Fantastik #1 bir zamanlar. Kurgusal bir boyutta geçen hikayenin baş kahramanı 4 yaşındayken ailesinin ölümüne şahit olmuştur. O günden sonra hayatında ki hiç bir şey aynı kalmamıştı. Hayatını ailesini öldürenlerden intikam almaya ve klanını eski ihtişamlı günlerine döndürmeye adamıştır. Bu yolda ise sayısız savaş görecek, sevdiklerinin ölümüne şahit olacak ve yeni dostlar edinecektir.

21. yy'da sakin bir hayat yaşayan Ang binlerce yıllık efsunlu bir tılsımın başına bu kadar bela açacağını hiç düşünmemişti. Tılsıma temas ettiği an sonsuz bir alevin içine yerleşerek onu zamanda binlerce yıl geriye savurmasıyla kendini, nefesini kesecek kadar yakışıklı bir adamın karşısında bulmayı da hiç beklemiyordu. Ama kaderin tuhaf bir eğlence anlayışı vardı. Adam güçlüydü, zorbaydı, despottu... Ve kahretsin ki cehennem kadar yakıcıydı. Barbar Lord Alexander Aaden Sword'un onu orada tutabilmesinin mümkünatı yoktu! Ang ne yapıp edecek bu vahşi ve büyülü dünyadan kurtulmaya bakacaktı. Ama Alexander'ın onun için başka planları olduğunu çok geçmeden anladı. Kendini karşı konulamaz bir tutku ve macera dolu bir yolculukta bulan Ang, yapması gereken tek şeyi yaptı. Kaçtı! Bu hikâye de beklenmeyen tek şeyse aşkın tüm bağlardan daha keskin olduğuydu. *** Zaman, mekan, yaratıklar ve dioren dünyası tamamen kendi hayal ürünümdür... 20 Mayıs 2015

#Romantizm2(05.09.2019) #Fantastik 6 (24.08.2018) #Gizem1 (23.06.2018) #Macera5 (14.08.2018) Karanlık... Küçük bir umut parçasının bile bulunmadığı, her şeyin son bulduğu, yerde başlayan karanlık. O karanlığa ve cehenneme hükmeden, Yeraltının, Karanlılar Ülkesi'nin Efendisiydi. Oldukça acımasız ve kapkara bir kalbi olan bu adam bir gün en büyük tehlikeyle karşılaştı. Kapkaranlık dünyasına küçük bir aydınlık sızdı. Ve o henüz tehlikenin farkında bile değildi. Adamın, o güzel kızın onu yerlebir edeceğinden haberi bile yoktu. "Sana güvenmiştim." "Bana güvenmemeni söylemiştim." Kapak Tasarımı: @Sloaneirane

"Güneş'in ölmeye başladığı zamanlarda, Dünya'yı başka bir galaksiye taşıyacak güce sahip iki kolye icat edilir. Ne var ki kolyeyi taşıyacak iki kişinin, insanlığı korumak adına ödemesi gereken ağır bir bedel vardır. " Yeni devirde, dengeler değişmiş; teknoloji ilerlemiş fakat insanların teknolojiden yararlanmaları kısıtlanmıştır. İletişim, telefonlar yerine kafa derilerine yerleşen çiplerle; ulaşım, gökyüzünde süzülen arabalarla sağlanmaktadır. Otoriteler, insanların kıyamet korkusundan faydalanarak yönetim gücünü elde etmişlerdir. Yönetime baş kaldırabilen tek grup, gelecekten geldiğini iddia eden ve galaksiler arası kaçışın bir felakete neden olacağını duyuran 'Kuledekiler' adlı örgüttür. Hira, doğduğu günden beri bedeninde taşıdığı kolyenin, yaşadığı gezegeni yaklaşan kıyametten kurtaracak büyük bir planın kilidi olduğunu öğrendiğinde on altı yaşındadır. İnsanlığı kurtarmak için kendi hayatından, hayallerinden ve herkesten gizli tuttuğu aşkından vazgeçmeye zorlanır. Kolye, kimsesi olmayan bir kızın, sonunu bildiği bir savaştaki mağlubiyetini anlatır.

#Bilim-Kurgu'da 8 Serinin ilk kitabıdır. K.A.O.S. projesinin tek amacı, daha güçlü, daha dayanıklı ve daha sağlıklı nesiller üretmekti. Kim bilebilirdi ki böylesine iyi niyetli bir projenin herkesin laneti olacağını? Dünya'nın tüm çocukları projeye dahil edildi ve bu mucizevi proje hayata geçirildi. Taa ki beklenmeyen gerçekleşene kadar... Virüs her çocuğun bünyesinde bir zehir etkisi yaratarak onları içten yok etmeye başladı ve acı içinde ölüme terk etti. Virüs çoğu çocuğu öldürmüştü, hayatta kalanları ise değiştirmişti. İşte şimdi her şey daha yeni başlıyordu... Projeyi yürüten herkesi öldürdükten sonra sıra hayatta kalan çocuklardaydı... Peki ya çocuklar buna baş kaldırırsa? Ya karşı çıkarlarsa? İşte her şeyi belirleyecek şey güçlü taraftı. Onların savaşına hoşgeldin. Taşıyıcıların savaşına... Kapak tasarımı :Fjdjeha

Elzem Akay'ın sıradan ama güzel bir hayatı vardı. En iyi okullarda okumuş, en güzel oyuncaklara ve kıyafetlere sahip olmuştu. En değerli mücevherler daima onun boynunu süslemiştir. Lüks içinde yaşarken hayatta istediği her şeye kolayca sahip olmuştu. Üzerine titreyen iki abisi, onu hep güldüren kız kardeşi, iyi bir yengesi ve onu sürekli çıldırtan bir hizmetçisi varken hayat ona karşı fazlasıyla cömertti. Tüm bunları ne bozabilirdi ki? Bir gece korkunç bir ritüele kurban edildiğinde gözlerini bambaşka bir dünyada açar. Orta Çağın hiyerarşisinin içinde kalmışken eve dönmek hiç kolay değildi. Kendi dünyasında bir öğretmenken Ölümsüzlerin akademisinde bir hizmetçi olunca, sınıf farkının acımasız gerçekleriyle yüzleşir. Burası onun dünyası değildi, burası barbarların hüküm sürdüğü Araftı ve o, hayatta kalmak istiyorsa lüks alışkanlıklarından ödün vermeyi öğrenmeliydi. *** "Medeniyet yoksunu, vahşi barbar!" diye ona sesimi yükselttiğimde çatılan kaşları umurumda bile değildi. Tüm gün kuyudan su çeken o değildi. "Şu sivri dilin bir gün başına bela olacak." Sert bakışlarla beni uyardıktan sonra merdiveni işaret etti. "Kahyadan fırça yemek istemiyorsan işinin başına dön." "O kadın bir cadı." Ondan bahsederken bile tiksintiyle yüzümü buruşturdum. "Bence benden nefret ediyor." "Hayret." Kaşları alayla yukarı kalktı. "Oysaki çok sevilesi bir kadınsın." İğneleyici sesiyle ters ters ona baktım. "Sizde öyle Savcı Bey," dedim oyunbaz bir ifadeyle. "Sizi görenlerin yüzünde güller açıyor." "Bunu inanarak söylemiyorsun." "Tabii ki inanarak söylemiyorum." Gülerek bana ikinci kez merdiveni işaret etti. "İşinin başına dön aksi taktirde yarın seni sınıfıma almam. Bir hizmetçiye ders verdiğim için yeterince sorun yaşıyorum." Bu vahşiler kendi dünyamda ne kadar zengin ve asil olduğumu anlamak istemiyordu.

Tüm dünyam gözümün önünde yok olurken, tek başımaydım. Cızırtılı sokak lambalarının altında yürürken orada, karanlıkta ses çıkarmadan beni izlediklerini biliyordum. Daha doğrusu, hissediyordum. Ara sıra bana zarar vermeye niyetleniyorlardı, fakat bu onlar için kötü sonuçlanıyordu. Çünkü üzerimde birkaç bıçak ve 2 gümüş Colt vardı... İnsanlar kaçıp saklanırken, ben onlarla savaşıyordum. Sahi bunu neden yapıyordum? İnsan ırkına bu kadar zarar vermiş yaratıklardan neden korkmuyordum? Onlarla savaşıp, aptal insanların yaptığı yanlışı neden ben düzeltmeye çalışıyordum? Genetiğiyle oynanmış insanlarla, Mutantlar... Dünyadaki varlıkları insan, hayvan ya da mutant olarak ayırabilirken, kendimin ne olduğunu bilmiyordum. Herkesten farklı olduğum aşikârdı; fakat kesinlikle insan değildim. BİLİM KURGU #1 (DÜZENLENİYOR)