📍 Hikayede sıkça yetişkin içerik bulunmaktadır. Rahatsız olacaklarının okumamasını tavsiye ederim. ✔ TAMAMLANDI. "Erzen, ben hiç inanmadım zaten, beni kim sevdi ki sen sevecektin..."

Burası bir kar küresiydi, biz de içindeki figürler. Bizi tutup salladılar, ne olduğunu anlamadık, alt üst olduk...

Ellerim hala kolyemdeydi. Bu kalp benim sarayımdı ve yanımda olduğu sürece ben her zaman iyi olacaktım. Zira kalbin sahibi bendim ve dört bir yanım onlarla çevriliydi. Kalp Muhafızlarıyla...

Gözlerinizi açtığınızda yıkılmış bir evde uyanacaksınız. Tek çıkış yolunuz yerin altı olacak. Kendinizi bulduğunuz çıkış noktası her bir yanı kameralarla çevrili, her yeri izlenen bir plato. Tek amacınız ise alandaki ipuçlarını takip edip evinizi bulmak. Tüm yarışmacılar evlerini bulduğu an, kazanan belirlenmiş olacak. Öyleyse, sizi kaybetmemizi ister misiniz?

Onun kafasına sıkacaktım. Bitecekti her şey. Sonrasında kimsenin beni öldürmeyeceğini de söylemişti. Onu öldürmemek için hiçbir nedenim yoktu. Öyle sandım... Öyleymiş gibi yapmaya çalıştım. Sonra birden ona "Beni seviyor musun?" diye sordum. Dudaklarımdan kopan soru başta onu şaşırttı, dağılan şaşkınlığının akabinde sıkıntıyla iç çekti. "Zorlaştırma Tutku. Buna vereceğim cevap işini kolaylaştırmayacak." Silahı avucum içinde sıkarken taviz göstermedim. Tekrar sordum. "Reha, beni seviyor musun?" Birkaç saniye sessizce gözlerime baktı. Orada ne aradı ne buldu bilmiyorum. Ölümü kabullendiği gibi bu sorunun cevabını da kabullendi. "Evet." Ateş ettim. Evet der demez, namludan çıkan mermi onu buldu. Omzuna aldığı yarayla yalpalanarak geriledi. Bembeyaz kesilen parmak boğumlarım, siyah demirle tezattı. Bir zamanlar bende böyle şeylerle tezat düşecek bir kadındım. Susmadım, silahımı da indirmedim. Yine sordum. "Beni seviyor musun?" Aldığı derin nefesin ardından bağırdı. "Evet!" sesi gürleyen gök gibiydi, kulaklarımda yankılanırken beni korkutuyordu. Nefes nefese kanayan yarasına bakarken sakinleşebilmem imkansızdı. Bu defa silahın hedefini bilerek ıskalayıp yeniden ateş ettim çünkü ona ateş etseydim, ölümcül bir yara alacaktı. Amacım neydi? Silah zoruyla ona beni sevmediğini söylettirmek mi? Ne kadar dayanabileceğini ölçmek? Beni sevdiğinden mi öldüremiyordum onu? Hâlâ neyi bekliyordum kafasına bir kurşun sıkmak için? Reha'nın yüzündeki ifade sabrının taşmak üzere olduğunu sinyallerini veriyordu. "Eğer beni öldürmeyeceksen indir o silahı!" 🖤🗝️ Karanlığın Aç Çocukları Serisi; Akılbaz (1.kitap) ve Canbaz (2.kitap) olmak üzere iki kitaplık bir seri ve bütün bölümleri burada tamamlandı. ⚠️Uyarı: 18 yaşından büyük okuyucular için uygundur. Cinsellik ve çeşitli suç unsurlarını içerir.

Bacaklarımı araladı. "Ne yapıyorsun?" "Seni içiyorum."

" Dokun bana, " dedi Sumru bunu yapmamak için kendini zor tuttuğunda. " Sumru.." " Sen sus, elin konuşsun Kutay. Dudakların, ellerin...sadece onları istiyorum. " Kutay bu emri bekliyormuş gibi ellerini kızın beline koyarak onu kendine çekti. Artık istese de duramazdı, bunun farkındaydı. Yetişkin içerik içerir, rahatsız olacaklar okumasın.

"Dokun bana sadece dokun ....Dokunuşlarına ihtiyacım var . Tenin tenime ,kokun kokuma ....yüreğin yüreğime karışsın istiyorum .Sence de artık perde arkasına gizlenmeden tüm çıplaklığımızla birbirimizi hissetme zamanı gelmedi mi ? Şimdi biz susalım zaten konuşmak için şahlanacak içimizdeki tutku.Bırak esiri olalım " ***** Arkadaşının neler çevirdiğini öğrenmek için peşinden gizlice takip eden kumsal ,kendini bir anda kumarhanede bulur .. Ürkekçe etrafında gezinip geldiği binanın girişini bulmaya çalışırken düştüğü yerin masum bir yer olmadığını sezer lakin arkadaşı içeridedir. Daha sonra karşısına çıkan yabancı adama "Merhaba , giriş ne tarafta acaba ?" Diye çekinerek sorması ile olaylar o anda başlar. Ve konuştuğu bu adamın büyük bir örgüt lideri olduğundan bir habersizdir. Üstelik düştüğü bu kumarhanede yabancı adama aittir. Tek dileği arkadaşını düştüğü bu tehlikeden kurtarmak olacaktır lakin yabancı adamın dikkatini çektiğinden planladığı hiç bir şey istediği gibi gitmez .Ne kadar onu ürküten çevreden uzak durmaya çalışsa da elinde olmadan sürekli yolları kesişmek zorunda kalır ve nasıl olduğunu anlamadığı şekilde de kendini yabancı adamın planlarına toslarken bulur..

• Ellerimle masadan destek alıp öğretmen masasına oturdum.Bacaklarımı hafif açtığımda pileli eteğim yukarı sıyrıldı.Buna aldırış etmeyip gözlerimi onun yüzüne çevirdim.Sinirliydi bunu çok net bir şekilde hissedebiliyordum. Sınıfta volta atıyordu.En sonunda durdu ve ela gözlerini bana çevirdi. Bir kaç büyük adımda yanıma geldi.Hemen önümde aralanan bacaklarımın arasında durdu.Gözlerini bana dikip tehditkâr bir şekilde "Bu yaptığında neydi?" keyifle dudağımın kenarı kıvrıldı.Bu halleri hoşuma gitmiyor değildi. Oturduğum masadan kalkıp tam önünde durdum.Kafamı hafif kaldırıp "Ne o kocacım?" Elimle yakasını düzelttim.O sırada sıcak boynuna değen elimi sanki ateşe değmiş gibi çekmek istesemde çekmedim.Yakalarındaki ellerimle onu yavaşça kendime çektim "Yakalanırız diye korktun mu?" Kısık sesle söylediğim cümleye gözlerini kıstı.Dişlerinide sıktığının farkındaydım.Onu kendime çektiğim için görüş açım daha genişlemişti.Gözlerinde şimşek çakmıştı.Bunu gördüğüme yemin edebilirdim.İfademi bozmadan sırıtmaya devam ettim.Dudakları düz bi çizgi halini alınca kollarımı boynuna dolayıp ona biraz daha yaklaştım.Kalbim deli gibi atsa da bunu belli etmedim.O ise tepkisiz bir şekilde beni izledi. Daha çok ne kadar ileri gideceğimi merak ediyor gibiydi. Dudaklarımızın arasında santimler kala konuştum "Unutma Ediz Kandemir," nefesini içime çektim ve dudaklarına bakan gözlerimi gözlerine çıkardım.Aynı şekilde o da gözlerime bakınca devam ettim.Dudaklarımız birleşmeden önce söylediğim tek şey şu oldu ; "Ben yapamayacağım hiç bir şeyi dile getirmem." • (+18 sahneler olacaktır.) (Profilime gidip diğer kitaplarıma göz atabilirsiniz.)

Emir vermekten hoşlanan bir vampir ve geri adım atmak zorunda kalan bir kız -"sana birgün yalan söylersem ne yaparsın?"kaşlarını hafifçe çatıp -"seni ilk yanımda tuttuğum zaman ne dediğimi hatırlıyor musun?"sadece başımı eğince -"söyle!"diye sesini yükseltti. Gözyaşlarım akarken -"hatalar bedellere mahkumdur"dedim. -"cevabını kendin verdin"kafamı onun göğsüne koydum. -"ne yapacaksın bana?"sessizce sorduğum sorudan sonra omzumdan tutup geriye çekti,gözlerime baktı. -"bana birdaha yalan söylememeni sağlayacağım" ++++++++++++++++++++++++++