Derin kötü huylu bir kız. Deniz ise iyi huylu ikiz. Ama Deniz,Derin 'in kötü düşüncelerine uymak zorunda. Sadece bela ikizler.. Ama bu hikayede yalnızca kötü kızlar yok. Belalı erkeklerde burada dört geziyor. Ulaş,Derin kadar gizemli,asi ve kötü. Aybars ise gecelerin sert çocuğu. Ulaş,Derin 'in karanlığında boğulmak isterken ; Aybars 'sa Deniz 'in maviliklerinde boğulmak istiyor.. Aralarında ki bu şey aşkın melodisi mi Yoksa belanın duyulan acı uyarısı mı?

Ormanın içinde uyanan bir kız ... Hafızası silinmiş bir kamp dolusu insan ... Dövmelere göre ayrılmış gruplar ... Savaşın eşiğinde bir ülke ... Carmen Byose, ormanın ortasında uyandırıldığında karşsında kendisine doğrultulmuş bir tüfek namlusu görmeyi hiç beklemiyordu. Gittiği yerde hafızası silinmiş bir kamp dolusu insanla yaşaması ve onlara uyum sağlaması beklenirken kendisi de hiçbir şey hatırlamıyordu. Ancak onlardan farklı olarak Carmen grubunu ve belki de oradaki yaşamanı belirleyen en önemli şeye; ön kolundaki dövmeye sahip değildi. Bir hata sonucu mu oraya düştüğü bilinmezken onun bu garipliğinden çekinen ve ne yapacağını bilemeyen kampa ve lidere karşı kendisini korumak dışında bir gayesi olmaz. Geldiği yere kaçıp ormana sığınırken sürekli etrafında dönen olaylara ve kendine dair yeni şeyler öğrenir. Dövmelerin temsil ettikleri , kamp sistemi , kendi geçmişi ve düşmanları ... Carmen, kampta ve sonrasında namlunun ucunda yürümeyi bırakmazken kendi sınırlarını zorlamak, benliğini keşfetmek ve süregelen savaşta yer almak zorundadır. Bilinmezliklerle ve ters köşelerle dolu, fantastik ve bilimkurgunun karması olan kitapta uzun soluklu bir macera sizi bekliyor olacak. ***Wattpad Fantasy Tr okuma listesinde (Soluksuz Diyarlardan Kopup Gelenler ) ~Başlangıç Tarihi : 28.06.2020 ~Bitiş Tarihi : 20.09.2020 TAMAMLANDI- Tüm hakları şahsıma aittir.***

"Ah! Hergün hayatlarını kurtardığım, dünya denilen kitlenin kahramanıyım .Bir okulun ezik öğrencisi olsam ne kaybederim? ••• Bir tarafta okulun ezik öğrencisi , Diğer tarafta dünyanın kahramanı, Pekii ben hangisiyim ? İkisi de benim. Ben hem Eda hem İşlemci'yim. Ah! Saçmalama... Ben insan değilim. Ben ne miyim ? Bekleyin... Çok yakında öğreneceksiniz. ••• Yazarınız; -ApporterMort- [12.02.2020 #1 - hacker] [09.12.2020 #1 - bilim kurgu] [06.08.2020 #1 - bilgisayar] [02.12.2020 #1 - dünya] [04.12.2019 #1 - 01] [01.07.2022 #1 - teknoloji] © Tüm hakları saklıdır.

Ruhumuz bazen kendi bedenimize ait hissetirmez. Bunu farklı yollarla bize gösterir. Kafada duyulan sesler, görülen gölgeler ve daha fazlası. Ruhumuz özgürlüğüne kavuşmak için bir sürü doğaüstü yolu dener. "Her gece ruhumunun bedenimden ayrılmaya çalıştığını hissediyorum" dedim çaresizce. "Çünkü ruhun bu evrene ait değil" dedi gezgin. Arkedia'da her yüz yılda olabilecek felaketleri ön görüp, tanrı tarafından ateş mührü vurulan iki koruyucu vardır. Burada ruhlar tamamen ölmez ve sıradaki yaşamlarını bekler. İgnis'in ruhu ise büyüden uzak, farklı bir evrende, yeni bir bedende reekarne olmuştur. Bu gerçekliğe alışmak ve felaketi önlemek sanıldığı kadar kolay değildir. Bu gücü kontrol edebilmek, bu şansı yakalamak kadar zordur. Kimisi için şans, kimisi için de bir lanet. Yarı tanrının gücü, İgnis ve Mortem. 1.Kitap tamamlandı! (ATEŞ MÜHRÜ) 2.Kitap devam ediyor. (İGNİS YOLU)

Ailesi yurtdışında sadece abisiyle büyük,geniş bir evde kalan kızımız hocalarla sorunu yüzünden okulunu değiştirmek zorunda kalır.Yeni okulu için "deniz koleji'ne" gidecektir.Hayatın bir oyunumudur.Bilinmez düşman sınıflardan birine düşer

Bir yaz günü su ve toprak elementlerini kullanabildiğini öğrenen Anka yeni okul yılında kendi gibi beyni gelişmiş insanların olduğu Akademeia'da okumaya başlar. Yeni insanlar yeni hayatlar derken gizli öğretmeninin sevgilisinin ölmesi üzerine kendini okulun delisi ile devasa bir maceranın içinde bulur... Devamı ise sadece bir tuş ileride -OKU- Yazar:Ç.T.

[TAMAMLANDI] Henüz güçleri ortaya çıkmamış Percy, kendini yediler kehanetinin bir parçası olarak bulursa ne olur? Γιος του Ποσειδώνα En yüksek sırlama 1#percyjackson

Herkes hayatımdan çıkarken Güven veren kimse kalmazken Soğuk kalbimi ele geçirirken 22 sayısı hem başlatıp hem yok ediyor beni... 🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹 Bir süre düşünüp karşılık verdim. ''Hikaye değilde oyun mu olsa o? Hikaye belki burada biter ama kısa bir oyun mu oynasak senle'' ''Nasıl bir oyun?'' ''Amaç eğlenmek. Zaman kısıtlı. Elimizde silahlar düşmanları kovalarız. Oyunda rastgele seçilmiş iki kişi. Bir takım olur. Sonra iki kişi daha gelir. Gizem ve Emre. Dörtlü bir takım koca örgüte karşılıklı savaşır. Kazanır mıyız bilmem. Ama oyun bitince çıkarız oyundan. Belki başka bir oyunda yine karşılaşırız. Kim bilir?'' ''Oyunlara takıksın'' Güldüm. Haklıydı. ''Yine de..'' bana baktı. ''Oyun teklifiniz kabul edilmiştir Bayan Su'' ''Oyuna hoş geldiniz Bay Evren.'' ''İyi oyunlar.'' ''İyi oyunlar'' 🔹🔹 Başlangıç: 1 Şubat 2018 Bitiş: 11 Ocak 2019

"Güneş'in ölmeye başladığı zamanlarda, Dünya'yı başka bir galaksiye taşıyacak güce sahip iki kolye icat edilir. Ne var ki kolyeyi taşıyacak iki kişinin, insanlığı korumak adına ödemesi gereken ağır bir bedel vardır. " Yeni devirde, dengeler değişmiş; teknoloji ilerlemiş fakat insanların teknolojiden yararlanmaları kısıtlanmıştır. İletişim, telefonlar yerine kafa derilerine yerleşen çiplerle; ulaşım, gökyüzünde süzülen arabalarla sağlanmaktadır. Otoriteler, insanların kıyamet korkusundan faydalanarak yönetim gücünü elde etmişlerdir. Yönetime baş kaldırabilen tek grup, gelecekten geldiğini iddia eden ve galaksiler arası kaçışın bir felakete neden olacağını duyuran 'Kuledekiler' adlı örgüttür. Hira, doğduğu günden beri bedeninde taşıdığı kolyenin, yaşadığı gezegeni yaklaşan kıyametten kurtaracak büyük bir planın kilidi olduğunu öğrendiğinde on altı yaşındadır. İnsanlığı kurtarmak için kendi hayatından, hayallerinden ve herkesten gizli tuttuğu aşkından vazgeçmeye zorlanır. Kolye, kimsesi olmayan bir kızın, sonunu bildiği bir savaştaki mağlubiyetini anlatır.

"Alın kellesini!" O an son defa yaşamak için bir şeyler yapmaya çalıştım ama ne gücümün, ne de sebebimin olduğunu farkedince kafamı eğip çaresizce bekledim. Ölmek istemiyordum, kesinlikle ölmek istemiyordum...Kendimi bu konuda teselli etmeye çalışsam da yapamıyordum. En azından o zalim halkın önüde idam edilmeyecek oluşuma sevindim ve ölümümden saniyeler önce gülümsedim. 3...2...1... Gözlerimi iki kişilik yatakta açtım. Nerdeydim ben? Daha önemlisi kimim ben? Sera Albayrak mı, yoksa Valeria Ernest mi?