Neden yalan söyleriz? Korumak için ya da örtbas etmek için mi? Oysa hepimiz biliriz bu yalanların bir gün gün yüzüne çıkacağını. Yine de deneriz. Belki bu sefer olur, belki bu sefer daha iyi sonuçlar elde ederiz, belki bu sefer diğer hepsinden daha uzun sürer diye. Ama yine de başaramayız. Çünkü her yalan gerçeklerle buluşmak ister. Çünkü yalanlarla kurulan bir hayat zamanla yıkılır. Gerçek ne kadar acı olursa olsun, her yalan sevdiğimizi gerçeklerden daha çok yıkar ve biz bunu bile bile yine de yalan söyleriz. Kendi doğrularımız için. Ne yaparsam yapayım gerçek kimliğimden sıyrılamayacağım. Geçmiş hep peşimde olacaktı. Asla sırdan bir insan olamazdım çünkü ben bir KİRALIK KATİLdim. BİR KATİL KİMLİĞİNİ NE KADAR GİZLEYEBİLİR?

(Kitap olacağı icin sadece bir kısmı buradadır) "Koruma şirketinize söyleyin, ben kadın koruma istemiyorum." Dedi birden. Dişlerimi sıktım. Demek bu yüzden öyle demişti Patron. "Koruma şirketimiz beni gönderdi, beğenseniz de beğenmeseniz de ben koruyacağım sizi" dediğimde soğukça güldü. "Seni kim koruyacak" dediğinde başımın arkasına silahı dayadı iri adam. Mert Bey 'e bakmaya başladım. Yüzünde sebepsiz bir gülümseme vardı. Gözlüğümü çıkarttım. Sanırım bu testti. Bende Patronumun yüzünü kara çıkartmayacaktım. "Seni kim koruyacak dedim" "Kendimi değil, sizi korumaya geldim. Silah size değil bana doğrultuldu" dediğimde gülümsemesi yayıldı yüzünde. "Taner, bana doğrult silahı" der demez silah ona doğru dönecekken tekme atıp bileğine silahı düşürdüm. Elini alıp kıvırdım, arkasına verince acıdan kıvranmaya başladı. Boyunu küçültmek için dizlerinin iç kısmına vurdum yere diz çöktü. Başımı kaldırıp Mert Bey 'e baktım. Başını salladı olumlu anlamda. "Hoş geldin, Nisan" dedi gülerek. (Kitap olacağı icin sadece bir kısmı buradadır)