Darry, akacja dzieje się na 6 roku nauki w Hogwarcie. Po śmierci Cedrika i Syriusza Harry przestaje sobie radzić. Otaczająca go wszędzie smierć jest przytłaczająca. Jednak przecież Wybraniec i Chłopiec, który Przeżył nie może mieć depresji. Dlatego za wszelką cenę trzeba mu pomoc! Opowiadanie zawiera sceny erotyczne oraz wulgaryzmy. Dozwolone tylko dla osób powyżej 18 roku życia. Opowiadanie z gatunku BL (boys love) zostałeś ostrzeżony - nie chcesz nie czytaj. Pozostałych zapraszam do lektury, mam nadzieje ze będzie się podobać. Postaci oraz świat, należą do J.K. Rowling Nie wiem kto jest autorem zdjęcia. Jeżeli ktokolwiek posiada informacje na ten temat, prosiłabym o informację :) Zdjęcie zostało skopiowane ze strony https://www.wattpad.com/733481519-bnha-pics-drarry-stuff-man/page/3 I don't know who the author of the photo is. If anyone has information on this subject, I would ask for information

Lord Voldemort nie żyje. Od siedemnastu lat. Co teraz? Wszystko powinno być trochę inaczej, racja? Bo skoro nie ma głównego antagonisty, to niemal każde wydarzenie powinno potoczyć się inaczej, prawda? I, cóż, tak się stało. Odmieniło się prawie wszystko. Harry, Ron i Hermiona nigdy nie musieli dorosnąć za wcześnie. Syriusz odnalazł nieco pokręconą, ale ostatecznie dobrą drogę do swojego chrześniaka. Dumbledore nieco zdziadział i prawie nie udziela się w Hogwarcie, ale jest. Snape... cóż, może nie ma się dobrze, ale to norma. Najważniejsze, że żyje. A cała reszta? Cała reszta była naprawdę w porządku, a ta alternatywna rzeczywistość bardzo im odpowiadała. Tak, wiele się pozmieniało. Bardzo wiele. Jednak nie wszystko. Harry Potter, Wybraniec i Złoty Chłopiec wciąż nienawidził pewnego nastolatka. Ze wzajemnością, oczywiście. Czy w ogóle potrafili podać powód ich nieprzerwanego sporu? Czy byli w stanie sięgnąć pamięcią, do momentu, w którym to wszystko się zaczęło? Och, jasne, że nie. Wygląda więc na to, że nie wszystko co złe było winą Sami-Wiecie-Kogo. Może tej dwójce po prostu była pisana nienawiść. I pewnie wciąż by tak było, gdyby nie ta przeklęta szklarnia. Cholera, kto wie, a może ona faktycznie była przeklęta? W świecie magii przecież niczego nie można się spodziewać. *** art credit - @alekina on tumbrl Disclaimer: pisząc to byłem jeszcze dzieckiem, niedoedukowanym w tematach, których poruszenia się podjąłem. Występuje tutaj spłycanie poważnych problemów i zaburzeń psychicznych. Relacja romantyczna przedstawiona jest jako lek na wszystkie troski, co jest oczywistą nieprawdą. Postacie są niedopracowane i się zlewają, a reprezentacja prawie nie istnieje. tw // drugs misrepresentation, eating disorders misrepresentation Raczej nie sprawdzam już komentarzy, więc w razie pytań zapraszam na tablicę! Łącznie ponad 225,5 tysiąca słów.

TYLKO UDOSTĘPNIAM. LINK DO ORYGINAŁU: http://drarry.pl/forum/viewtopic.php?f=8&t=944

Kiedy zaczęły się masakry, Harry znów poczuł, że świeżo zbudowany porządek rozsypuje się w pył - i zabiera ze sobą pierwsze namiastki szczęścia. Po wojnie zmieniło się wszystko, ale smak strachu pozostał taki sam. Wciąż podszyty czymś nieludzkim, bezlitośnie przeżerający każdy element życia. Tym razem jeszcze bardziej obezwładniający, bo wróg przemyka kątem oka, stale obecny i nieuchwytny, zacieśniając pętlę wokół gardła. Kiedy uczniowie wracają do Hogwartu, bezustannie towarzyszy mu wrażenie, że coś jest nie tak - zbyt zwyczajne, niewłaściwe. Świadectwo przeżytego cierpienia jest wszędzie; w zagubionym wzroku, słabych uśmiechach, milczeniu i w każdej nocy, kiedy nie może spać. Nikt nie wyszedł z piekła bez blizn. Niektóre wciąż nie zdążyły się zagoić. Być może nie powinni byli świętować. Być może piekło nigdy nie miało odejść.

Zaczęło się od rozkazu - zabij, albo przyprowadź. Jako tchórz wybrał drugą opcję, ale nie przemyślał konsekwencji. Miłość czy tylko rozkaz? Z czasem wiele rzeczy może się zmienić. Co teraz zrobi Draco? Opowiadanie zawiera treści erotycznie i jak sama nazwa mówi homoseksualne. Ostrzegam także, ze jest ono jedynie dla osób o mocnej psychice.

Miało być pięknie, świat wydawał się taki cudowny kiedy miałem cię przy sobie, a teraz stałeś się moim największym koszmarem, powodem wszystkich moich łez, ran i siniaków. Miało być inaczej... Druga część, po Dirty job. Kto nie czytał pierwszej radziłabym zacząć od tamtej, bo niektórych rzeczy możecie nie zrozumieć

Ludzie nastawieni przeciw sobie już w dzieciństwie do końca muszą się nienawidzić, bo tak ma być. Ale w pewnym momencie okazuje się, że tak naprawdę łączy ich zupełnie coś innego. Czy przyzwyczajenie wygra z przeznaczeniem? Zobaczcie sami. Od razu uprzedzam, że to będzie psychiczne, porąbane, pełne wulgaryzmów i scen wiadomo jakich.

(Zaczęłam pisać to opowiadanie przy dość małym doświadczeniu w tej dziedzinie. Na Pierwsze kilka rozdziałów przymknijcie oko, im dalej, tym lepiej) Jak wiele może zmienić jedno, niewinne wydarzenie? Jak dotychczasowy wróg może stać się kimś zupełnie innym? Jak najlepsi przyjaciele mogą namieszać w Twoim życiu? Jak wiele może znaczyć jedno słowo? Jak dużo trzeba poświęcić, by ocalić kogoś, kogo kochasz? Akcja toczy się na szóstym roku, gdyby ktoś miał wątpliwości, pominęłam wątek ze Slughornem, bo nie był mi potrzebny. Najwyższe notowania: #1 w Drarry 17. 07. 2016 - #39 w Fanfiction!!!! 21.08.2015 - 25.08.2016 Zakończone

Mały one shot,Harry mieszka ze swoim chłopakiem w domu odziedziczonym po ojcu chrzestnym. Co zmieni wizyta Rona i Hermiony, oraz wieść o dawnym znajomym?

„Draco na niego patrzył, stojąc obok drzwi, z rękami w kieszeniach spodni. Harry w jego wzroku zobaczył wszystko. Oczy miał przepełnione rozdarciem, tęsknotą i rozpaczliwym, pustym szczęściem. Były oceanem, w którym każda kropla miała inny skład, tworząc coś niemożliwego do opisania. Pełne emocji, dławiących się pragnień i wyrzutów. Pełne uczucia, niepoprawnego, niechcianego, ale płonącego stale, wybuchającego deszczami iskier, kiedy on sam, Harry, dokładał kolejnych drewien. Oczy nie mogły kłamać. Oczy były szczere. Wiedział już wszystko." Pierwsza z najprawdopodobniej dwóch części drarry. Mój pierwszy poważniejszy projekt, do którego miałam plan wydarzeń i jakiekolwiek przygotowania, przy tym chyba pierwsza praca, którą ukończyłam. Kanon postaci starałam się zachować i raczej się udało, ale czasami nie było innej drogi niż odbiegnięcie od realiów. Życzę miłego czytania, zapraszam do krytyki. Art na okładce należy do alek.dar (Instagram), alek.r (Tumblr), alekartt (vk). Tutaj nie będę rozpisywać się o sytuacji związanej z prawami autorskimi, po szczegóły można napisać.