Anonim: O kızdan uzak duracaksın! Doruk Efdal: Tanımadığım bir kızın emrine mi uyacağım sanıyorsun? Sen beni daha tanımamışsın güzellik. İstediğim an seni bulabilirim bunu biliyorsun değil mi? ;) Anonim: Bulmayacaksın, çünkü bulursan bu konuşma sona erecek ve yüzde yüz eminim ki benle konuşmaktan zevk alıyorsun... Anonim: O yüzden o sürtükten ayrılıyorsun yoksa, yapacaklarımdan ben sorumlu değilim!

🏆 Wattys 2021 yarı finalisti 🥇 Düzenlendiği için bölümler yeniden yükleniyor. "WattpadFantasyTR'nin Mitoloji ve Efsaneler Diyarı adlı okuma listesinde!" "Mitolojik bir roman değildir. Tanrılar ve Tanrıçalar bulunmamaktadır..!" ꧁꧂ Kimsesiz bir ruhtu, kalbindeki sevda tohumundan yaratılarak o'nun için var edilen ruh eşinin yasaklığıyla sınanan. Ay ışığının altında yürüyenler o'nlardı, ama parlaklığı bizi aydınlattı. ☆ Üç yüz yirmi dört yıl önceydi. Dünya, kendine layık görmediği insanlardan kurtulmak istiyordu. Tanrı ona yetki verdi. Ve Dünya, sahip olduğu topraklardaki yaşamı hak etmeyen insanları; uçsuz bucaksız denizin üstünde sürüklenip giden bir kara parçasından ibaret olan, gecenin hakimiyeti altına girdiği anda yaşamını tepetaklak eden şehre, Gemi'ye terk etti. ꧁꧂ Tüm hakları Gemi'de saklıdır..!

+18 SAHNELER İÇERİR. Mafyanın oğlu ve mafyanın kızı... İkisini bir araya getiren zoraki bir evlilik... Bir araya gelmelerini engelleyen üçüncü şahıs... Mafya ve zoraki evlilik klasikleri okumayı sevenlere..

Gözlerinizi açtığınızda yıkılmış bir evde uyanacaksınız. Tek çıkış yolunuz yerin altı olacak. Kendinizi bulduğunuz çıkış noktası her bir yanı kameralarla çevrili, her yeri izlenen bir plato. Tek amacınız ise alandaki ipuçlarını takip edip evinizi bulmak. Tüm yarışmacılar evlerini bulduğu an, kazanan belirlenmiş olacak. Öyleyse, sizi kaybetmemizi ister misiniz?

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

Güz: Beni biraz sevsen diyorum... Ayaz: Şu an meşgulüm. Ayaz: Belki sonra...

0530***: Hamile misin? Buğra Kandemir: ? 0530***: Hamile misin, diyorum. Buğra Kandemir: Ben erkeğim. Yanlış numara. *hikaye türünü mizah yapmışım :') kitaptan daha komik lol*