Birbirinden ölümüne nefret eden ama aynı zamanda birbirlerine ihtiyaçları olan iki ölümlü beden. Ruhları bazen onlardan habersiz buluşur, onların kendi zihinleri ile yapamadıkları sevgiyi o ruhlar birbirbirlerine gösterirlerdi. Ne farkederdi ki , bir zaman sonra onlar artık bir yarısı olmadan asla yapamaz duruma gelmişlerdi. Diğer yarılarını paylaştıkları kalpleri buna katiyen izin vermezdi. Peki daha sonra neler olacaktı. Kendi iç seslerine bile itiraf etmekten kaçındıkları o aşkı, birbirlerine nasıl dillendireceklerdi. İkisi bir olabilir miydi yoksa bu kader çıkmazından uçuruma yuvarlanan yaralı sevda külleri gibi savrulacaklar mıydı? ### Eylül kırık kapli bir papatya, Savaş herşeye rağmen acılarını unutup yeniden doğan bir adam. Birbirlerinin yaralarını sarmaya çalışan iki kanatsız ruh. Elini kalbinin üzerine koyarken gözlerini yumdu." Burası sana ait Savaş" . Elini usulca benim kalbime getirip gözlerime baktı. " Ama burası baştan beri bana ait Sevgilim " diye kalbime yazdı sanki. Doğru söylüyordu. Bu küçük bedenli kız; herşeyiyle bana aitti. Ellerini tutup göğsüme sertçe yasladım. " Kalplerimiz sonsuza dek ayrılmayacak küçük kalpli kız çocuğu." ***

EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLDU. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE <3 "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin diye düşünsem de"Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."

Sağlık sorunları ile boğuşan bir kız ve sosyopat bir erkek .. Birbirlerini ne kadar sevebilirdi? Hayat ya da kader dedikleri şey önlerine sürekli savaşacak ve aşılacak engeller koyarken ne kadar ayakta kalabilirlerdi? Birini deli gibi sevmek hatta o kişiye aşık olmak bizim için gerçekten doğru insan olduğu anlamına mı gelir gerçekten? Ve aileler ? Gerçekten seçilebilseydi , ait olduğunuz aileyi mi seçerdiniz? Dram, aşk ve diğer her şeyi içinde barındıran duygu patlaması Görkem ve Denizin hikayesine ortak olun ..