Chłopak kulił się w swojej celi, nie miał imienia, przynajmniej już nie. Kiedyś jego ojciec wołał go nim, jednak minęły lata od kiedy ostatni raz je usłyszał i w końcu zatraciło się ono w jego pamięci. Teraz jego ojca nie było, a nawet jeśli by się spotkali ten nie mógłby go poznać. Tak niewiele pozostało po jego ukochanym synu, którego utracił. Drobne, jednak umięśnione ciało wychudło, ukazując kości, rumiana cera stała się blada, pokryły ją plątaniny blizn, strupów i ran, które nie chciały się zagoić. Z ciepłych, płonących radością i ciekawością świata oczu pozostało tylko jedno, a jego blask dawno znikł, zastąpił go strach i ból, rozpaczliwe wołanie o pomoc, litość, a nawet o śmierć. Wiecznie niesforne ciemne kosmyki krótkich włosów, urosły, sięgając dołu pleców, stały się brudne, tłuste, zlepione krwią. On cały był brudny. Porządne ubrania zamieniły się w szmaty, ledwie okrywające jego ciało. Głos, który śpiewając zamieniał krzyki w cisze, którego zdawały się słuchać nawet szumiące drzewa umilkł. Kiedyś jeszcze krzyczał w rozpaczy z bólu, jednak teraz nie miał nawet krzyku. Palce niegdyś delikatnie ciągające struny, potrafiące utkać melodie, które oczarowywały wiatr, drżały okaleczone. Z dawnego bohatera stał się niewolnikiem... A nawet czymś gorszym, podlejszym... Kiedyś jeszcze wierzył, że się uwolni, że powróci do ojca. Ale zabrano mu wiarę, zabrano nadzieję, dumę, honor, intymność, tak samo jak zabrano to co kochał najbardziej: wolność. A jednak coś się zmieniło i do jego celi znów zaczęły wpadać promienie słońca, przypominając mu o istnieniu świata na zewnątrz... Czy możliwe, że jeszcze kiedyś uda mu się do niego wrócić? Że jeszcze raz ogrzeje twarz, patrząc w błękitne niebo... może nawet się uśmiechnie?

Sean Morris jest zwykłym, biednym chłopakiem. Pewnego dnia zostaje on pobity i zabrany na statek najgroźniejszego pirata w historii. Jednak on i jego załoga okazują się zupełnie inni niż chłopak mógł się spodziewać. Jak zmieni się jego życie podczas kilkumiesięcznej podróży Pieśnią Syreny? *Opowiadanie zawiera wątki homoseksualne, nie lubisz nie czytaj*

Historia o siedemdziesiątym filarze Salomona, Seere, który ma za zadanie strzec żyjącego na ziemi demona imieniem Aza. Chłopak okazuje się być jednak kimś znacznie silniejszym niż przeciętna istota ciemności.

Sky od zawsze miał ciężko w życiu. Był gnębiony przez rówieśników, nauczyciela matematyki i cały cholerny świat. Z rodzicami też nie miał najlepszych relacji. Nie potrafił znaleźć swojego miejsca, lecz pogodził się ze swoim losem. Żył swoją monotonną rutyną, aż na jego drodze stanął demon... Tak. Dobrze widzicie, najprawdziwszy demon. Aspołeczny bohater został wciągnięty w nadnaturalny świat, o którym nie miał pojęcia. Na każdym kroku towarzyszyła mu śmierć. Wiele razy musiał decydować o rzeczach, o których słyszał pierwszy raz. A przy jego boku stał "anioł stróż". Czy przybył on, by pomóc Sky'owi? Czy może chce mu zaszkodzić? Zdezorientowany Sky wyrusza w podróż z tajemniczym aniołem. Podróż pełną krwi i magii. Czy Sky będzie bezpieczny? Czy zaradzi nadchodzącej wojnie? Czy uratuje swoich przyjaciół? Czy dowie się, kim jest?

Niebo, by zapewnić sobie sojusz z Piekłem, przystają na warunki władcy demonów - jednym z nich jest małżeństwo. Wybraną osobą przez władcę jest młodziutki Ezekiel, który nie ma nic do zaoferowania swojemu przyszłemu mężowi. Jednak jego życie nie będzie przypominać bajki i Ezekiel przekona się o tym na własnej skórze, że jest niczym więcej jak marionetką. W książce również znajduje się kontynuacja, a właściwie współczesne AU, które można zacząć czytać bez znajomości oryginalnej historii, ponieważ ta w drugiej części jest inna, a jedyne co jest wspólne to bohaterowie.

Najgorsza apokalipsa to taka, która zaczyna się czymś tak niepozornym jak pojednanie. Demony zeszły na ziemię i zniewoliły ludzkość, w Niebie toczy się wojna, a Piekło opustoszało. Quentin Lost należy do ludzkiego ruchu oporu, a Ariel to demon, któremu nie spodobał się obecny stan rzeczy. Co może wyniknąć z takiego połączenia?

Opowiadanie o chłopaku, którego dusza po śmierci nie okazała się ani zła, ani dobra. Jest pomiędzy. A diabeł oraz anioł nie mają pojęcia co z tym zrobić, bo od wielu lat nie było duszy, której waga czynów byłaby wyrównana. Złe i dobre uczynki się zrównały i to tylko, przez jeden fakt. Główny bohater to Mikaela. A do kogo trafi, chyba się już domyślacie. Lucyfer, jako Pan piekieł, jak można by się domyślać, powinien być pewny siebie. Zły. Opanowany, ale i agresywny. Nie powinien mieć ani grama troski, ani współczucia. Ale kto powiedział, że diabeł musi taki być? Może właśnie jest czuły i delikatny, tylko że nie pokazuje tego nikomu? No, może prawie nikomu. Ale to już sami przeczytajcie moje wypocinki, by się tego dowiedzieć.

"- Przestań traktować mnie jak psa - warczę w stronę Jaspera, który postawił mi talerz z surową wołowiną. Czym sobie zawiniłem? - A nie jesteś? Pogłaskać cię? - mówi drwiąco i jak gdyby nic wyciąga swoją dłoń i przeczesuje moje włosy. " Czyli, zbiór powiązanych ze sobą historii z życia alfy i jego partnera.