İki güçlü ama birbirinden bağımsız karakter yan yana gelirse ne olur? Daha da önemlisi bu iki meşgul hayat nasıl yan yana gelir? Arya Söğütlü başarılı bir F-16 pilotu. Yıllar önce acemi bir pilot olarak ayrıldığı İzmir'e bu sefer kendi öğrencilerini yetiştirmek için geri döndü. Tuna Gürler ise azimli bir Bahriyeli. Aşık olduğu sonsuz maviliklerde geçirdiği iki aydan sonra evine, yani İzmir'e, geri döndü. Biri havada biri suda iki birbirinden kopuk hayat... Ya bir gün karşılaşırlarsa? 💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙 "O zaman anlaştık... Güneş'in ufka değdiği yerde buluşacağız." Tuna'nın ne demek istediğini tam olarak anlamasam da o ayağa kalkınca ben de ayağa kalktım ve onun baktığı yöne, artık karanlığın çökmeye başladığı ufuk çizgisine baktım. Gökyüzünün koyu mavisi denizin lacivertiyle ufuk çizgisinde buluşuyordu. Ufuk çizgisi ise bu iki sonsuzluğun arasındaki buluşma noktasıydı. "Sen gökyüzünde olacaksın ben de denizde... Ufuk çizgisi de bizim buluşma noktamız olacak. Belki birbirimizi net bir şekilde göremeyeceğiz ama en azından hala aynı çizginin üstünde olduğumuzu da bileceğiz." "Ufuk çizgisinde..." 💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙 Hikayemizin adı... "Ufukta Buluşalım."

KARA HİLAL Serisinin 2. Kitabıdır.

Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------

"Bakmayın siz benim kuru bir yaprak gibi sallandığıma.. Köküm sağlamdır sarsılsam da kopmam dalımdan.. Öyle kolay değil rüzgarın önüne kapılıp gitmem.. Son ana kadar 'vazgeçmem' yaşamaktan.. Ne fırtınalar koptu benim hayat dallarımda.. Hiç birinde vazgeçmedim umutlarımdan içimde kıyametler kopsa da.. Ben baharıyım yarınlarımın,çiçek açarım her kışın ardından" (Nazım Hikmet) Her okuduğumda kendimi buluyordum bu mısralarda.Ne kadar kırılsamda, kuru bir yaprak gibi rüzgarın oyuncağı olup bilinmez sonlara doğru savrulsamda şairin dediği gibi hiçbir zaman vazgeçmemiştim yaşamaktan.. İçimdeki virane olmuş harabelerime kimseyi misafir etmemiştim yıllardır ne kadar çok yıkıldığımı kimseler görmesin,kimseler acımasın diye.Çünkü bu hayatta beni ben yapan şey kazandığım savaşlar değil kaybettiğim,acımasızca kaybetmeye zorlandığım savaşlardı. Ben Cansu.. Sevdiği adam tarafından nedensiz bir şekilde terkedilen ve hiç bir şey olmamış gibi hayatına devam eden kadın.Ta ki bedenen kusurlu,ruhen kusursuz biriyle tanışıncaya kadar..

Bir kar yağar ince ince Komandonun hali nice Bir operasyon var bu gece Vur vur dağcı komando Vur paraşütçü komando (Komando Marşı) **** ATEŞOĞLU aşiretinin varisi,üçüzlerin en çatlağı,lafını esirgemeden konuşan,kimseye eyvallahı olamayan ve en önemlisi kendini Vatanına adamış korkusuz bir asker..Bayrağını seven,milletine saygı duyan,özgürlüğü ve bağımsızlığı uğruna hiç düşünmeden canı verecek mavi bereli.. Mirhan ATEŞOĞLU.. Namı değer koçmar.. Bir diğer adı ise Kartal göz..