Tony nie ma wielu powodów do zmartwień - jest szkolną gwiazdą sportu, ma piękną dziewczynę i rzeszę przyjaciół, lada moment spodziewa się przyjęcia na uniwersytet. Wszystko idzie idealnie po jego myśli dopóki na jego drodze nie staje Preston - szkolny dziwak i odludek. UWAGA! Tematyka YAOI [związki męsko-męskie]. Może się też pojawić rzucanie mięskiem [sporadycznie] i +18 [o tym będę ostrzegać na bieżąco - z możliwością pominięcia]. najwyżej: #16 W DLA NASTOLATKÓW [18/10/2017] #22 W DLA NASTOLATKÓW [16/10/2017]

Tony Trent potrafi dopiąć swego - jest świeżo upieczonym absolwentem Yale, codziennie rano, w drodze do pracy, mija ogromny billboard ze swoją podobizną, właśnie dostał angaż w Miami Heat i piękny apartament z widokiem na ocean. Wszystko idzie idealnie po jego myśli dopóki na jego drodze nie staje stary znajomy. Kontynuacja "Chłopaka z sąsiedztwa". Polecam przeczytać najpierw pierwszą część. UWAGA! Tematyka YAOI [związki męsko-męskie]. Może się też pojawić rzucanie mięskiem [sporadycznie] i +18. najwyżej: #29 W ROMANS [26/04/2018]

Lekki, słodki i zabawny romans dwóch nastolatków. Nie uświadczycie tu żadnej perwersji ani stereotypów. Opowiadanie jest w całości autorskie. Richard (znany też jako Dick, D i Dudziaczek) jest typowym leniwym nastolatkiem, który lubi słodycze, matematykę i książki. Nigdy nie rozważał tak skomplikowanych zagadnień jak własna seksualność, do czasu pojawienia się w jego życiu chłopaka o zielonych oczach i głębokim głosie. Opowiadanie korektowane przez @Astralna Autorem okładki jest @ThoughtHell, baaardzo za to dziękuję.

Robin Linn był zwyczajnym nastolatkiem. Z tłumu wyróżniały go tylko wspaniałe oceny i fenomenalny talent do chemii. Po uszy zakochany w swoim przyjacielu, Philu Brownie, starał się jakoś pogodzić ze swoją orientacją i cieszyć samą obecnością szkolnego kolegi. Zmiana wychowawcy w ostatniej klasie liceum nie jest niczym dziwnym czy niezwykłym, ale gdy nauczycielem zostaje młody i bardzo przystojny Sebastian Boot, spokojne jak dotąd życie Robina wywraca się do góry nogami. Grafika: Shivunia

Karol kocha święta, uwielbia piec pierniczki, słuchać pastorałek czy kupować prezenty. Mikołaj z kolei nie może choćby znieść myśli o Bożym Narodzeniu, a cały ten przedświąteczny szał działa mu na nerwy. Jego więc ostatnim pragnieniem byłoby spędzanie czasu z kimś takim jak Karol. Tylko, że życie potrafi być przewrotne, a już zwłaszcza w czasie świąt. 🎄Okładka od Neoli 🎄 ©i_feel_so_stupid, święta 2021.

Theodore wiedział doskonale, że nie jest do końca normalny i że nie jest normalnym to, na co pozwala, za choć jedno przychylne spojrzenie i za czuły dotyk od czasu do czasu. Czasem, z rzadka, płakał nad własnym losem, ale tylko wtedy, kiedy nikt nie mógł go zobaczyć. Czasem, jeszcze rzadziej, obiecywał sobie, że z tym skończy. Skończy ze swoim nałogiem, będzie silny i znów będzie mógł patrzeć sobie w oczy w lustrze bez lęku. Te nagłe zrywy odwagi mijały jednak szybko, a jemu mijały miesiące i lata, według tego samego schematu. ________ Krótka forma, dodana w całości i zakończona. Tematyka LGBT [boyxboy]

Timofiej to czerwonowłosy chłopak, który przez większość czasu wygląda jakby szukał kłopotów. Zaś Luka jest uosobieniem spokoju. Przez szereg zbiegów okoliczności, Luka zostaje poproszony, by zaprzyjaźnić się z Timą.

Jedno nietypowe spotkanie w kawiarni może zmienić wiele w życiu

Parę miesięcy temu kupiłem kubek ze złoconymi maziajami. Na wyprzedaży. Żaden prezent, żadna okazja do wspominania. Zwykły, ładny kubek za 15 złotych. Od tego momentu piłem kawę tylko z niego. Plułem fusami z herbaty do jego wnętrza. Nigdy jednak nie spojrzałem na ten kubek w szczególny sposób. Zwykła rzecz, nie? Jednego wieczoru rozsiadłem się wygodnie przy biurku. Patrząc na telefon chciałem sięgnąć po zeszyt do pisania tekstów. Banalna sytuacja. Poczułem, jak moje nieuważne palce nie wymijają kubka. Pozwalają mu przewrócić się, ześliznąć z blatu. Mimo że nie widziałem, poczułem nacisk niepokoju. Moja głowa sama narysowała trajektorię lotu, rozbicie, wylanie. Stratę. Przez ułamek sekundy miałem jeszcze nadzieję, że uda mi się złapać kubek, uniknąć tego, co ma się za chwilę wydarzyć. Ale dobrze wiedziałem, że już mi się nie uda. Poparzyłem tylko palce. Patrzyłem na nowy kształt kubka, rozbity na części. Nasza przygoda się skończyła. Bezpowrotnie. Nie miałem już pić z niego kawy, pluć fusami do wnętrza. Ta chwila, gdy wiem, że coś stracę jest zawsze intensywna. Człowiek zamiera, wstrzymuje oddech. Jest okrutnie krótka, ale ściska w dołku. Zawsze towarzyszy jej nadzieja. Głupia i naiwna. Tak mocno wierząca, że jeszcze się uda. Uczucie straty. Tak, to tego uczucia nie znoszę najbardziej. Gdy wchodzi w ciało, wpełza we wnętrze, uświadamiam sobie, jak bardzo coś było dla mnie ważne. Czy to Nivan, czy durny kubek ze złoconymi maziajami.