*Nefret, aşka dönüşebilen güçlü bir duygudur* Annesinin tayini dolayısıyla İstanbul'a taşınmak zorunda kalan Öykü, burada daha önce hiç karşılaşmadığı bir şeyle karşılaşır. Bir çeteyle. Bu durum ilk başta pek hoşuna gitmese de daha sonra onları terk edip giden babasından intikam almak için bu çetenin içinde olmak ister. Fakat bilmediği çok şey vardır. Bu çeteye girmek öyle zannettiği kadar kolay değildir. Çetenin lideri olan BARLAS KARAMAN'ın koyduğu bazı zorlu görevleri yerine getirmek zorundadır. Ve bu görevlerin hiçbiri de öyle herkesin yapabileceği kadar basit görevler değildir. Öykü'nün de öyle. Tüm hakları bana aittir©

"Ben böyle olacağını tahmin etmemiştim." Dedim aynadaki yansımamla konuşurken. Saçlarım dağılmış, gözlerimse susuzluktan kıpkırmızı olmuş bir haldeydi. Canavara benziyordum kabul ama hala daha ona sarılamayışımın onu bulamayışımın burukluğu vardı içimde, elimden bir şeyin gelmemesi beni bitiriyordu günden güne. Biri geldi, onu elimden aldı ve gitti hemde çok uzaklara. *** "Buradan kurtulamayacağız değil mi?" Dedim fakat Koray'dan cevap gelmemişti. Ölüyorduk, dayanacak gücümüz kalmamıştı ama yine de bir umutla bekliyorduk eninde sonunda çıkacaktık buradan.

~ "Ben katilim." Diye tekrar etti bir kız, o bir katildi ve öyle de kalacaktı. Olmayan fakat sadece kendisinin gördüğü kanlı ellerini silmeye çalıştı. Ne kadar silerse silsin gitmiyordu kan ve onu delirtecek bir güçte beynini esir altına alan düşüncelerinden kurtulamıyordu. "Sen katil değilsin. Buna izin vermedim, vermem de zaten." Diyen adama sarılmak istemişti o an. Sımsıkı sarılmak ve ona inanmak istemişti. ~ Yorgun bedeni yere doğru düşerken tutmuştu adam onu ve uyuduğunu bilen kızın kulağına doğru fısıldamıştı. "Ben sana dokunmaya bile kıyamazken, o herif sana dokunduğu için affet beni olur mu? Affet beni uğruna dünyaları yaktığım."

TAMAMLANDI! Terk edilmenin yakıcı gerçekliğini avuç izlerinde taşıyan, bir tek geçmişinin sahibi olan Milay Karan, günün birinde onu gerçeklerinden ayıran iki kişiyle tanışır. Gerçekler olmadan hayat çok daha güzeldir, çoğu zaman bir şeyleri bilmemek insanı yaşatır, masallar bazen göz kamaştırıcı. Fakat günün birinde Milay'ın en yakınım dediği kişi sadece onun yapabileceği ve hayatını iki farklı noktaya ayıracağı seçimle karşı karşıya koyar onu. Arkadaşını kurtarmak adına çıktığı bu yolda güveneceği tek kişi de onu gerçeklere götürecek yolları bilen Ayaz Alizade'den başkası değildir. "Gitmek veya kalmak değil önemli olan. Önemli olan ne biliyor musun? Kimin için gittiğin ve kimin için kaldığın." romantizm #1 ©Hayale Aliyeva, 2020

Mahkum edildiği yalnızlığa aşık olmuş bir adam. Acılarını, kalp kırıklıklarını, kaybettiği çocukluğunu içinde yaşayan ve gözlerini dış dünyaya kapatan Poyraz Mertoğlu, aşka dokunursa? Hiç hissetmediği duyguya sarılıp bilmediği dünyaya adım mı atacak yoksa geçmişte yaşadığı korkunun gün yüzüne çıkıp onu mahkum olduğu yalnızlığa itmesine izin mi verecek? Bembeyaz bir dünyaya açtığı gözleri bir an da karardığında, hiç bilmediği bir dünyaya mahkum olan bir kadın. Yürümesi gereken yolda koşmak zorunda kaldığında, dinlenebileceği bir sığınak ararken kendini aşkın eşsiz kollarında bulur. Zor ve acılı olan hayatından kurtulmak için elini aşka uzatacak mıdır yoksa önüne bakıp koşmaya devam mı edecektir? Öyle ki, yapacağı tercih hayatını tamamen değiştirecek ve bilmediği gerçekle yüzleşmek zorunda kalacaktır.

"Verdiğim acıyı silebilmek için her bir saç telini öpmek istiyorum," dedi. Önce nefes almayı bıraktım. "Ama bazen öpünce de geçmez," dedi. Buz kestim. ... BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR! Yayınlanma Tarihi: 21 Mayıs 2017 Maça Kızı 8, üç kısımdan oluşan bir seridir; hepsi bu kitap altında toplanacaktır.

Insan hayatı boyunca mutlu yasamak ister,sevdiği insanla yaşamak ister,doğru insanı bulmasını ister. peki ya buna izin verilmeden, dogru insanı bulamadan,hic beklemedidigi anda saçma sapan bir TÖRE yüzünden evlendirilirse nolur..

kulağıma "şu an!" diye fısıldadı, güçlü parmaklarını ağzımdan çekmiyordu ve diğer elini yeniden kalçama götürdü "burada!" dedi, kalçamı hafifçe sıktığında ağzımdan sadece onun duyabileceği bir inilti çıktı. "Seninle!" dedi ellerini birazdaha hareket ettirirken. "Eğlenceli şeyler yapmayı!" parmakları kalçamı iyice kavradığında dişlerimi avuç içlerinde hissettim. "Çok istiyorum." diye fısıldadı... Son derece romantizim ve heyecan yaşayacağınız sürükleyici bir hikaye...

Yağmuru görmeden çiçeklere ulaşamazsın, diyorsun... Peki söyle bana, bu çiçeksiz geçirdiğim kaçıncı yağmur? Ya da sensiz geçirdiğim kaçıncı acı?

Olacaklardan habersiz bir genç kız... Aylardır beklenen ekibin yeni üyesi... Kaderin oynadığı oyunlar hiç bu kadar acı vermemişti, attığı kahkahalar küçük bekçileri uyandırıyordu... Uyanmaması gereken bekçileri. Abisinden kaçmak istemişti, küçük bekçilerinin musallat olduğu abisinden, ama bilmediği bir savaşta bilmediği bir ekipin üyesi olacağını tahmin etmiyordu. Çünkü hiç kimse alışılmışın dışında hiçbir şeyi olanak olarak görmez ve beklemezdi. Beklenmedik bir anda hayatını alt üste çevirmiş ve kendisiyle bir kukla misali oynayıp bütün işleyen döngüyü bozmuş olan şey, tek başına bir saat miydi yoksa bunun öncesi de var mıydı? İşte o an her şey değişti. Sadece, küçücük bir sır ile. Bazen mutlu olmak için pek deşmemek gerekirdi hayatı... Bunu bilmek içinse ayık bir kafa. (Okumaya başlamadan önce "Duyuru" kısmını okuyunuz lütfen.)