17 yaşındaydım, gençliğimi daha çok yaşayacağımı düşünürken o benim hayatımı çaldı. O benim umutlarımı çaldı. Mutluluklarımı çaldı. 20 yaşındaki bir adam beni parçalara böldü. Beni kullandı. Beni kölesi yaptı, ve en kötüsü de beni ne kadar yıprattığını hiç bir zaman anlayamayacak olmasıydı. (+18 sahneler vardır. Rahatsız olacaklar lütfen okumasın.)

"Beni izleme bir daha!"dedi sonunda dayanamayan Rıza. "Göz benim gözüm.İstediğine kayar."dedi Sinan pişkince. "İzlemeyeceksin dedim!" "Neden?" Kaçarı yoktu.Tavşan kaplanın inine girecekti. Yan hikayedir. Kapak için E-Rabbit'e teşekkür ederim.

"Canımı acıttığın halde sana bağımlıyım." B x B

[TAMAMLANDI] Abisinin zoruyla gelmiş olduğu çiftlik evinde, korumaya aşık olan bir genç... Abisinin sağ kolu.. Ablasının da aynı adamdan hoşlanması işleri zorlaştıracak gibi. Başlangıç:12.10.2020 Bitiş:17.01.2021

"Yeter ama bu kadarı fazla!" sinirden gözüm dönerken Savaş abi yanıma gelip omuzlarımdan tuttu. "Yeter mi? Yüsra ben yanında olduğum sürece kimse sana yaklaşamaz." Ben onu itmeye çalışırken o daha sıkı tutuyordu. "Kendine gel, Sen benim abim değilsin kendini bu kadar kaptırma! Sen bana karışamazsın anladın mı?" gözleri kararmaya başladığında onu daha çok kızdırdığıma emin oldum. "Karışamam. Öyle mi?" inatla kafamı sallarken nasıl yola girdiğimden haberim bile yoktu... Sert Çehre ile isimli yazılan ilk kitaptır. Başlama tarihi ' 28.07.2019 '

İki düşman mahalle. Lodos ve Samyeli. İki düşman mahallenin iki ayrı reisi. İnsanlara göre sıradan bir şey gibi gelsede onlara göre reislik yürek meselesiydi. Düşman iki mahalle olsalar da hiçbiri düşman olmayı zerre istemiyordu. Fakat onların kaderi buydu. Çözüm yolu olmayan bu düşmanlığı nasıl bitireceklerdi? Belki de dostluk, Belki de aşk. Sonunda reisliklerini kaybedecek dahi olsalar bu düşmanlığı bitireceklerdi. Bunun için söz dahi vermişlerdi. Reis sözü.... 25.08.2017 #Bu isimle yayınlanan ilk kitaptır. #Wattpad de yayınlanan ilk ve tek kurgudur. Reislik #1 Düşmanlık #1 Mahalle #1 Mizah #1

Bahar neredeyse çocuk gibi olduğu yerde tepinip, çığlık atacaktı. Zaten heyecandan ölüyordu, bir de adamla o yolu yan yana nasıl gidecekti? Sinan'ın aracın sürücü tarafına doğru yürüdüğünü görünce el mecbur, geçip ön koltuğa oturdu ve hırsla kemerini bağladı. Aslında kızgınlığı kızlara değil kendineydi. Kalbi maraton koşusuna çıkmış gibi atmasaydı şu koltuğa oturmak elbette kolay olurdu ama alçak kalbi her şeyi mahvediyordu. Sinan da arabaya geçtiğinde kemerini bağlayıp kontağı çalıştırdı ve vitesi attı, Bahar ise o tarafa bakmamaya yemin etmiş gibi kafasını cama çevirmişti. Arkadan gelen kızların kıkırtısıyla iyice sinirlenen Bahar, piknik yerine vardıklarında ikisinde canına okuyacaktı. Araba hareket ettiğinde kafasını çevirdiği camdan adamın yansımasını görünce, ılık bir heyecan bedenini bir an için sersemletti, farkında olmadan ister istemez göz ucuyla bakışları adama bulmuştu bile. Adamın üzerine giydiği buz mavisi gömlek ona o kadar yakışmıştı ki, bir an için onu izlerken resmen nefes almayı unuttu. Kızların sesiyle, girdiği transtan çıkan Bahar onların isteği üzerine radyonun sesinin açmak için elini uzattığın da, adamla aynı hamle yapmanın şokunu yaşıyordu, çünkü şuan elinin üzerinde duran el Sinan'a aitti. Sinan kızın kendisini izlediğini fark etmesiyle zaten mest olmuşken, şuan ki durumdan bir hayli memnundu. Bu kızlar bugün gerçekten onun lehine çalışıyorlardı. Bahar ateşe değmiş gibi elini çekince, yaşadığı o boşluk hissi ona bir an için tuhaf hissettirse de şimdilik bunu görmezden gelebilirdi. Ne de olsa beraber yaşayacak çok daha güzel anları olacaktı. Radyoya ses verdiğinde, keyifle şarkıya eşlik etmeye başladı aynı zamanda kızı gözleriyle süzmeyi de ihmal etmiyordu ama nazlı yari kafasını yine cama çevirmiş o güzel yüzünü ondan saklıyordu. Kurban olurdu be!