Sene 1992, ülke sağ ve sol çatışmasının izlerini hâlâ taşıyorken henüz yoluna girmiş bir düzen yoktur. Bu çatışmanın içerisinde aynı evde doğup büyümüş olan Firuze ve Ecevit birbirlerinin tek ve en sevdiği oyun arkadaşıdır. Yetişkinlerin kavgalarının ötesinde, boya kalemleri ve oyunlarıyla büyüyen iki çocuğun doğarken beraber yazılan hikayeleri; bir doğum gününde sert bir silgiyle silinir, hiç var olmamış gibi koparlar birbirlerinden. Silgi yazıyı siler, kağıdı hırpalar ve Ecevit bir ailenin avucunun içinde yok edilir. Suçlar ve cezalar. Cezaları yalnızca suçlular mı çeker? Silgi yazıyı siler, leke bırakır ve Firuze en sevdiği oyun arkadaşını kaybeder. Suçlananlar ve cezalandırılanlar. Suçlular sadece yetişkinlerden mi çıkar? Firuze Akın ellerinde fırçalar, karşısında tablolarla yıllardır oyun arkadaşını beklemektedir. Seneler sonra aynı sayfa açılır, silgi de kalem de tek kişinin eline düşer. Ali Ecevit Tarhan, yazıp silmek için yok edildiği o yere geri döner. *** "Firuze sen benim çocukluğumsun," Gözleri derin bir şefkatle bana bakıyordu. Konuşan Ecevit'ti. Onu evvelden tanıyordum. Gözlerindeki şefkat avucunun içine düştü, un ufak edildi. "Firuze sen benim çocukluğumun katilisin," dedi acıyla, nefesini keskin bir bıçak kesti, o bıçağı ben tuttum sandım. Konuşan Ali Ecevit Tarhan'dı. Onu yeni tanıyordum.

"Yer ve gök yer değiştirse..." "Sus lütfen," diye konuştum ellerimle onun kollarına tutunarak. Azer, sağ eliyle nazikçe çenemi tuttu ve hafifçe kafamı kaldırarak gözlerine bakmamı sağladı. "Yine de vazgeçmem senden," dedi gözlerimin içine bakarak. "Öyle bir ihtimal yok." ••• •Yetişkin okurlar içindir. •Kitabın konusu ve kurgusu tamamen şahsıma aittir. Herhangi bir (ç)alıntı durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

Bazı yaralar görünmez... Bazı insanlar da sessizce iyileştirir. Akça, dünyaya güvenini kaybetmiş bir kız. Kartal ise geçmişin gölgesinde sertleşmiş bir adam. İkisinin yolu bir yol ortasında kesişti; o yol onların başlangıcı oldu.. ••• "Bir daha yüksek sesle konuşma yok tamam mı?" Sesinde yumuşak bir tını vardı. Normalde ona göre olmayan bir sesti. Yutkunmamak için kendimi zor tuttum. "Niye ki?" Demeden edemedim. Merak ediyordum benim ondaki yerim neresiydi? "Sesinin kısılmasını istemiyorum Akça." "Niye?" Dedim tekrardan. Sinirlenmesini bekledim ama sakince soruma cevap verdi. "Senin sesini duymam gerekiyor." "Niye?" Sabır diler gibi başını iki yana salladı. Yüzünü yüzüme yaklaştırıp gamzelerini göstererek gülümsedi. "Sesin bana huzur veriyor."

•ANLAŞMALI EVLİLİK •ABİMİN ARKADAŞI •SMUT •ROMANTİK •YAŞ FARKI (7) •ÇOCUKLUK AŞKI MAİT'in infazcı ajanı Zehir, Ailesi trajik bir şekilde katledildiğinde henüz yedi yaşındaydı. Travmatik geçmişiyle birlikte, tadını almak için sabırsızlandığı intikamı en sadık dostlarıydı artık. Ettiği bozulmaz yeminle Zehir olarak yeniden doğmuş, sırlarıyla yüreğine bir kale inşa etmişti. Kan dökmez, ardında hiç iz bırakmadağı zehirleriyle imzasını atardı. Onu gerçek adıyla, Damian King olarak tanıyan insanlar, bir gün zehrinin hedefi olmamak için yalnızca dualara ve onun merhametine sığınabilirdi. Etrafına dev bir kale inşa ettiği kalbinin kapıları ise bir zamanlar yalnızca tek bir isim için açılmıştı. En yakın arkadaşının kız kardeşiydi o... Yasaktı. Fakat yıllar sonra Küçük Gölge'si hayatına tekrar girdiğinde, hiçbir şey planladığı gibi gitmeyecekti. Kapılarına dayanan anlaşmalı bir evlilik küle dönmüş ateşi harlamak için yeterli bir kıvılcımdı. Üstelik kâğıda atılan imzalar, Zehir için yalnızca bir anlaşma olmaktan çok, bozulması imkânsız bir başka yemindi. April (Nisan) Jones. Neşeli bir ruhun, çarpıcı bir güzellikle harmanlandığı kıvrak zekâsıyla kusursuz bir genç kadındı. Bir gördüğünü asla unutmayan fotografik hafızası, onun hem laneti hem de lütfuydu. MAİT başkanının kızı olmak ona ayrıcalıklı bir hayatın kapılarını açmış olsa da tüm yaşamı boyunca hissettiği eksik parçalar ona bir türlü huzur vermiyordu. Sadece tek bir isim ona kendini tamamlanmış hissettirme gücüne sahipti... Hayranlık duyarak büyüdüğü, umutsuzca âşık olduğu Zehir... Onu tanıdığında henüz çok küçüktü. Teşkilatın göz bebeği, abisi Steve'in en yakın arkadaşı ve sağ koluydu o... Fakat Nisan, Zehir için daima küçük bir gölgeydi. Yasaktı. Kırılan kalbiyle ülkeyi terk edip altı sene sonra tekr

Ben Dilda Mardinin en büyük aşiretin kızı Amed ağanın torunu Dijwar kalkanın kızıyım. Babasının işkenceleriyle dedesinin hor görüşleriyle büyüyen Dildan Kalkan. ... Baran Temizer, koca Mardinin korktuğu konuşurken başını yere eğdiği, yolda karşılaşan insanların yollunu değiştirdiği sert ifadesinden ödün vermeyen, acımasız merhamet duygusu olmayan insanların zalim dediği Baran ağa. Elini serçe masaya vurdu. "Ne demek berdel olur topunu siktiğimin piçi benim kardeşimi kaçırıyor ölüm karar verilmesi gerekirken ne demek berdel!" "Karar verilmiştir." Duygularıyla yere yığılan Dilda kafasını eleri arasında aldı. Nasıl berdel olurdu hayalleri vardı önce babasından kurtulacak sonra okuyup avukat olucaktı, nasıl yapardı nasıl Mardinin en zalim ağasıyla evlenirdi. Baran ve Dilda 🖤 (Kurgu; yetişkin içerik bulundurur.)

Gözlerini bana dikmiş bir şekilde hiç kımıldamıyordu. " Arjin Milan" Soğuk sesi ve bakışları beni korkuttugu için geriye doğru adım attım. Hoşuna gitmiş olacak ki dudakları çok az yana kıvrılmıştı." Korkuyorsun " dedi keyif alır gibi. " sen kimsin?" Sesim istediğimden kısık çıkmıştı. " Ben Berzan Firuzhan" ~~~~~~~~~ Bir sevdaya kurban giden günahsız bir kızın hikayesi. 18 yaşında berdele kurban olan Arjin Milan'ın hikayesi ..... Ruhuma eş bir berdel kitabıdır.

NOT: BÖLÜM SAYISI FAZLA DEĞİLDİR, BAZI BÖLÜMLER PART OLARAK BÖLÜNDÜĞÜ İÇİN BÖLÜM SAYISI ÇOK GÖRÜNMEKTEDİR! Yıllardır sevdiği kadınının sevdasıyla yanan Asaf ve onun sevdasından habersiz kendi halinde yaşayan Deva. Asaf'ın sevgisi karşısında kalbi yenik düşen Deva'nın hikayesi.

NOT: BU HİKAYE İLK OLARAK 9 MAYIS 2023 TARİHİNDE YAYIMLANMIŞ, DÜZENLENEREK YENİDEN PAYLAŞILMAYA BAŞLANMIŞTIR! Seneler önce askerde Üsteğmen olarak dağlarda savaşan Mahir Erten AYDEMİR, karşı karşıya geldiği teröristlerden elebaşını öldürür. O an askeri hayatında yakaladığı başarı onu ve ailesini gururlandırsa da bu, Baş Komiser abisinin hayatına mâl olur. Bu ölüm Mahir'i büyük bir acıya ve psikolojik sorunlara sürükler. Öyle sorunlar ki bir görevde ağır yaralanır ve operasyonlara odaklanamadığı için görevden alınır. Bir şekilde hayatını Baş Komiser olarak devam ettirirken psikolojik sorunlarıyla baş etmeye çalışır. Tam bu sırada ailesini bir otobüs yolculuğunda, teröristlerin hain saldırısında kaybeden Ayşim Güneş ailesinin intikamını almak için hayali olan polisliğe tutunur ve Komiser olarak hayatına devam ederken görevini devamlı eski dosyaları araştırmak için kullandığından görevinden atılır. Kaderin bağladığı yüreklerde çıkan iki yangın, üç ölü ve geriye kalan sadece yaşayamayan iki insan. "Bu savaşı durdurabilir misin Baş Komiser? İçimde ki savaşı durdurmaya gücün var mı?" Kadın sorar gibi söylese de aslında sesi yalvarır gibi çıkmıştı. İçinden çıkamadığı bu savaştan artık kurtulmak istiyordu. "İçinde ki savaş senin zihninde Ayşim, bunu ancak sen durdurabilirsin ama," deyip parmak uçlarını kadının kalbine yasladı. Parmaklarının altında ki yaşamı hissetmeye ihtiyacı vardı. "Kalbinde ki savaşı bırak ben üstleneyim. Senelerce dağlarda savaşan Üsteğmen Mahir Erten AYDEMİR, bir kadının kalbinde ki savaşa yenik düştü demesinler," dedi adam sanki o savaşa çoktan yenik düşmemiş gibi. Ortada bir savaş vardı. Dökülmesi gereken kanlar, yerine getirilmesi gereken sözler. Bu yüzden kaderin ortak noktada birleştirdiği, güler yüzünü göstermediği bir gün iki yürek birleşmişti.

-Küfür, şiddet ve cinsel öğeler içerir.- ♟️ "İntikam, sabır ister." Dünya bir satranç tahtasıydı ve insanların çoğu da birer satranç taşı... Kimi piyondu, kimi vezir, kimi kaleydi, kimi fil... Kimi ise Şah'tı ve Şah yenilirse oyun biterdi. Ben henüz Şah değildim. Vezir de... Piyon olamayacak kadar iyi biliyordum bu oyunu ancak kale gibi açık ve düz de sayılmazdım. Satranç tahtasının gizli kahramanıydım ben. Asiye Bolat'tım. Kalender mahallesinin Asi'si... ♟️ Asiye Bolat, on yaşında ailesini trajik bir şekilde kaybettiğinde, hayatının geri kalanını, ailesinin ölümüne sebep olduğunu düşündüğü insandan intikam almaya adar. Acılarını kalbine gömüp yalnızca öfke ve hırsla doldurduğu ruhuyla, on üç yaşında, küçük bir kızken kapatır duygularını herkese. Şimdi yirmi üç yaşında genç bir kadın olan Asiye, kaybettiği ailesinin mirasını yeniden kazanmak ve onların ölümünden sorumlu tuttuğu Necati Soykan ve Soykan ailesini yok etmek için amcası Tarık'ın rehberliğinde yıllarca hazırlandığı bir yola adım atar. Doğduğundan beri yanında olan ve onun hikayesine benzer şekilde babasını yitiren İlhan'ın ve en yakın arkadaşı olan Sevilay'ın yardımıyla bir intikam yolu yürümeye başlar. Satranç tahtasında bir oyuncu gibi düşmanlarının hamlelerini dikkatle izleyen Asiye, hem psikolojik bir mücadeleye hem de fiziksel bir savaşa girmeye hazırdır. Ancak Soykan ailesine karşı oynayacağı oyun, onu tahmin etmediği duygusal ve stratejik sınavlarla karşı karşıya bırakacaktır. Geçmişin sırları ortaya çıktıkça, Asiye'nin adalet arayışı ve geçmişin hayaletlerinden kurtulma isteği daha da güçlenir. Ancak intikamın ağırlığı, Asiye'nin kalbini ne kadar taşıyabileceği konusunda onu sınar. Oyunu kuran, oyunu bozan olabilir bazen. Bu yalnızca bir intikam hikâyesi değil, aynı zamanda kaybolmuş iki kayıp ruhun kendini yeniden bul

Bana nazik yalanlar söyle Usulca kır kalbimi Pişmanlık kekremsi, kurak bir tat bırakır kursakta Kaybolursan diye ezberle bıraktığın izleri Düştüğümüz karanlıkta yaralarımdan tanı beni Eftalya Gürel; fazla kiloları, başarısız akademik kariyeri ve kötü sosyal ilişkileriyle başarı basamaklarını hızla çıkan dünyaca ünlü keman virtüözü kız kardeşinin aksine ailesinin ayrık otu olarak yaşamını sürdürmektedir. Yarı zamanlı çalıştığı gazetenin bünyesinde haber yapmak için gittiği özel bir davette farkında olmadan kötü kurdun inine girer. Ortadoğunun en tehlikeli tetikçilerinden birisi olan 'Kesik' hatasız çalışmasını öngörülemez tehditlerle titizlikle ilgilenmesine borçludur. Ancak avlamak için peşine düştüğü kızın fotoğraf makinesinde bir sonraki hedefinin resimlerini gördüğünde elindeki kuzunun sandığı kadar masum olmadığını anlar ve onu da sorgulamak için beraberinde götürür. "Beni öldürecek misin?" "Bugün değil." Derler ki; kaçtığımız her savaş bir gün suret kazanır ve en çekici kılıkta karşımıza çıkmaya başlarmış. Hem birbirlerine hem de dışarıda patlak vermek üzere olan savaşa karşı dururken Ofelya'nın ortadan kaybolmasıyla Eftalya kendini geri dönülemez bir şekilde bu karanlık dünyaya kötü kurdun elini tutarak girerken bulur. "Güzellik beyhudedir Eftalya. Ona nasıl baktığına, nasıl algıladığına göre değişir. Sendeyse başka bir şey var; aradığımın farkında bile olmadığım bir şey.." 'İfade edilmemiş duygular asla ölmez, sadece diri diri gömülür ve sonradan daha korkunç şekillerde tezahür ederler.'