"Kimileri mutlu sonu sever, inanmak istediğine inanmak için , ve bazı kimselerde acı sonları sever, gerçeklerle yüzleşmeye bir filmden başlayacak kadar korkak oldukları için. Ve sen güzel kızım, her zaman filmin sonunu bilerek başla, hayata seni hazırlaması için..."

Hayatın ciddiyeti arasında kendi savrukluğuyla yaşamaya çalışan ama bunu başarmakta zorlanan, kendisini içinde bulunduğu ailede sınırlı şartlarda özgür hisseden, hukuk ağırlıklı bir ailenin kızı olan Pınar Acar. Kökeni Trakyalı olan, Edirne'de doğup büyüyen ve kalabalık bir aileye sahip olan, inatla kendi istediği bölümü okumayı başarıp İstanbul'a giden ama bir anda hayatın ve kardeşinin başına açtığı işler dolayısıyla ailesinin yangınına atılan Ateş Alakurt. Yolları beklenmedik bir olayla çakışsa bile kaderleri bir yazılmış, öncesi olan ve geriye dönseler bile sonlarının değişmeyeceğini bilen iki ruh. Birbirine ait ama ayrı iki beden. Ve asla gerçekleşmeyecek olasılıklar.

Merdivenleri indiğimde göz ucuyla denize bakan beton zemine kaydı gözlerim, oradaydı. Ayakta durmuş bir adım atsa buluşacağı denize bakıyordu. Ben ondan kaçıyordum, O ise kendinden. Neden buraya geldiğimi bile bilmiyordum, onun için mi? Kendim için mi? Yoksa artık kovalamaca oynamaktan bıktığım için mi? Nedenini bilmiyorum ama bizim bir hikayemiz olsun diye geldiğim ortadaydı. Derin nefes vererek yanına gitmek için çekingen bir adım attım, birkaç adım daha attığımda durup ona baktığımda kollarını iki yana açmış duruyordu. Ben daha ne olduğunu anlamadan hiç beklemeden kendini derin suya bıraktı, gözlerim korkuyla açılırken elimde ki çantayı kenara fırlatıp hızlı adımlarla ilerlerken ceketimi çıkartıp kenara fırlattım ve koşarak hemen ardından suya atladım. Bedenim dibe çökerken gözlerimi zorlukla açıp suyun altında onun bedenini aradım, yoktu. Ya ikimiz sapa sağlam çıkacaktık bu denizden, Ya da ikimizin de cansız bedenleri çıkacaktı. Ya onunla hepti, ya da onunla hiçti. • Instagram: golgedeyasayanlarofficial elvannakil

Lütfen yorumlarda kendi kitabınızın reklamını yapmayın, gördüğüm an siliyorum. 7 yaşında taşındığı bu mahallede hayatının aşkını bulucağını nerden bilebilirdi ki? Özgür kızımız sessiz sakin (!) biri olduğu için oturduğu mahalleyi pek tanımazdı, haliyle ona hayran olan gencimizi hiçbir zaman fark etmedi. Özgür'ün değimiyle 'Dantelli bey' diye adlandırılan anonimimiz dayanamayarak puantiyeli pijaması olan genç kızımıza yazdı ve hikaye başladı. *** 05*********: Yağmur yağıyor, 05*********: Seller akıyor, 05*********: Komşu kızı puantiyeli pijamasıyla balkondan bakıyor. 05*********: Telefonuna bakıyor 05*********: Tipe bak dieğşeüstlsşfşdl