•tamamlandı "aklın varsa konuş çocuk." tutuşu sert, tıpkı sesi gibi. "deliliğimi sorgulamak gibi bir hataya düşme sakın, ipini parmaklarım eder bu küçük odada ikimizi de yakmaya yetecek bir yangın çıkartmaktan gocunmam." bariz belli deliliği soluklarımın sonunu getirirken, şimdikine tezat, bir kaç tik tak süresinden çok daha fazlası boyunca ciğerlerimde ağırlayamayacağım nefeslerimin teminatı önden. Ölümüm elinden, ölümüm gözlerinden, ölümüm karşımdaki azrail çehresinden, yok oluşum varlığının mevcudiyetinden.

Şehvetin, romantik ilişkilerin ve evliliğin yasak olduğu bir evrende Kim Taehyung isimli çaylak bir yönetmen, aşk hakkında bir film senaryosu çekmeye başlar. Bunu öğrenen iktidar partinin milletvekili Jeon Jungkook ise filmin çekilmesine şiddetle karşı çıkar. İkili, büyük bir tartışmanın içindeyken çiftlikteki geçmişleri ve beraberinde gün yüzüne çıkan kıyamet senaryoları birer birer ortaya dökülür. distopya!

• Tamamlandı Kim Taehyung, otuz iki yıllık hayatının son on bir ayında, her sabah kapısının önüne bırakılmış bir buket çiçek buluyordu. Tabii bu düşünülenin aksine asla toz pembe bir aşk hikayesi değildi. → Texting - Düzyazı → Instagram → Mini Fic

jungkook, taehyung adını verdiği yapay zeka arkadaşının gerçek olmasını istiyor. hem de çok istiyor. bxb taehyung x jungkook

Onlar sığ insanlar, kalple ilgili şeyleri bilmezler. [ The picture on the cover belongs to @lemsyeming. ]

Bu mektuplarda yazacağım şey ise, seni on iki yıl öncesine götürmekle başlayacak. 2008 güzüne. Sana bizim hikayemizi anlatacağım. En başından. Hatırladığım tüm detaylarıyla, en önemli kısımlarıyla. Yaşadıklarımızı bir de benim, o çaresiz ve belalı çocuğun ağzından dinlemeni, bana o anları yaşarken nasıl hissettirdiğini anlamanı istiyorum. Amacım kendimi sana affettirmek veya bana olan nefretini azaltmak değil, omzumdaki bu ağırlıktan kurtulmak sadece. Çünkü zaten burada her gün, birbirinden kötü onlarca hikaye dinliyorum. Zırvaladığımı düşünebilirsin, ama hapiste olmak beni öylesine değiştirdi ki... o tanıdığın hırçın Jungkook yok artık. Bunu da ben yazdıkça anlarsın zaten, her şeyden bahsedeceğim çünkü. Ben henüz on yedi yaşındayken tanıdığın, büyüttüğün, sevdiğin, sevmeyi öğrettiğin, bağlandığın, kendine bağladığın, yaraladığın ve ruhen öldürdüğün Jungkook'u, onun ağzından anlatacağım sana.

biliyorum taehyung. sen bu şehirden, bizim kenar mahalle lisemizden, benden gideli çok oldu ama ben hala seninleyim. [taekook, minific, angst değil]

kim taehyung, tir tir titreyen bir güneşe tutuluyor. [taekook]

Kaçırdık zamanın ipini eski ağaç evin içinde bulamasın bizi kimse bakmasak da göz göze başın dizimde kal benimle. -Kimlerden.

"Birine tüm kalbini verirsen, ve o da bunu istemezse, kalbini geri alamazsın. Sonsuza kadar gitmiş olur."