Anoreksiya hastalığı olan Dalya adındaki bir genç kızın hikayesi. Gözlerini her sabah yeni bir güne açtığında, İlk aklına gelen şey sadece hissettiği acılardı genç kızın. İnsanların ruhu farklı güzellikler ile yıkanırken, onun ruhu yalnızca saf kötülük ve acıyla yıkanıyordu. Dalya'nın tek amacı vardı. O da bir parça umut ile bir ömür yaşamaktı. Hikaye ilerleyen bölümlerde Dalya'nın arkadaşı Çağıl'ın Dissosiyatif Kimlik Bozukluğu (Çoğul kişilik) hastalığını da ele alıyor. Bu hikayede mutluluğa yer yok. Tamamen gerçeklere dayalıdır.

Hastalığımı öğrendiğimde yaptığım tek şey ağlamak olmuştu. Neden bütün kötülükler beni buluyordu ki?! Ailem yok mesela . Terk edilmişim. Küçücükken başka dünyaya gitmişler. Bu yaşıma kadar yetimhane binasının , her gün bir aile bekleyen çocuklarıyla beraber büyümüş bir insanım. Çoğu kez ağlamış , hayattan nefret etmiş , intihara kalkışmış , yıkık bir kızdım ben. Şimdi hayatimin en güzel yaşımda tam yetimhane odalarından kaçacakken , oradan kurtulacakken, yepyeni bir hayata(!) , yepyeni bir binaya(!) , yani hastahane odasına kapatılmış , ölmeyi bekleyen bir kız olacağım. Neden mi? Tedavisi olmayan bir hastalıktan kim kurtulabilir ki? Yada kendime nasıl bir ilaç bulabilirim ki?

Öznur Yıldırım'ın mükemmel kaleminden, Yabancı. Yabancı'da aşık olduğumuz Ediz Çağıran. Ve Ediz Çağıran'ın kalbimize taht kurmuş sözleri. Bu adla yazılan ilk çalışmadır. Öznur'dan izin alınmıştır. Taklitler aslını yaşatır.