TAMAMLANDI Kitabı bitirdikten sonra neden bu kadar az okuyucusu olduğunu düşüneceksiniz, sebebini ben söyleyeyim, hedef kitlesi zeki insanlar olduğu için. Dünyanın hissedilen fakat bilinmeyen belli evreleri vardır. Çocukluk, gençlik, olgunluk ve yaşlılık. Bu aşamaların her biri farklı bir tecrübe, farklı bir yaşam biçimidir. Çocuklukta eğlenmeyi, gençlikte hayatın tadını çıkartmayı, olgunlukla sorumluluk almayı ve yaşlılıkta hastalıkları öğrenmekle geçiririz ömrümüzü. Benim hayatım bu saydığım maddelere göre ilerlemedi. Çocukluğumda gülmeyi değil, ağlamayı, Gençliğimde eğlenmeyi değil, dik durmayı öğrendim. Yetişkinliğimi ise hayatla mücadele ile ilerlettim. Henüz yaşlanmadım fakat ruhumu elinde bastonuyla görüyorum çoğunlukla. Öksüz büyümüş ve hayattan hiç bir beklentisi olmayan sıradan bir insandım. Yaşamayı severdim eskiden. Her şeye rağmen simsiyah hayallerimin içinde bir ümit yeşerirdi hep. Fakat şimdi ölmeyi diliyorum. Hayat çok acımasız. Düşmanlarım ise daha acımasız. İsmini bir harf olarak bana tanıtan ailemin katili, her anımda ensemdeki nefesti. Ondan kaçmak mümkün değildi. Ya o beni öldürecekti, ya da ben onu. °•°• KIRMIZI 2 ayrı seriden oluşmaktadır. Kitap 1 | KIRMIZI - AJAN Kitap 2 | KIRMIZI - SON 100 GÜN Her iki kitap da bu dosya içindedir. ●Eski ismi sadece AJAN'dı yeni ismi KIRMIZI. ● Her bölüm heyecanlanmak ve merak unsurları barındıran ögeleri okumak istiyorsanız doğru kitabın açıklamasına misafir oldunuz. ● +18, şiddet ve olumsuz ögeler içerir. TÜM HAKLARI SAKLIDIR

Ajan olarak eğitilen bir kızın zorlu görevinde yaşadıkları...

[texting, tamamlandı] estrella; küçük bir kız çocuğu gibi eve gitmek istiyorum diye ağlayıp, sana gelemedim. estrella; bu da benim kabahatim. 28220 | v'

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

"Verdiğim acıyı silebilmek için her bir saç telini öpmek istiyorum," dedi. Önce nefes almayı bıraktım. "Ama bazen öpünce de geçmez," dedi. Buz kestim. ... BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR! Yayınlanma Tarihi: 21 Mayıs 2017 Maça Kızı 8, üç kısımdan oluşan bir seridir; hepsi bu kitap altında toplanacaktır.

EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLDU. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE <3 "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin diye düşünsem de"Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."

şerefe sevgilim, neşen daim olsun.

Rüzgar adında bir çocuk hastanede çoğu şeyi hatırlamıyor olarak uyanır. Bildiği pek az şeyden biri okulunda bir soruna karıştığı için Yedisu adında bir köy okuluna yollandığıdır. Yedisu köyünde lanetli bir orman vardır, köy halkı buraya gömülen ölülerin dirildiğine inanır. Fakat ne zaman bir ölü bu orman yüzünden diriltilse tabiat, düzeni sağlamak için köyde her hafta bir insanın yaşamını elinden alır.

Psikiyatrist, karanlık kadar çekici ve zeki bir adam... Şizofren, öldürücü güzellikte bir kadın... Her şey çok normaldi ta ki kadının aslında şizofren olmadığını öğrenene kadar. Her şey karanlıktı, kanlıydı, tutkuluydu, acı verici, büyüleyici ve gerçekti. Bu aslında masal kadar inanılmaz ancak kırmızı kadar kızıl, siyah kadar karaydı.