olan birini istemiyorum." dediğimde o dik duruşunu geri kazandı. "O zaman bende özgürlük kapanı olurum. Benim içimde olursan özgür olursun." dediğinde yutkundum. Onun içinde özgür olmayı düşüncesi irkilmeme neden oldu. ••• İçinde küfür gibi rahatsız edici kelimeler içermektedir. Öylesine yazılmış özensiz bir kurgu değildir. Başka kitap-yazar ve karakterlerinden bahsedilmesi durumunda bunu yapan hesaplar engellenecektir. Yazar şahsına veya diğer okurları kitap'a ve yazara karşı kışkırtarak ithamlarda bulunan tüm kullanıcılar engellenecek ileri gidilmesi durumunda gerekli yerlere bildirilecektir. Daha önce böyle şeyler yaşamadım ama uyarı yapmakta fayda var. Kurgunun ismi dahil konusu da wattpad veya diğer platformlarda bulunmamaktadır. Benzeri büyük bir ihtimalle kopyadır. Çalmayın. 07.02.2025 Tarihinde yayınlanmıştır.

"Bu dudakları tatmayı bırakırsam eğer,"dedi, gözleri dudaklarımdayken. "Bu kokuyu solumazsam,bu tene,"derken parmak uçlarını kadınlığımda hissettim. "Dokunmazsam eğer,buna sebep olan her şeye düşman olurum, güzel karım,"diye devam etti. "Seni, benden koparmaya kim kalkışırsa mahrum kaldığım yerden onu mahrum ederim,onun da nefesini keserim." O, sağanak bir yağmur. Ben ise ona savunmasız bir Diphylleia. Belki de beni görmesi için yağması gerekir. Nefretin büyüttüğü iki bedene vuran kasırga, duyguları bertaraf ettiğinde nefretten peyda olan güçlü duygu aklı köle;duyguları hükümdar yapar. Nefret güçlü bir duygu. Tutku,nefreti öldürebilecek daha güçlü bir silah. Yıldızlar, bir bir parladığında nefret ve tutku birlikte oldu. O gece birbirlerine çıkan yolun temeli atıldı. Birbirlerine karıştılar. Kızıl saçlı bir kadının ve kömür karası gözlü bir adamın tenine işleyen mühür, duygularının damgalarıydı. ℤ𝔸𝕐ℕ𝔸ℍ𝔸ℝ𝔸'𝔻𝔸ℕ CEVHER SERİSİNİN İLK KİTABIDIR. (Kitabın ismi şahsıma aittir. Herhangi bir kitapta kullanılmasına müsadem yoktur. )

SINIRDA SERİSİ III Üsteğmen Kürşat Öztürk'ün özel bir görevle İtalya'ya gitmesiyle örgüt kurucusu Mossimo Vigor'un bale öğretmeni kızıyla yolları kesişir. Bu karanlık krallığa tek başına değil iki kişi olarak savaş açacaklardır. Balerin babasının onun arkasından çevirdiği işleri öğrenir öğrenmez Guerra Rossi'nin asıl kimliğini öğrenir ve birlikte babasına karşı savaşmayı teklif eder. Guerra Rossi kılığındaki Üsteğmen Kürşat Öztürk'ün mücadelesi nasıl ilerleyecek? Bu karanlık örgüte tek başına mı yoksa iki kişi mi savaşacaklar?

"Senin bu güzelliğinle ben ne yapacağım?" diye mırıldanarak saçlarımı avuçladı. Ardından dudaklarını nazikçe dudaklarıma değdirdi. Öyle hafif bir öpücüktü ki sanki dudağımın üzerinde bir kelebek kanat çırpmıştı. "Hı?" dedi tekrar ve bir kez daha öptü, bu kez biraz daha uzun, biraz daha içten. "Ne yapacağım ben bu güzellikle, söyle." diyerek üçüncü kez dudaklarıma kapandı. "Seni niye bu kadar çok seviyorum acaba hiç bilmiyorum." dedim kıkırdayarak. Sesim, söylediklerimden utanmışım gibi alçalmıştı. O ise buna karşı dudaklarını gülümseyerek araladı ve alnımı usulca öptü. "Sana nasıl bu kadar çok âşığım hiç bilmiyorum." dedi ve o cümleyi söylerken sesinin titrediğini fark ettim. Sanki bu söz dilinden değil kalbinden düşmüştü. O an gözlerimi açtım ve kahverengi gözlerine baktım. | yetişkin unsurlar bulunur |

İki abinin ölümüyle derinleşen kan davası, iki gencin evliliğiyle son bulmak zorundaydı. Onlar için bu bir sevda değil, mecburiyeti. Ama her mecburiyet, içinde yeni bir yol saklıdır. Bu hikâye; intikamla sevdanın, töreyle özgürlüğün, acıyla umudun kesiştiği bir yolculuktur.

01.12.2025 tarihi itibarıyla kurgu düzenleme sürecine alınmıştır. Bölümlere başlamadan önce, ilgili bölümde bir uyarı metni bulunup bulunmadığını kontrol etmenizi rica ederim. Düzenleme süreci boyunca anlayışınız için teşekkür ederim. Bir operasyonla kesişen yollar, üç kurşunla başlayan tanışma, ardı ardına gelen sırlar... Aşkları bir savaş alanı gibi: her temas tetikleyici, her bakış bir çatışma. Ve bu savaşta sadece kalpler değil, hayatlar da tehlikede. "Pinhan", aşkın, geçmişin ve silahların gölgesinde doğduğu sarsıcı bir hikâye.

Yatağın baş ucundaki küçük bir kağıt parçasına yazılan iki cümlenin içerisinde kalem delikleri vardı; harfleri bir araya getirirken kâğıdı parçalamaktan son anda vazgeçen bir saldırganlıkla yazılmıştı. Saldırganlığı yazdığı sekiz dokuz kelimeyle veda eder gibi değil, Alara'nın kalbini nefretin kollarına bırakır gibiydi. ❝Hesaplaşmamız gerekenleri şimdi hesaplaşmayacağız Alara. Geceyi de yaşanmamış say.❞ Yiğit Uygar Palaslı'nın satırlarında ihtirasa karışan bir öfke ve Alara'nın ihanetine duyduğu inanç vardı. Ve Yiğit kadar kimse, ihanetle körüklenerek yakıp yıkamazdı. Büyük bir kumpas. Palaslı'ların sergisinden çalınan değerli antikalar. Ve suçlanan Alara Yücesoy. Onların tehlikeli, 'itibar palası' oyununa ortak ol.

Hayatım nerede başlamıştı? Nerede bitecekti? Bir kaya parçası beni götürmüştü peki geri getirir miydi? Yaralarımı kimsesizliğim mi sarardı yoksa Kimsesizliğim mi yara açardı? Bilmek, hatırlamak, öğrenmek felaketim olacaktı. Ama bu felaket ya beni güçlendirirdi ya da zayıflatırdı. Sanki zaman durmuştu,ben durmuştum. Geçmişim nasıldı bilmiyordum, öğrenmek istiyordum. Bir puzzle parçasıydım ve tamamlamam lazımdı. Ben Dora kimsesiz Dora. Hikayem bildiğim kadarıyla varoldu, hatırladıklarım ise cehennememim oldu... KİTABIN TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR, (Ç)ALINTI DURUMU OLURSA HUKİKİ İŞLEMLER BAŞLATILACAKTIR. 05/11/2023

Bir oyun, bir oyuncu, bir oyuncak ve bir kurucu. Avlanması gereken bir adam ve avcı bir kadının oyunu. "Avımsın adam..." dedi kadın. "Avınım kadın..." dedi adam. İki insan, iki aşık, iki yabancı. İkimizde oyunun içinde tıkılıp kalmıştık. Çıkış yoktu. Kaçmak yoktu. Sadece kurallara göre oynamak vardı. O Av, ben Avcı. İki karanlık ve iki tehlikeli insandık. Ya bu oyunu bitirecektik ya da yeni bir oyun oynayacaktık. Sözlerim sözleriydi... Gözlerim gözleriydi... Hislerim hisleriydi... Ellerim elleriydi... İzlerim ise izleriydi... İkimizde birbirimize aittik. İkimizde birbirimiz için yaratılmış gibiydik. İkimizde derin yerlerden, derin yaralar almıştık. Ve onları birbirine dikmiştik. Biz birdik. Bütündük. Bir bedendik. KİTABIN TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR, (Ç)ALINTI DURUMU OLURSA HUKİKİ İŞLEMLER BAŞLATILACAKTIR. 31/03/2024

-Bazı yaralar tende değil, kalpte açılır. Bazen bir kurşun değil, bir bakış vurur insanı. Unuttuğu eşyalarını almak için dağ evine tek başına dönen Liva Soyel, eve vardığında kapının önünde kurumuş kan izlerini görür ve kapının kilitli olmadığını fark eder. İçeride birilerinin olduğundan şüphe ederek eve girer ve kan izlerinin odasına doğru devam ettiğini görür. Geri dönüşü yoktu, artık eve girmişti ve ardından kapıyı kapamıştı. Odasının kapısı hafif aralıktı. Odaya yaklaştıkça kurumuş kanlar çoğalıyordu. Kapı açıldı ve görüş alanına, yatağında uzanan maskeli bir adam girdi. O an çığlık atarak telefonunu düşürdü. Ya her şey bu adamla birlikte mahvolacaktı ya da yeniden başlayacaktı. İlk yayınlanma tarihi: 1 Ağustos 2025