Κόκκινη κλωστή δεμένη, στην ανέμη τυλιγμένη.... Ράβει κόβει και μπαλωνει και τη μοίρα τους ενώνει... Ποια μοίρα; Δύο αδέρφια μπορούν να ερωτευθούν; Κι αν το κάνουν, πόσο βαριές είναι οι επιπτώσεις; Τι κρύβει το παρελθόν; Τι κρύβει το παρόν; Πόσα μυστικά είναι θαμμένα; Don't copy ©2024 all rights reserved by Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.

"Κοίταξε με!" απαίτησε λυπημένη κι εκείνος γύρισε. Ένα πρωτόγνωρο, στοιχειωμένο, σκοτεινό χαμόγελο ήταν ζωγραφισμένο στο πρόσωπό του.. "Λουκ ;" απόρησε τρομαγμένη κι εκείνος ύψωσε το δάχτυλο , της έκανε νόημα να σωπάσει και σκοτείνιασε. Στριφογυρισε μια φορά από τη λαβή το μαχαίρι στον πάγκο της κουζίνας και ένωσε το ψυχρό του βλέμμα με το δικό της. "Ο Λουκ κοιμάται τώρα μικρή...Κάνε ησυχία" Μερικοί άνθρωποι πάσχουν από Διπολικές διαταραχές. Το αντιμετωπιζεις ... Τι γίνεται ομως οταν ενας ανθρωπος κρυβει μεσα του πολλούς; Πολλαπλή προσωπικότητα.. Έτσι ονομάζουν τη διασχιστική διαταραχή ταυτότητας, είναι η κατάσταση κατά την οποία μέσα σε ένα άτομο, στο πλαίσιο ποικίλων και διαφορετικών κοινωνικών και προσωπικών πλαισίων, συνυπάρχουν δυο, ή και περισσότερες, διακριτές ταυτότητες ή προσωπικότητες. Με απλά λόγια.... Τι γίνεται όταν ζεις σε ένα σπίτι έχοντας δίπλα σου έναν άνθρωπο που δεν είναι μόνος; Όταν σε κοιτάζει και δεν ξέρεις ποιον εαυτό έχεις να αντιμετωπίσεις; Don't copy ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.

Το λευκό δαντελενιο της φουστανακι, ειχε λερωθεί από τις λάσπες. Ήταν συνήθεια όμως... Πάντα έλεγε στη μητέρα της να μη τα φοράει για να βγει να παίξει... Έσφιξε τη δεξιά της παλάμη , γύρισε το κεφάλι και του χαμογέλασε. Έπειτα έσφιξε την αριστερή παλάμη, χάρισε ένα ακόμα χαμόγελο και γύρισε προς τον ουρανό. Ήταν ξαπλωμένη ανάμεσα τους . Λαχανιασμενη από το κυνηγητό και χαρούμενη. Κρατούσε στις χούφτες της τα χερια τους και χαμογελούσε. Τρία μικρά παιδιά που μεγάλωναν μαζί... Πολλά τους ένωναν και άλλα τόσα τους χώριζαν... Διαφορετικές ζωές... Οικονομική κατάσταση... Ενδιαφέροντα... Τρόπος ζωής... Μα ένα πράγμα είχαν κοινό... Τη δυνατή φιλία και αγάπη μεταξύ τους... Πόσο αντέχει όμως άραγε ένας τέτοιος δεσμός με το πέρασμα του χρόνου; Πόση δύναμη χρειάζεται για να κρατήσεις τα όρια; All rights reserved © Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται κάθε αντιγραφή, αναδημοσίευση και αναδιανομή χωρίς τη γραπτή άδεια

Εκείνη θα τον ερωτευτεί παράφορα. Εκείνος δεν επιτρέπεται να την αγγίξει. Μια ιστορία στην οποία όλοι θα διαπράξουν μια ύβρις στο όνομα της αγάπης.

*2ο βιβλίο* Αντώνης και Ιζαμπέλα. Τοσο διαφορετικοί και ομως τοσο ίδιοι. Θα την βοηθησει αυτος να βγει απο το καβούκι της; Θα τον κανει αυτη καλυτερο άνθρωπο; "Ιζαμπελα σε θελω στην ζωη μου.Σε παρακαλω!" Δεν θα ανοίξω.Γιατι σε αυτην την κατάσταση εγω θα ειμαι αυτη που θα πληγωθεί. "Δεν με θέλεις Αντώνη.Εσυ ντρεπεσε να μου μιλας στο σχολειο επειδη μας κοιτάνε μαζι!Ετσι σου αρέσω;;" "Κοιτά...Ειναι κατι καινουργιο ολο αυτο για μενα.Αλλα θελω να το προσπάθησω.Το θελω αληθεια"λεει Ανοίγω την πόρτα.Ηταν μούσκεμα. "Και τα κοριτσια;Και τα ξενιχτια;"λεω "Δεν με νοιάζουν ολά αυτα πια.Πες οτι θες να εισαι μαζι μου και εγω θα τα ξεχάσω ολα.Δεν με ενθουσιάζουν και ολας απο τοτε που σε γνώρισα."λεει Μπορει να πετύχει αυτο; #5 ρε ρομαντική 3-11-17 #4 σε ρομαντικη 5-11-17 24-3-2018 ........12-6-2018

"Σιγά μην ερωτεύτηκα το μικρό ρε"

*15 βιβλιο* 4 της σειράς Σαντα Ροζα Ο Μαριος δεν είναι ο ίδιος.Την έχασε εκει που δεν το περιμενε.Και μαζί της έχασε και ένα μέρος του εαυτού του.Δεν τον νοιάζουν τα ίδια πραγματα πια. Από την άλλη η Ειρήνη παρά τις δυσκολίες της είναι ένα άτομο που ξέρει τι θέλει και τι δεν θέλει.Εχει πρωτερεωτητες που δεν έχουν άλλες στις ηλικία της.Θα δει κάτι σε αυτόν αλλά θα μπορέσει να τον επαναφέρει πίσω; Θα αντέξει να συναγωνίζεται συνέχεια το φάντασμα της Αλεξ;Ο Μαριος είπε θα την θυμάται πάντα αλλά γίνεται αυτό;Γίνεται να την θυμάται και να προχωρήσει την ζωή του;Η μήπως πρέπει να ξεχάσει; Συνέχεια του Σαντα Ροζα #3. Αν δεν το έχετε διαβάσει δεν θα καταλάβετε. Με δικιά σας ευθύνη. 29-04-2019....1-10-2019

*14 βιβλιο* 3 της σειράς Σαντα Ροζα. Εδώ βλέπουμε την Ιστορία του Μαριου και της Αλεξάνδρας. Ο ένας θέλει τον άλλον και ο άλλος τις θέλει όλες. Φίλοι,μένουν μαζί,μοιράζονται τα πάντα αλλά η μοιρα τους επιφυλάζει αλλά πραγματα. Δυναμικοί χαρακτήρες με έντονη προσωπικότητα αλλά διαφορετικό παρελθόν. *********** «Σταματά και πες μου ποιο είναι το πρόβλημα σου..»λέω. «Εσυ είσαι το πρόβλημα μου.Θελω να εξαφανιστείς !» «Από το σπιτι μου;Πας καλά ρε;»λέω. Μου φωνάζει χωρίς να ξέρω καν τον λόγο. «Το σπιτι μας Μάριε.ΜΑΣ.Και αυτό ξέρεις τι σημαίνει;Ότι έχουμε τα ίδια δικαιώματα εδώ μέσα.Και ότι κάνει ο ένας μπορεί να επηρεάσει τον άλλον!»λέει. Μου ήρθε να πω ότι το σπιτι είναι δικό μου αλλά κρατήθηκα. «Δεν καταλαβαίνω...» «Φυσικά και δεν καταλαβαίνεις!Ποτε δεν καταλαβαίνεις!Ζεις σε αυτήν την φουσκαλα και το μόνο που σε νοιαζει είναι ποια θα γαμησεις μετά!»φωνάζει. Έχει κοκκινίζει και με κοιτάει θυμωμένη. «Αλεξάνδρα πας καλά;Τι σε εποιασε;» «Ξέρεις πόση ώρα περιμενα έξω μέχρι να τελειώσεις;Γιατί του κυρίου δεν του έφτανε μια φορά ήθελε και επανάληψη!»λέει. Αρα αυτό έχει να κάνει με χθες;Με την κοπέλα.

🔞 αυτή η ιστορία είναι για άνω τον 18.. εαν εισαι μικρότερη/ος την διαβάζεις με δικιά σου ευθύνη.. ευχαριστώ.🔞 "Μην με κοιτάς." Του λέω με νευρα. "Το διασκεδάζεις εεε;;" συνεχίζω. "Σ'αρέσει να με βλέπεις να φέρομαι σαν τρελή;;;" συνεχίζω και αυτός σηκώνεται. Και με πλησιάζει. "Μ'αρέσει να σε βλέπω να είσαι τρελή για πάρτυ μου." Λέει και μου χαϊδεύει τι μπούτι. "Μπορείς να φύγεις;;" τον ρωταω με νεύρα. "Καλαα διαβολακι θα φύγω αλλά θα τα ξανά πούμε." Λέει και εξαφανίζεται. Κατερίνα και Μιχάλης.. Μιχάλης και Κατερίνα... Ή Κατερίνα είναι ένα κορίτσι γλυκό και όμορφο όμως δυστυχώς συνέχεια δέχεται μπούλινγκ στο σχολείο λόγο το ότι έχει λίγα κιλά παραπάνω. Τι θα γίνει όταν αλλάξει;;; Ο Μιχάλης πάλι είναι ένα αγόρι άγριο ένα αγόρι που μπορεί να σηκώσει το χέρι σε κορίτσι χωρίς να τον νοιάζει. Τι θα γίνει όταν ο Μιχάλης γνωρίσει την Κατερίνα;; Θα αλλάξει;;; Αν θέλετε να μαθετε μπείτε να διαβάσετε την ιστορία μου. 😘❤

》 2ο Βιβλίο 《 Το βλέμμα του συναντάει το δικό μου μέσα από τα μικροσκοπικά γυαλιά του ."Ήταν καλός άνθρωπος;" ρωτάει. Μένω σιωπηλή, καθώς πιάνω τον εαυτό μου να χαμογελάει αμυδρά στην ανάμνηση του. "Ω ναι, ήταν εγκληματίας, επαναστάτης, αντιδραστικός, σκληρός, αναίσθητος, εγωιστής..", ασθμαίνω για μια στιγμή συγκρατώντας τα λόγια μου. Συνέχισα αυτή τη φορά με δάκρυα στα μάτια. "Αλλά κατά κάποιο τρόπο, ήταν ταυτόχρονα ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου" "Του κόσμου σου" με διορθώνει. "Μάλλον δεν θα μάθουμε ποτέ" χαμογελάω. | Η Συνέχεια του Never Say Never | All right reserved © Wattpad 2018-2019