MERHABALAR! ÖNCELİKLE ŞUNU BELİRTMEK İSTİYORUM BU HİKAYEYİ BEN YAZMIYORUM! BU HİKAYE BENİMDE ADMİNLİĞİNİ YAPTIĞIM BİR FACEBOOK SAYFASINA AİT. BİZDE BUNU YAZAN ARKADAŞLA BÖYLE BİR KARAR ALDIK VE UYGULAMAYA KARAR VERDİK ! ŞİMDİ BEN HİKAYEYİ BURDA PAYLAŞICAM. GELEN BEĞENİ SAYILARINI VE YORUMLARI ONA BİLDİRİCEM ODA CEVAP YAZACAK VE BENDE YORUM SAHİPLERİYLE BU CEVAPLARI PAYLAŞACAĞIM! ŞİMDİDEN İYİ OKUMALAR! :D

Bir ZeyKer masalı

Zeynep:Kerem.. Sen.. Yaklaştı ve yüzümü avuçlarının arasına aldı. Kerem:Zeynep benim,Kerem.. Zeynep:Bana neden söylemedin?! Kerem'i ittim ve bağırmaya başladım. Kerem:Nasıl söyleyeceğimi bilmiyordum Zeynep.. Gözümden akan yaşları elimin tersiyle ittim. Zeynep:O kız.. O kız ben miydim? Kerem:E-evet.. Melis'in bahsettiği,Kerem'i herkese karşı kötü yapan kız bendim demek.. Zeynep:Melisle Barış.. Kerem:Seni Melis'e götürmemi ister misin? Kafamı hayır anlamında salladım.Keremle olmak istiyordum. Zeynep:Seninle olmak isterim Kerem kocaman gülümsedi ve bana sımsıkı sarıldı.Bu sefer bende ona sarıldım ve gözyaşlarımı serbest bıraktım.Kerem,omzunun ıslanmış olduğunu anlamış olmalı ki benden yavaşça ayrıldı ve gözyaşlarını sildi. Kerem:Sakın.. Sakın bir daha ağlama,ben yanındayken asla Gülümsedim.Kerem'in de gözleri dolmuştu.Arabanın kapısını açtı. Seni bir yere götüreceğim arabaya bindim Kerem de binip arabayı çalıştırdı.Yol boyunca hiç bir şey konuşmadık.Evet ilk defa Keremle konuşmadan bir yere gidiyorduk.Ben Kerem'i izliyordum o da arada bana bakıp gülümsüyordu.Boş bir depo olarak düşündüğüm bir yere gelmiştik.