"Papatyalar da yalan söylüyor artık. Aslında beni hiç sevmemiş." Hande Kayla, karanlıkla uğraşmayı meslek edinmiş bir psikolog. Türkiye'nin dört bir yanından gelen psikologları bünyesinde barındıran özel bir kurumda çalışmaktadır. Kurum, günümüzün bilinmeyen hastalıklarını inceleyip yeni tedavi yöntemleri bularak, dünya çapında tanınmayı hedeflemektedir. Bir gün Hande, kendine zarar veren genç bir adamla tanışır. Sessizliği, hüzünlü bakışları ve gizemli karanlığıyla Hande'yi derinden etkiler. Kurum, genci denek olarak kullanmak ister; Hande ise bu fikre karşı çıkar. Ancak kurum ve genç arasında sıkışan Hande, kendini beklemediği olaylar silsilesinin içinde bulur. Papatyalar masum değildir, elma şekeri tatlı değildir, örümcek ağları görünenden fazlasını saklamaktadır. Ve bazen, iyileştirmek istediğin kişi, seni kendi karanlığında boğar.

O bir hırsız. Dahası dolandırıcı ve yalancı. O bir profesyonel. Üstelik gerçek bir dâhi. Ve şimdi polisin ona ihtiyacı var.

***

Öncelikle bir konuda anlaşalım! Siyah sweatshirt ve siyah dar paça pantolon giyen her erkek havalı olacak diye bir kural yok. Özellikle kapüşonunu kafasına geçirince tüm kızların ona hayranlıkla bakması falan tamamen palavra. Gizemli falan olmuyoruz, çekici denilen kelime yanımızdan bile geçmez. Bence böyle yani. Yoksa insanların ben kapüşonumu başıma geçirince bana Ruh emici demelerinin başka bir açıklaması olamaz. 👻👻👻

Bazen aşk, çok karmaşıktır.