Adel, hayatın yükünü taşıyamadığına karar verdiği bir günde, kendini bir uçurumun ucunda geride kalan her anısıyla vedalaşırken buldu. Gözleri daha fazla gözyaşlarını taşıyamazken kollarını iki yana açtı. Bir adım ilerledi ve rüzgâr saçlarını savurdu. Her şeyin bittiğini düşündü. Ona karşı sevgisini hiç gösteremem...
Tek derdim yeni okuluma ve insanlara alışmakken bir gün herkesten farklı bir yeteneğimin olduğunu keşfettim. Artık parmağımı bile kaldırmadan temizlik yapabilecek olmam ya da okuldaki zorbaların kıçına tekmeyi basabilecek olmam iyi haberdi. Ancak diğerlerinden farklı olmamın bir bedeli olacak mıydı? © Tüm Hakları Sakl...
Herşey en çok istediği üniversiteyi kazanmasıyla başladı. Mira'nın hayalleri, herşeyin daha güzel olmasıydı. Yeni arkadaşları olacaktı ama o çocuğa aşık olup tüm planlarının bozulacağından habersizdi.O çocuk yani Ege, Mira'yı en çok üzen ama aynı zamanda en çok mutlu eden tek kişiydi. Ama birlikte mutlu olabilecekler...
Nefesinin yanağıma ve kulağıma çarptığını hissettim. "Kaybetmekten korkuyorsun." "Hayır." Haklıydı ama bu sırrım sayılmazdı. "Soru sormadım. Tahmin ettim ve gözlerinde beni onayladı." Cevap vermedim. Birazda olsa geri çekildi. Ukala gibi bir hâli vardı ama yüzü sesinden anlaşılanın aksine gayet ciddiydi. Açtığı mesafe...
Merhaba! Okumak istediğin bu hikaye düzenleme altında! Hikaye aynı kullanıcı tarafından tekrar yayınlanacak. Hikayede değişen yerler olacağı için hikaye yayımlanmaya başladığında ilk bölümden başlamanı öneririm! Sabrın ve anlayışın için teşekkürler :)
Bir başka komedi hikayesi, fakat söz konusu olan Irmak, Deniz ve Ege'yse kesinlikle sıradan değil!
