Bu mektuplarda yazacağım şey ise, seni on iki yıl öncesine götürmekle başlayacak. 2008 güzüne. Sana bizim hikayemizi anlatacağım. En başından. Hatırladığım tüm detaylarıyla, en önemli kısımlarıyla. Yaşadıklarımızı bir de benim, o çaresiz ve belalı çocuğun ağzından dinlemeni, bana o anları yaşarken nasıl hissettirdiğin...
normal çocuklar gibi bir yaz geçiremedik. boyumuzu çok aştık. derin yerlerde yüzdük. kolluk takmak komik geldi, çocuk değildik artık. lakin tek bir dalga alt etti bizi. boğulduk o sularda. battık gitgide, ta ki ışık kaybolana kadar. şimdi ise ayağımızın değmediği o yerde hepimiz günahlarımızla uzanıyorduk. * rahatsız...
"Söz vermemi ister misin, küçük?" "İsterim, ama tutabilecekseniz, bayım." 14/04/2018 ~ 29/06/2018
