﹕🌌﹒˃˂﹒A gdyby normalnym było to, że osoby będące w związku z osobą tej samej płci mogłyby zajść w ciążę i urodzić dzieci? A gdyby można było ingerować w życie postaci z Haikyuu!!? A gdyby tak niepoprawna yaoistko-yuristko postanowiła to wszystko zrobić?﹕❀ ・・ ────────────────────────────── ×

Rzeczywistość nie jest taka, jakiej spodziewa się Ushijima. Czyha na niego więcej niebezpieczeństw niż mógłby pomyśleć. Na szczęście każdy szanujący się rycerz ma swojego cichego (bądź też niekoniecznie) anioła stróża. Ten konkretny spadł na niego z drzewa i nagle wiedział, co chce robić w życiu. ushiten | fantasy au | 2020 | 20k słów Sequel: Błękitnym Szlakiem

Sugawara Koushi-Szarowłosy trzecioklasista."Mama" drużyny siatkarskiej Karasuno. Sawamura Daichi-Przystojny trzecioklasista."Tata" drużyny siatkarskiej Karasuno."Mama" zakochała sięw w "tacie". Postanawia mu to wyznać. Zgadnijcie czy odwzajemnił jego uczucia. Zgadnijcie czy będą w szczęśliwym związku. Zgadnijcie czy napotkają trudności. A może zamiast zgadywać, przeczytajcie tą książkę? ⚠️🔞 Krew, problemy psychiczne, sceny erotyczne....🔞⚠️ Okładka wykonana przez: @Your_Local_Otaku_PL

Kiedyś radosny i uśmiechnięty chłopiec pochłonięty siatkówką od lat, a teraz? Zamknięty w sobie chłopak który znienawidził siatkówkę obwiniając się za wypadek za czasów gimnazjum w którym stracił kogoś ważniejszego od siatkówki. Czy chłopiec będzie w stanie wrócić z powrotem do sportu? Czy będzie wiedział co to znaczy kochać lub co to znaczy przyjaźnić się? Czy znajdzie sens tego monotonnego życia na czymś takim jak ziemia? ∆Uwaga, opowiadanie może zawierać spoilery z serialu animowanego∆ ∆Uwaga w opowiadaniu mogą występować również sceny +18∆ #10 - #boyslove - 21.05.2020 #1 - #Kagehina 29.07.2020 #1 - #Haikyuu 28.01.2021

Dróga część "To tylko obóz" Jeśli jej nie czytałeś to radzę nadrobić bo mogą pojawić się się spojlery. Kolejny obóz naszyych bohaterów z karasuno. Tym razem towarzyszą in również Liceum Nekoma i Akademia Fukurodani. Co ciekawego morze się wydażyć podczas niecałych dwóch tygodni trwania obozu? Główne szhipy to Asanoya i Daisuga Lecz pojawi się też wiele innych wątków. Życzę miłego czytania.

23 letni Hinata Shouyou od straty swojej rodziny zmienił się diametralnie. Przestał się uśmiechać, wszystko co robi jest dla niego bez sensu i utracił jakąkolwiek nadzieję na odzyskanie tego szczęścia. W czasach liceum Shouyou był zakochany w swoim koledze z drużyny, Kageyamie Tobio. Jednak przez wszystkie trzy lata nie powiedział mu tego iż bał się o ich późniejsze relacje. Bał się, że chłopak po prostu go odtrąci. Minęły 4 lata od śmierci rodziców i siostry. Z każdym dniem jego dusza rozrywała się na mniejsze kawałki, powoli znikając. Pewnego dnia spotyka swoją wciąż istniejącą miłość licealną. Czy Kageyama pomoże Hinacie odnaleźć szczęście? Czy Shouyou pozwoli pomóc sobie dawnemu znajomemu i powiedzieć mu o swoich uczuciach?

"Czasami osoby które uśmiechają się najwięcej, mają największe problemy" Nishinoya Yuu, wesoły i energiczny nastolatek, wydawałoby się bez zmartwień i kłopotów. Z początku liczne obtarcia i siniaki nie zwracają uwagi kolegów z drużyny. "Gdyby miał problem to powiedział by nam, tak?" Nie koniecznie... * Denne w uj, ale ja to kiedyś zmienię, obiecuję wam to :V * * Okładka wykonana przeze mnie, z wykorzystaniem nie mojego obrazka (thx Pinterest :*) * Stan na 02.08.2022 * #1 w yamaguchi (? XD) * #1 w asahi * #1 w asanoya (dziękuję <3) * #3 w noya * #122 w haikyuu Założone : 15.03.2020 (koronaferie)

schowaj pysk, nie znajdą cię - czyli haikyuu yaoi mafia au. ships; -Kuroo Tetsurou x Kenma Kozume -Sakusa Kiyoomi x Atsumu Miya -Bokuto Koutarou x Akaashi Keiji -Iwaizumi Hajime x Oikawa Tooru -Osamu Miya x Rintarou Suna -Matsukawa Issei x Hanamaki Takahiro -Ushijima Wakatoshi x Tendou Satori

PROSZĘ ZACHOWAĆ KULTURĘ W KOMRNTARZACH! 40 000 słów / romans / fluff O upartym nastolatku w fazie buntu, który natrafił na przeszkodę w postaci delikatnego chłopca pełnego miłości. 2019/2020 Pisałam to jak miałam 16 lat, to wiele wyjaśnia XDD

Byłem przekonany, że nie ma gorszego widoku od siedzących na boisku, smutnych i czasem nawet rozpłakanych chłopaków z naszej drużyny. Poczuwam się w dużym obowiązku opiekuńczym, trzy lata na pozycji wice-kapitana to stworzenie potężnych, trwałych więzi z każdym z osobna. Obserwując sparingi z innymi drużynami, czy grzejąc ławę na eliminacjach czy innych zawodach, dręczyły mnie myśli o tym, że już w tym roku, pożegnam się z każdym, z kim udało mi się zżyć. Szkoła... co za bezwzględne cholerstwo. Jednak, wracając do myśli o najgorszej możliwej rzeczy, którą może ujrzeć „mama" Karasuno... okazało się, iż niestety, nie jest to po prostu płacz. Problem polega na tym, że takiego łkającego Noyę można przytulić, delikatnie pogładzić po starannie nastoburczonych włosach i szepnąć, że nie ma co się zamartwiać; że porażka to nie koniec świata. Schody zaczynają się, gdy osoba którą znasz, patrzy na ciebie martwo i nie kojarzy cię ani trochę. I wtedy, to ty sam, zaczynasz płakać jak maleńkie dziecko, pozostawione w ciemności.