Sayısız kere aldığım sık nefesler yavaş yavaş düzelirken gözlerim far görmüş tavşan gibi açıldı. Gerisin geriye tekrardan mutfak masasına baktım. Emindim masanın üzerinde sadece sürahi ve cam bardak vardı. Emindim o toka az önce orda değildi. Nefes almam gittikçe zorlaşırken ayaklarıma komut verdim ve merdivenlere ordanda odama koştum. Ben koşarken tekrardan bir rüzgar benliğimi kaplamış artık gücümü sanki emmeye başlamıştı. Komidinin üzerinde boş bardaktan başka bir şey göremezken geri geri adımlamaya başladım. Ayağım halıya takılıp kafamı tahta parkeye çarpmadan ve bilincimi kaybetmeden önce kulağıma efsunlu bir ses geldi. "Artık zamanı geldi!" Daha sonra ise gözlerim yavaşça kapandı. Son hissettiğim vücudumun parkeden ayrılışı ve buz gibi kolların kucağına alışıydı. 🌼 "Ruhu bir bedende, hayaleti her yerde!" 🌼 Hayalet Ülkesine hoş geldiniz. Girişler vardır çıkışlar yoktur. 🌼 🌼🗝️🌼

"Sanki gözleri birer lav parçasıydı. Bakmasam bile eritme gücü vardı." Ağlamak bile artık iyi gelmiyordu. Kalbim ağrıyordu bu ağrı kalbimi ağrıtıyordu. Taş vardı sanki orada kalkmıyordu. Zaman geçiyor, yıllar, aylar, günler, saatler, saniyeler ama o ağrı geçmiyordu. Beni nefessiz bırakıyordu, yutkunamıyorum. Boğazımda öyle büyük bir yumru varki ne yaparsam yapayım geçmiyor. Unuttuklarım var benim. Unuttuğum anılarım düşlerim hayallerim geçmişim var benim. Koca bir deprem oldu beynimde ve artçı sarsıntılar halen devam ediyordu. Hayatımın altı koca senesini küçük bir yangınla beraber kayboldu. Yok Hatırlayamıyorum ne kadar çabalasamda nafile bir çaba. Ne yaparsam yapayım, neyi denersem deneyeyim yok. Düşünmekten kafayı sıyırıyorum ama yinede yok. 3 koca yıl geçti ama halen yok . Zihnim bir enkazın altında halen benim. Betonların altında kalmış anılarım, elektrik direklerini bağlanmış umutlarımın parçaları dağılmıştı. Nereye birşey koymaya çalışsam o parça oraya uymuyordu.. Hissediyorum aslında. Ete kemiğe bürünecek bir halde hemde. Tenime değen bir akım bir cızırtı vardı benim. Bir parçam, canımdan can olan bir parçam eksik benim. Bu öyle bir kuvvetli bir his ki, yıllar geçtikçe büyüdü, büyüdü ve büyüdü. Önceleri his iken artık seside vardı o hissin. Fısıldıyordu bana hergün her saniye parçan, kalbin, yarının, dünün, bugün, ruhunun diğer yarısı, kışının baharı, alın yazın, kaderin, hem cenettin hem cehennemin. diyordu, Hatırla diyiyordu. Hatırla. Yazgını hatırla. Yazgın kayıp. Yazgın. Yazgım. Kayıp ✨ 22 Nisan 2022 tarihinde başlanmıştır.