Czarek nie był taki czarujący, jak by się mogło wydawać. Trochę zadufany w sobie, wiecznie polegający na rodzicach, z pokrzywionymi priorytetami - nic dziwnego, że karma postanowiła w końcu kopnąć tam, gdzie powinna już dawno. Podobno, żeby najszybciej nauczyć się francuskiego, należy przeprowadzić się do Francji. Przeznaczenie Cezarego chyba inspirowało się tym stwierdzeniem, bo serią najgorszych wydarzeń, jakie mogą spotkać siedemnastolatka, postawił go na drodze, którą chodzą same uśmiechy. Miał ostatnią szansę, żeby nauczyć się cieszyć - tak po prostu, z promieni Słońca i leżących w parku kasztanów. Jego życie uzależniło się od ekscentrycznej rodziny Fikusów, która o szczęściu wiedziała więcej, niż niejeden milioner. Z całą pewnością zadbają o to, żeby Czarek również pojął tajemne umiejętności, pozwalające uśmiechać się codziennie.

- Nie jestem ani trochę dobry w wyznaniach. Dlatego po prostu wiedz, że za każdym jednym razem, kiedy dawałem ci goździki, miałem na myśli dokładnie to, co one oznaczają. A oznaczały wdzięczność. Podziw. Wyjątkowość. Zauroczenie. . . . . . . Czyli letnia historia, gdzie to on przy każdej możliwości wręcza jej bukiet goździków. _________________________________________ 07.02.2021 - 30.06.2021

Anastazja jest miłośniczką teatru, morza i eleganckich spódnic. Może to właśnie dlatego wyjechała na studia do Gdańska? Aby słyszeć szum fal i... no właśnie, dźwięki gitary nocą, ale to już nie na własne życzenie. Mieszkanie w kamienicy oznacza nowych sąsiadów, a jednym z nich okazuje się niespełniony artysta, o zbyt kwiatowym imieniu, pracujący w sklepie muzycznym. Mówią, że pierwsze wrażenie jest ważne. Świat jest teatrem, a Noc kochanką wszystkich artystów. ••• okładka autorstwa cudownej @oneyellowbee trzymane z sentymentu, nie ze względu na artystyczny kunszt |_koklusz; kwiecień 2020|

Co ̶w̶̶i̶̶d̶̶z̶̶i̶̶s̶̶z̶ czujesz, gdy patrzysz na sztukę? grafika pochodzi ze strony Pinterest, autor (póki co) nieznaleziony. pulvis_de_caleo, 2020 ©

Florian N. ma niespełna trzydzieści lat, wiecznie usmarowane farbami policzki i nieco przydługi nos, który od wiecznego kataru, zdaje się czerwieńszy niż promienie zachodzącego słońca. Prócz okularów, które nosi ze względu na niewielką wadę wzroku, w żadnym wypadku nie przypomina typowego wykładowcy. Przede wszystkim, choć tytułuje się go profesorem sztuki, nie przepada, gdy zwraca się do niego stopniem naukowym. Dla niemal wszystkich jest po prostu Finnem. Jednym z wielu niezwykle utalentowanych wykładowców, którzy na wydziale artystycznym imienia Leonarda da Vinci udowadniają niedowiarkom, że artystów, bez względu na ich zainteresowania, nie powinno zamykać się w określonych ramach ani kategoriach Chcesz udowodnić światu, że robiąc to, co kochasz, wcale nie musisz zamykać się na setki innych pasji? Jeśli tak, wiedz, że profesorowie z Leonarda, tacy jak Finn, czy Alicja, czekają właśnie na ciebie. To tutaj odkryjesz, że każda rybka pływająca w akwarium może mieć nazwisko innego słynnego malarza, bójki wśród zazdrosnych profesorów są na porządku dziennym, a nocowanie w salach wykładowych pod kocem utkanym z gwiazd, nie robi już na nikim wrażenia. W końcu artyści istnieją po to, aby zadziwiać innych. Jesteś jednym z nas? _________________________________________ Cherie Dale - tekst UsernameFelix - grafiki

"Sztuka jest po to, aby wyzwolić w nas, uruchomić pokłady przeżyć, które spowodują tęsknotę za pięknem człowieczym". Ks. Mieczysław Maliński Kiedy ekscentryczny i zakochany w Michale Aniele profesor malarstwa każe swoim studentom spędzać wolne popołudnia w Muzeum Narodowym, Antoni najchętniej wywróciłby oczyma, popukał się w głowę i poszedł zapalić. Sęk w tym, że te oczy potrzebne mu będą, by zobaczyć. Sztukę i samego siebie. ♡ wattpad novel by Weronika Pawlak ♡ Wszelkie prawa zastrzeżone! Plagiatu nie toleruję.