*Wattys2021 Romantizm Kazananı* Çağlar 27 yaşında, sorumluluk almayı sevmeyen bir adamdı. Abisi ve yengesinin ölümünün ardından hem yetim hem de öksüz kalmış yeğeni Bade'nin bakımını üstlenirken artık eskisi gibi olamayacağını biliyordu. Başka hiçbir akrabası olmayan ikili bu koca dünyada yalnız kalmıştı. Eylül, en yakın arkadaşının ölümüyle sarsılırken Bade'nin sorumluluğunu Çağlar'ın almasıyla onları yeni bir serüvenin beklediğini anlamıştı. Ona emanet edilen Bade'yi amcasıyla baş başa bırakmak istemediği için soluğu Çağlar'ın kapısında aldı. Bütün günleri bebek kusmuğu ve kakası temizleyip, Bade'nin karnını doyurmakla geçen Çağlar, kesinlikle kaçık olarak nitelendirdiği Eylül'ün yardımını istemiyordu. Şimdi ne olacaktı? Eylül minik bebeği bırakıp gidemezdi. Bu hayattaki tek akrabası ise amcasıydı. Bade için hiç haz etmedikleri halde yan yana durabilir, onu büyütürken kavga etmekten vazgeçebilirler miydi? Daha da kötüsü, her fırsatta birbirlerinin ayağını kaydırmak için bekledikleri günleri arayacakları şekilde hisleri değişirse ne olacaktı? 🐣 ~25.08.20~ Kapak Tasarımı: @bsudeee 💜

Nüket Kozcu, kendi halinde üvey annesinin yaptıklarından hoşnutsuz bir üniversite öğrencisidir. Bir gece bara gider ve tanımadığı bir adamla beraber olur. Ah, yanlış oldu; adamı çok iyi tanıyordur fakat sarhoşluğundan kim olduğunu anlamamıştır. Yakın arkadaşının abisi olduğunu farkettiğindeyse çoktan olayların akışına istemeden de olsa sürüklenmiştir. Nüket Kozcu bu geceyi aklından çıkarmayı planlarken, planları Savaş Akduman'ın planlarına toslar. Savaş Akduman, o gecenin etkisinden kurtulamaz ve Nüket'i beklenmedik bir şekilde kendi dünyasına davet eder. Nüket tarafından aldığı olumsuz yanıtlar ise Savaş'ı durdurmaya yetmeyecektir. Savaş için her şey 'Şehvetten' ibarettir, Nüket ise 'Aşk' istemektedir. Ya şehvet kazanacaktı, ya da aşk. Arası yok! "Sen satranç oyuncusu gibisin Savaş, hedefi değil hedefe giden yolu seviyorsun." (Nüket Kozcu) "Sen etrafına at gözlüğüyle bakarken birinin de çüş demesi bir zahmet zoruna gitmesin, güzelim." (Savaş Akduman) NÜKET KOZCU & SAVAŞ AKDUMAN ??? İlk Yayınlanma Tarihi | 10.Ekim.16 / Pzrt Saat | 23:00 Kitabın Türü | Yetişkin Genç Kurgu Yazan | Elisya Royal

Tuttuğu direksiyonu o kadar çok sıkıyordu ki parmak boğumları bembeyaz olmuştu adamın. Gözleri sadace önündeki yola bakıyor ona yalvaran genç kıza bakmıyordu bile bir kez olsun. Ağlamaktan yorulmuştu artık. Sesi karşısında ki adama gitmiyor, söylediği sözcükler kifayetsiz kalıyordu. İçini çeke çeke baktı ona sessizce. Alnında duran gece karası saçları, kara kaşı ve kahverengi gözleri yüzüyle bir uyum içindeyken, çok masum duruyordu böyle Behram. Ama hiç bir his yoktu suretinde. İçi dışı kadar güzel değildi. Bunu hissetmişti Havin. Yüzünü tekrar önüne çevirdi. Karanlıktan göz gözü görmezken birde ona eşlik eden yağmur Havini korkutuyordu. Ne olduğunu anlamadan araba durdu. Kapısı bir hızla açıldı. Hiç zaman kaybetmeden bileğinden tutup sürüklemeye başladı. Balçıkların içinde Behram'ın arkasından yürümekte zorlanırken, bir yandan da mümkünmüşmüş gibi ellerinden kurtulmak istiyordu. Onun bu hareketine karşılık Havin'in bileklerini canını acıtırcasına daha sıkı tutarken sonunda Gidecekleri yere ulaşmıştı. Tahta kapıya ayağıyla vurup içeriye Havini savurarak attı. Hemen arkasından kendi de girip kapıyı kitledi. Göz göz geldiler ikinci kez. Behram siyahını masum kıza bulaştırmak için ona doğru adım atarken, genç kız ise anlamıştı, bundan sonra bu kapıdan dışarıya eski Havin olarak çıkmayacağını. Bir yıldız daha söndü bu şeyirde... Bir can daha verdi Diyabarkır.... Ama bu canın bedeni değil, ruhu girmişti toprağa...... Evet sevgili, kıymetli okuyucularım. Bu ikinci kitabım. Her ne kadar heycanlı değilim desemde bir o kadar aslında heyecanlıyım. İlk töre kitabım. Lütfen ön yargılı davranmadan ve hayalet okuyucu olmadan önce hikayeme bir şans vermenizi istiyorum ..... Sevgilerle Yorgunyazar.

" benım bir tek karım var oda kara toprakta çocuklarıma kötü davranırsan yada başlarına gelecek en ufak zarardan seni sorumlu tutarım " bende de bişey bekleme " " Merak etme sen kenan ağa yetim nedir öksüzlük nedir benden iyi kimse bilemez çocuklarına asla kötü davranmam benımde kimsem yok çünkü.

Adam sert, umursamaz ve acımasızdı. Bakışlarıyla etraftaki insanları korkutmayı çok iyi beceriyordu, Elif Ahu Ataman'ı da korkutuyordu fazlasıyla kız adamın inine indiğinde yaşamının baştan sona değişeceğini tutsak olacağını bilemedi.. --- "Ben yapamam bunu benden isteme" dedi kız yalvarırcasına sanki adamın ne kadar acımasız olduğunu unutmuş gibiydi, "Hazırlan benim olmak için, lafımı ikiletme!" Diye buyurdu adam acımasızca..

Ben Feyza, Bilinmezliğin içerisinde kaybolmuş, Yolun sonunu görmek için çabalayan o kızdım. Fakat bilemezdim, onun benim çıkmazım olacağını... Feyza 23 yaşında bir edebiyat öğretmenidir. Üzerine kalan bir suç nedeniyle 1,5 yıl ceza evinde kalmaktadır. Bulunduğu ceza evinin yıkılacağı bilgisi üzerine henüz yeni yaptırılmış, kadın ve erkek mahkumların karşılıklı bulunacağı ceza evine getirilir. Umudunun son demlerindeyken erkek mahkumlara öğretmenlik yapacağını öğrenir. Bu onun için karmaşık bir durumdur. Çünkü mesleği gereği gittiği ceza evinde onunla tanışır. Kendisini çıkmazına sürükleyecek o adamla... •Bu bir ceza evi kurgusudur. •Wattpad de LEHA ÇIKMAZI adında ilk kitaptır.. •Başlama tarihi : 01.06.2022

Karakolun önünde ki heybetli bedeni heyecanımı ikiye katlıyordu adeta. Geniş omuzlarını sarmalayan deri ceketi ona ayrı hava katmakla kalmıyor, tüm bakışları üzerine toplamayı başarıyordu. Karşısında ki meslektaşına bir şey söyleyip eliyle omzuna bir kaç defa vurdu. Ben hâlâ olduğum yerde onu izliyordum. Başını ansızın yavaş bir şekilde etrafta gezdirdi ve gözleri, gözlerimle buluştu. Bedenimi bir ürperti ele geçirdi, nefesim kesildi sanki. Bakışlarını çekmeden bana doğru seri adımlarla ilerlemeye başladı. Bu sırada ayaklarım benden bağımsız ona doğru ilerliyordu çoktan. "Veda..." diye seslendi bana yaklaşmaya devam ederken. Adımlarını sonlandırıp tam dibimde durdu. İçimde ona karşı oluşan duygulara engel olamıyordum, daha doğrusu olmak istemiyordum. O an içimden geleni yapmak istedim. Sonunu düşünmeden, kendi isteğim doğrultusunda. Parmak uçlarımda yükselerek kollarımı boynuna sıkı sıkı sardım. Şaşırdığını gerilen bedeninden hissedebiliyordum fakat umursamayarak burnumu boynuna koyup derin bir nefes çektim. Hemen sonrasında belimi sıkı sıkıya kavrayan kollar yüzüm de bir gülümsemeye sebebiyet verdi. "Uzun zamandır..." diye fısıldadı saçlarıma öpücük kondururken. Ardından beni daha sıkı kavrayarak bedenine hapsetti ve devam etti. "Bu anı bekliyordum..." ... Başkomiser Cihat Karaşah ile Veda'nın hikayesi...