KÖLE Tarihi (historical) bir roman DeğilDİR...... Kudretli bir prensin bir köleye duyduğu tutku... Bir kölenin efendisine olan aşkı... Aslında Prens Edward'ın aklını kurcalayan sorunun yanıtı gayet basitti. İkisi de sadece bedenlerinde özgürdüler. Edward ne prensti, Jaymie ne bir köle. Dudakları, gözleri, elleri özgürce konuşuyordu. Birbirlerine haykıramadıkları, söylemek isteyip susmak zorunda kaldıkları cümlelerdi sevişmeleri. Veliaht prens Edward yatağını nice kadınlar süslerken tutkuyu kölesinin gözlerinde bulduğunda âşık olabileceğini hiç düşünmemişti. Her istediğini elde etmiş bencil Prens, Köle Jaymie'nin aşkıyla baş edebilecek mi? Aşkı için savaşırken onu sırtından kimler vuracak? Kaybedişi, intikamı ve pişmanlığı bulacağınız romanda iliklerinize kadar sevgiyi yaşarken, roman aşkın her halini size sunacak. Sizi şehvetin, masumiyetin ve acının derinliklerine çekecek... Gözyaşlarınız akarken tutku teninizi ısıtacak...

Beni kendine doğru çekip son kalan iç çamaşırımı da yırttığında artık saklanabilecek bir yerim kalmamıştı.. Bacaklarımı aralayıp üstüme uzandığında sadece fısıldayabildim.. -"Ben hala bakireyim... Lütfen.. Lütfen.." Ama bu sözlerim onu pek etkilememişe benziyordu.. -"O halde en eğlencelisinden başlayalım" dedi ve beni yüz üstü çevirdi.. Çığlıklarım hıçkırıklara dönüşmüş, yalvarışlarım ise fısıltıyla sessizleşmişti..

-"Zaten beni kaçırmak istemezsin" dedim yine zorlama bir kahkaha ile.. Bir yandan da gözümü yoldan ayırmıyordum.. Ormanlık bir yola girdiğimizde hava da yavaş yavaş kararıyordu.. İçimin ürpermesine engel olamamıştım.. -"İşimiz çok uzun sürecek mi?" Yan gözle Xander'a bakmayı ihmal etmiyordum ama birden gözlerindeki yumuşaklık yerini kademe kademe anlamlandıramadığım bir sertliğe bırakmıştı.. -"Hayır.. Seninle biraz sohbet edicez o kadar.." Aptala yatmak en iyisiydi.. Ürkmeye başlamıştım ve bunu görsün istemiyordum.. -"Barda da konuşabilirdik.. Bu akşam geliyorum sonuçta.." Yine o salak ve zoraki gülümseme, bu sefer daha histerik ve panik olan ses tonuma eşlik etmek için yüzümdeydi.. -"Çok kalabalık" dedi sanki benimle konuşmuyormuş gibi.. Yolun geri kalanında sesimi çıkarmadım.. Beni öldürecek hali yoktu sonuçta değil mi?

Bir adam; yüreğinde yalnızlık ve ruhu siyahlara mahkûm... Dünyaya karşı duran ama yüreğine mağlup olan... Her şeye sahip olan bir adam Yusuf Turan Miralı... Bahar kokulu, kırmızı bir kadın yüzünden yitirebilir miydi eşsiz mantığını, şanını, şöhretini, dostunu? Bir kadın; İstanbul kadar kalabalık, İstanbul kadar hüzünlü ve aşk kadar kırmızı... Aza tamah eden, dili aşk şarabını hiç tatmamış, gözlerindeki ırmaklara ruhunu saklayan Hale Soydan... Her şeyin fazlasına sahip gibi görünen, siyahlara bulanmış bir adam yüreğini adayabilir miydi? Farklı yüreklerin, farklı dillerin ve farklı yaşamların ortak notasıydı aşkları. İmkânsızlıkların can bulduğu ateş kadar yakıcı, su kadar duru bir masal... Kocaman bir adamın, ufacık bir kadına muhtaç olması mıydı aşk? Ateş, suya dokunabilir miydi peki? Su, ateşe can verebilir miydi? Ateş ve su birbirlerini tüketmeden bir arada kalabilir miydi? Tüketen, yaralayan, eşsiz melodilerle taçlandırılmış bir ateş kadar yakıcı ve su kadar şeffaf bir aşk... İmkânsız bir aşkla bestelenmiş, duyulmamış bir senfoni... Kırmızı ile siyahın Sessizlik Senfonisi.

Bu hikayede biraz aşk biraz şehvet ve kıskançlık ön planda.Baş karakterlerimiz ikiz rollerinde ama üvey ikizler.Bu konuyu da şöyle açıklayayım : Karakterlerin annesi ( Serap ) hastanede doğum yaparken Ayazın gerçek ikizi ölür.Tam o saatlerdede hastanede bir kargaşa yaşanır Bu kargaşanın sebebide hastanede kız bir bebek bulunmasıdır. Bunun üzerine baş hemşire doğum yapan ve bir çocuğunun öldüğü haberini daha almamış olan Serapa bir oyun oynayıp bu kız çocuğunu ölen bebeğin yerine anneye verirler.Daha sonra bu hemşire bu kadına bu önemli olayı söyler.Kadın bunun üzerine ikizlerimiz lise 1 e geçerken bu olayı anlatırlar.Bunun üzerine Tanem bu aileye borcunu ödemek için derslerine dört kolla sarılır ve aşk yaşamaya vakit bulamaz taki 17 -18 yaşlarına kadar...

Hayatı sırandandı. Ta ki yan eve birileri taşınana kadar...

Kapı aniden acilarak arkasindaki duvara siddetle carpti. Salonda bulunanlar kimin buna curet edebilecegini anlamak icin baslarini kapiya dogru cevirdiler. Sekreter ozur dilemek istercesine soze basladiginda genc adam hafif bir el hareketiyle cikmasini isaret etti. Genc kadin nefesini duzenledikten sonra bir panter edasiyla adama dogru ilerledi. Genc adam yuksek belli pantolonunun incecik belini sardigi, mercan renkli ipek gomleginin kollarini dirseklerine kadar siyirmis, bir kac acik dugmesinden gogus olugu enfes bir sekilde gorunen kadini begeniyle suzdu. Attigi her adimda oda da yankilanan topuk sesleri icinde birseyleri hareketlendiriyordu. Attigi her adimda hareketlenen karamel rengi saclarini keyifle izledi. Genc kadin iki elini adamin masasina dayayarak adama seyirlik bir manzara sunduğundan habersiz "Seni asagilik herif beni nasil kovarsin?" diye tisladi. Genc adam bu anı bekliyordu. Keyifle gulumsedi... Tüm hakları tarafıma ve İndigo Yayınevine aittir.

İlya, hayatın gerçek yüzünü bilen fakir ama gururlu kızımız. Otobüs durağında hiç bir şeyden haberi yokken laf attığı o çocuğun evinde, annesi hizmetçiliğe başlıyor. Zaten asıl hikaye tam da orada başlıyor :) ''Sen; benim beyaz dünyama girdiğini bile fark etmeyen mavisin. Ben beyazın saflığına, dürüstlüğüne öyle kanmışım ki; beni sarıp sarmalayan maviyi fark edememişim. Aşkın rengi için kırmızı derler ya İlya, onlara inanmıyorum. Benim için aşk sensin, sen mavisin, bu yüzden benim için aşkın rengi mavi.'' TANITIM FİLMİ; https://www.youtube.com/watch?v=DM7OQcCmtjI&feature=youtu.be Kapak: @rotices

16 yaşında anne ve babasını kaybetmiş bir kız. Şimdi 19 yaşında ve yapayalnız. Çalışıp kendi ayakları üzerinde durmalı. Peki ya geçmiş? Onu geçmişe bağlayan tek şey anıları peki ya onlarda yalansa? Kime güvenebilir? Kim güvenilir?

Uğur ve Masal'ın hayatında olanları hâlâ merak ediyor muyuz? :)