Mezuniyet hediyesi olarak İtalya gezisine giden beş kız arkadaşın karşısına yakışıklı bir turist rehberi çıkar.

》》İyiyle kötüyü ayıran çizgi kalbin içinden geçer.Peki kim kendi kalbinin bir parçasını yok etmek ister? (Aleksandr Solzhenitsyn)《《 Kendi ömrü ile sınanandı Ömür. Güçlü bir taşra kızıydı... İçine kapanık, Sert. Başarılı bir doktordu Sertan. Etrafına iyilik katan... İlgili ve hayat dolu. İkizinin tam tersiydi Bertan. Umursamaz ama hırslı... Acımasız, Kötü. Birbirlerinin hayatlarına hayat katan insanlardı onlar. Rollerini en iyi şekilde oynayan. Her insan farklı bir dünyaydı. Her insan farklı bir yaşam... Ömür'ün umudu olan Sertan. Sertan'a yoldaş olan Bertan. Bertan'a hayat olandı Ömür. Bir ateş gibiydi onlar, ne yaparsan yap kül olan... ♤♤Bazı şeyler kaybetmeden, kazanılmaz. Aşk, dostluk ve insanlık gibi...♧♧

15.6.2017 Romantizm #8 #ÖneÇıkanlarda İki inatçı, asi ruh; Huysuz, oyunbaz acayip yaramaz tatlı bir cadı. İşkolik, inat mı inat, kıskanç bir adam. Aynı köprüde karşı karşıya gelen iki inatçı keçi... Bir evin son tekne kazıntısı, şımarık Ahu. Komşu evin direği, tek oğlu Yusuf. Bir araya gelemeyen, ayrı da duramayan iki deli. Peki ya aşk; ansızın narin bir Kelebek gibi bu iki huysuz kalbe konuverirse?.. Ya Kelebek olup bir anlık nefese muhtaç olacaklar. Yada Anka kuşu misali sonsuzlukta yeniden doğacaklar. İki inatçı OYUN BOZAN! İkisi de kıskanç. İkisi de aşık. NOT: BU HİKAYENİN TÜM HAKLARI TARAFIMCA SAKLIDIR. 2014 yılında kaleme alınmıştır.

Gözyaşım bile kirpiklerimde asılı kalmış, düşmeyi reddederken ben bu durumu kendime nasıl yedirebilirdim bilmiyorum. Boş bir parkta, dün gece yağan yağmurun ıslaklığını taşıyan bir bankta başım Nisan'ın omzunda oldukça aciz görünüyor olmalıydım. Görünmesem bile öyleydi ya durumum, acizdim.Karşımdaki manzara bana zevk vermiyordu, bana verdiği tek şey amansız bir acıydı. Yine de gözlerimi alamıyordum. "Küp Şeker hadi kalkalım buradan. Hasta olunca hiç bir şey düzelmeyecek." "Belki de çok ağır zatürre geçirip ölürüm." Dedim sesimdeki acının aksine dalga geçiyordum. O kadar kolay kurtulamayacağımı biliyordum. Nisan "Allah korusun. Anlamıyorum. Daha önce de Poyraz'ın sevgilisi oldu. İlk kez olan bir şey değil ki bu. Neden bu kadar yıkıldın?" Diyince karşımızdaki Poyraz ve çok değerli sevgilisine daha da dikkatli baktım. Onların bizden haberleri yoktu. Gerçi Poyraz'ın benden ne zaman haberi olmuştu ki. Onun için kız kardeşten öteye ne zaman ge çebilmiştim? "İlk kez." Diye mırıldandım. "İlk kez Poyraz birini bana karşı savundu, haklı olmama rağmen Nisan. İlk defa bize yalan söyledi. İlk defa onun birine olan hislerini ben bile hissedebiliyorum ve en önemlisi ilk defa ona bakınca kalbim hızlanacağına duracakmış gibi oluyor Nisan. İlk defa kendimi küp şeker gibi değil de şeker yapılan pancarın posası gibi hissediyorum." 💧💧💧💧💧💧💧 *Ben aslında sadece bu grubu değil, kendimi de terk ediyorum. Tüm anılarım siz doluyken bu terk ediş o kadar da kolay olmayacak farkındayım ama ne yapabilirim ki? Anılar acılarımı körüklerken, içimdeki yangın git gide büyürken yaşamaya başka nasıl devam edebilirim? Tüm hayatımı sana kurmuşken, senin başkası için atan kalbini nasıl sevmeye devam ederim?* Tüm hakları saklıdır.

Kalp düşünebilseydi atmaktan vazgeçerdi. Fernando Pessoa

"Aşkın gelişi, aklın gidişidir." Acaba gerçekten öyle midir? Ya da bir dil bir insan, iki dil... Ah, neyse boş verin şimdi dili falan! Burada asıl önemli olan, aşkın dili! Neşeli, sevimli, az biraz inatçı, ama yeri gelince masum bir kedi olan Aslı Karahan ile Roma'yı fethetmeye hazır mısınız? Yalnız, çapkın İtalyanların, aşk dolu kahkahaların ve enfes lezzetlerin de eşlik edeceği bu yolculuk için sizi baştan uyarıyorum. Kemerlerinizi sakıca bağlayın ve yanınızda oturan yol arkadaşınıza dikkatlice bakın! Belki siz de Aslı gibi hayatınızın aşkıyla, hiç ummadığınız bir yerde ve kesinlikle kimseye anlatmak istemeyeceğiniz bir şekilde tanışabilirsiniz. Kim bilir? Pekâlâ, hazır mıyız? O hâlde "Rastlantı" kalkışa hazır... (Tanıtım Bülteninden)

Ailesi tarafından reddedilmiş yapayalnız kalmış, seçtiği yola çıkarken sevdiği adamı gerisinde bırakan yaralı bir kadın. Başarılarının getirisi bir lakap FIRTINA, kolay kazanmadı o ismi ölümün kıyısında çok kez yürüdü. Tek bir amacı vardı yaşaması için sevdiği adamdan yadigar oğlu. Babasını resimlerden tanıyarak büyüyen bir çocuk.... Ailesini kaybedişinin ardından katilleri bulmakla ömrünü geçiren bir adam.... Kaybetmeyi ve beklemeyi en iyi onlar bilirdi. Birinin beklediklerinin gelmesi mümkün değildi. Yıllar olmuş hayattan kopartılmışlardı. Diğerlerinin beklediğinin gelme ihtimali vardı belki ama ihanetin sönmeyen ateşi engeldi kavuşmalarına.

Kendini Afyon'un ufak bir köyüne kapatmış başarılı bir doktor; Pelin! Kabuğundan mecbur çıkarak İstanbul'a dönmek zorunda kalır ve hayatı bir daha asla eskisi gibi olmayacaktır çünkü yürüdüğü yolun kontrolünü bir kez elinden kaçırmıştır... İnsanlara güvenmeyen kendini bir çok kişiden soyutlamış başarılı bir iş adamı; Hakan! Yaşadığı karanlık dünyadan çıkmak istememektedir ve hayatının kontrolü her daim elindedir, o direksiyonu ise bırakmamakta kararlıdır. Hayat bu iki zıt karakteri birleştirirsen neler yaşayacaklar gelin hep birlikte görelim❤️❤️❤️ Başlangıç tarihi: 07.06.2017

Gece "Bu yara bende kanadıkça, affın yok yüreğimde" demişti. İhanetin ateşini içine düşüren sevdiği adama. Gece kaybettiği canın derdine düşmüş yaralı bir kadındı artık. Ona can veren iki kişinin birini toprağa diğeriniyse kalbine gömmüştü. Sinan "Biliyorum hakkım yok ama seni bırakmaya da gücüm yok"demişti sevdiği kadına. Güzel giden hayatlarını kendi hatası yüzünden mahfetmişti. Sinan toprağa koyduğu canıyla beraber ona hayat veren karısını da kaybetmek üzereydi. Hayatını geri alabilmesi mümkün müydü ?