"Acıdan geçemeyen kadının, acısı bitemeyen adamla; kırık dökük sevdası." Kendini bilmez bir gecede, ay tamda göğün bağrında uyuklarken başladı her şey. Kader; dizleri yaralı bir kızı, dudakları kan kokulu bir adamın koynuna sardı. Yitirdiği hafızasının ardından, hiç bilmediği bir adamın elini tuttu. Geçmişi hatırlamaya çaba gösterdiği her an kendiyle ilgili bilinmezlere daldı. Adam her an köşe başındaydı, soluğundaydı ve ne parmağındaki yüzük, ne de hatırlamadığı geçmiş bu ihtirasa mani olamadı. Oysa ki şeytanın ini, adamın köşesi kıvrılmış zihniydi. Kadın adamın cehennemiydi; saf ateşin koynu, zemheri kışın soluğu.

+44 01386*****: Bir hikaye yazdım. +44 01386*****: Ve defalarca öldürdüm seni. +44 01386*****: Ama kalbim ihanet etti. İçinde büyüttü, şimdi de taşıyor +44 01386*****: Her zerremdesin hissediyorum. +44 01386*****: Elimde ki kemiktesin, parmağımda ki izde, damarlarımda dolaşan kandasın, zihnimdeki feryat eden şeytansın. +44 01386*****: Yudumladığım alkoldesin, unutmaya çalıştıkça her yanıma işleyen zehirsin. +44 01386*****: Zorsun ama kalbimin ihtilali, zihnimin özgürlüğüsün.

"Niye aldın onu?" diye sordum. Hiç bir şey demeden yanıma geldi. Ben bir adım daha gerilediğimde kolumdan tutup beni koltuğa yan bir şekilde oturttu. Tam kalkacaktım ki; "Sakin ol." dedi. "Saçlarını tarayacağım." Ben söylediği şeyleri idrak etmeye çalışırken o da yan bir şekilde yanıma oturup saçlarımı taramaya başladı. Her bir tarak darbesinde nedensizce kalbimin kasıldığını hissediyordum. Dokunuşu çok yavaştı. Ortam çok sessizdi ve ben nefes almayı bile unutmuştum. Bedenim buradaydı, peki ya ruhum? "Sen, nasıl bir şeysin böyle?.." diye mırıldandım. Ben bile zor duymuştum sesimi. Elimi kolumu nereye koyacağımı şaşırtmıştı bana. "Ömrüm boyunca, saçlarını taramak istediğim iki kişiden birincisisin" dedi. Tarağı tekrar başımın üstüne koyup uçlarına kadar yavaşça çekti. "İkincisi, kızımız..." Kapak Tasarım: @meyrialis *** ©Tüm Hakları Saklıdır. Yorumlara yapılan kitap reklamları vs. itinayla silinecektir. S.D.

... "Soğuk, açlık, susuzluk, uykusuzluk, işkenceler.. Aklının alıp alamayacağı her şeyi göğüsleyebilirim. En karmaşık bombaları imha edebilir, en büyük savaşlardan tek bir sıyrık almadan çıkabilirim. Gözümü kırpmadan ölüme bile koşabilirim ama.." dedi ve susup derin bir nefes aldı. "Ama?" dedim hevesle gözlerine bakıp. Nefesini dudaklarıma verip alnını alnıma yasladı yeniden. Ve gözlerini kapattı. "Ama sensizlikle nasıl başa çıkılacağını bir türlü bulamıyorum." dedi ve sağ elimi tutup kalbinin üzerine koydu. Benimkinden farksız bir şekilde, sabırsızca çırpınıyordu güzel kalbi. "Sen olmadığında burada bir şeyler ters gidiyor. Nefes aldırmıyor. Herkesi tek bir emriyle dize getiren Fırtına, kalbine söz geçiremiyor. Çünkü.." dedi ve derin bir nefes daha aldı. Bu aldığı kaçıncı derin nefesti? Neden buna takılmıştım şu an? Hiç mi hiç sırası değildi.. "Çünkü içinde öyle bir kadın var ki.. Öyle masum, öyle güzel, öyle zeki ve.. Ve öyle benim.. Bazen çıldırtan, delirtip çileden çıkaran; boynunu sarıp sarmalayan atkısını, saçlarına değen beresini, yansımasını izleyen aynasını bile kıskandığım.. Öyle bir kadın ki; sevmemek mümkün değil. Öyle bir kadın ki; adını duyan herkese karanlık, bir bana aydınlık.." ... Not: Başlamadan önce Doğu'yu okumak mecburiyetinde değilsiniz. Gecenin En Doğusu'nu ondan bağımsız olarak da anlam kargaşası olmadan tamamlayabileceğiniz şekilde kurguladım. Ufak tefek noktaları da elimden geldiğince açıkladım. Sevgiler.

hikaye kaldırılmıştır.

❧ Tamamlandı :) "Paris'li ve yakışıklısın. Zaten başka türlüsü beklenemezdi!"

"Yâre Osmanlıca'da hem 'yarı' hem de 'yara' anlamına gelir. Sen benim Yârem'sin Feda'm. Hem yaram, hem yarımsın." ●●● Feda: Az önce Didem Abla yoğun bakıma kaldırıldığını söyledi Feda: Sana ulaşamayıp delirince onu aradım Feda: Özür dilerim Feda: Evde elim kolum bağlı oturamazdım Feda: Belki de yarın bu mesajları yanımda okuyup yüzüme yüzüme söveceksin Feda: Vay anasını, cümlenin güzelliğine bak Feda: Özür dilerim Feda: Bana çok kızacaksın biliyorum Feda: Bildiğim bir şey daha var Feda: Kalbim çok hızlı atıyor, Yarem Feda: Hem korkuyorum, hem de heyecandan delirmek üzereyim Feda: Gelene kadar kalp krizi geçirmem umarım Feda: Geliyorum, Yarem ●●● Deplasman hikayesinin devamı niteliğinde bir kitaptır. İlk defa bu kitabı gördüyseniz, Deplasman'ı okumasanız da olur. Hikâyemize hoşgeldiniz🤙🏻♥️

Kır beni ama sonra sarıl bana, hiçbir şey yapmamış gibi. Ben yine affederim seni. ©2021 | İrem Aydın

053****: Gezegen diye kaydet. Yakut: İsmin Gezegen mi? 053****: Hayır. Ben sadece senin Gezegenin olmak istiyorum. 053****: Dev bir Gezegenin olmak... 053****: Tüm istediğin şeyleri, istediğin hayatı orda yaşayabileceğin dev bir gezegen olmak istiyorum 053****: Senin hayalin olmak, hayallerini gerçek yapmak istiyorum o gezegende. 053****: Rengini sen seç. ××× Hikâyenin tüm hakları saklıdır. Kapak: @geeceninkaranligiii

' 16.09.19