Hâlâ yalnız mısın? Sadece özgür. Peki mutsuz? Sadece alışmış. Peki ya aşık? Sadece eksik. Peki ya sen? Hâlâ bekliyor musun? Beklemek, şimdi hiç duymayan birine dünyanın en güzel şarkısını söylemek kadar anlamsız. Peki ya umut? Ve umutlar; Beklemeye değdiğinde güzel. Hepsinin boşuna olduğunu farkedince değil. Açelya, umudu tükenmiş yalnızlığı benimsemiştir artık. Bir an önce, bu okuldan ve şehirden gitmek istemektedir. Sevdiği çocuk tarafından aldatılmış ve arkadaşları tarafından ihanete uğramıştır. Bu yüzden herkese nefretle bakmaktadır. Peki bu bakış açısı doğru mudur? Belkide nefretle baktığı için ayağına gelen bu 'Beyaz Meleği' siyah görüyordur. Artık hem macera hem de aşk yolundadır Açelya. Beyaz Meleği sizce farkedecek mi dersiniz? Sürükleyici ve bir o kadar da eğlenceli yolculuğa çıkıyoruz.

Görev; Bir kızı her gün biraz daha, yavaş yavaş öldürmek. Ona işkenceler yapmak ve ölmeyi istemesini sağlamak. Acımasız ama yaralı bir adam. Umutlu ama kırılmış bir kız. Bu görevde ne olacak? Görev onlara ne getirecek? Kız görevin sonunda ölecek mi? Yoksa görevin amacı mı değişecek? Bilmiyoruz. Göreceğiz. *Hikaye gerçek kişilerle alakasızdır. -Tüm hakları saklıdır. Sadece Wattpad'te yayınlanmaktadır. Burada yazılanlar başka bir isimle başka bir yerden paylaşılamaz, çoğaltılamaz. İznim gereklidir. Hikayeyi veya bir benzerini başka sitede görenlerin bildirmesini istiyorum. Kapak Tasarımı @MissBollywood