16. yüzyılın ortaları... Çirkin bir kız ve onu oyuncağa çevirmiş bir dük. Kahramanımız dayanamayıp, ilk fırsatta kurtuluş yolunu bulduğunda, kaçmıştır. Peki ya kurtulmak için kaçtığı yere, tekrar intikam almak için geri dönerse..? 23/04/2016 TÜM HAKLARI SAKLIDIR © Herhangi bir çalıntı, kopyalama ve benzeri şeyler söz konusu olduğunda, gerekli hukuki işlemler başlatılacaktır. Kapak tasarımı için Ben_girll'e teşekkürler.

Güzelliğin sadece belirli kalıplara sığdırıldığı bir çağda zekasıyla ve iradesiyle ön plana çıkmayı başaran bir kadın. Heaven Watson. "Güç bilgelikten doğar Lordum. Aptallıksa her zaman güzel bir bedende gizlenebileceğini bilir" Ve iş dünyasında adını altin harflerle yazdıran ,yakışıklılığıyla genç kızların rüyalarını süsleyen çapkın bir kont. Christian O'Sullivan . "Fakat zeki kadınlar her zaman yalnızdır Bayan Watson. Tarihte bunun örnekleri çoktur " Her sır, özlemle açığa çıkacağı günü bekler .

Tarih bazen en ufak şeyde değişebilirdi. Ve öyle de oldu zaten. Mesela 2 sultanın yer değiştirdiğini düşünün ya da 1. Ahmed'in kafes sistemini yerine farklı bir sistem getirdiğini veyahut Genç Osman'ın 10 yıl fazla yaşadığını belki 3. Selim'in vahşice öldürülmediğini ya da Sultan Mahmut'un 100 yıl önce tahta oturduğunu bunun gibi 1000'lerce seçenek vardı. Olan oldu ve Osmanlı Devleti bu zamana kadar dünyanın en büyük en güçlü imparatorluğu olmaya devam etti. Not:bu tarz bir hikaye wattpad ilk defa ben tarafından yazılmaktadır.

WattpadRomanceTR Tarihi kurgu - Tarihi baştan yazan kurgular listesinde! Çalıntı durumunda yasal işlem başlatılacaktır! 1. Kitap final yaptı! 2. Kitap kaldığı yerden, buradan devam ediyor... Önemli not: - Bu hikayedeki karakterler, tarihi bilgiler ve olaylar tamamen benim kurgumdur! - Geçmiş tarihi yansıtmamaktadır. - Gerçeklik ile alakası yoktur. - Telif hakları saklıdır. Ahmed ile Hilal geçmişlerini yeniden yazıyorlar, hiç yaşanmamış olsa bile... 🥀 Bir kız düşünün tüm benliği ile geçmişe gitmek isteyen. Ruhunun ve kalbinin en derinlerinde sakladığı imkansız aşkına ansızın kendi isteği ile, geçmişe yolculuk yapıp 21. yüzyıldan 16. yüzyıla kavuşan bir kız. Osmanlı Hanedanlığında yaşadığı olayları okumak ister misiniz? Yayınlanma tarihi: 15 Ağustos 2019 "Allah der ki, kimi benden çok seversen onu senden alırım. Ve ekler: Onsuz yaşayamam deme, seni onsuz da yaşatırım. Ve mevsim geçer, gölge veren ağaçların dalları kurur, sabır taşar, canından saydığın yar bile bir gün el olur. Aklın şaşar dostun düşmana dönüşür. Düşman kalkar dost olur. Öyle garip bir dünya! Olmaz dediğin ne varsa hepsi olur. Düşmem dersin düşersin. Şaşman dersin şaşarsın. En garibi de budur ya, öldüm der durur yine de yaşarsın." Hz. Mevlana

"Alın kellesini!" O an son defa yaşamak için bir şeyler yapmaya çalıştım ama ne gücümün, ne de sebebimin olduğunu farkedince kafamı eğip çaresizce bekledim. Ölmek istemiyordum, kesinlikle ölmek istemiyordum...Kendimi bu konuda teselli etmeye çalışsam da yapamıyordum. En azından o zalim halkın önüde idam edilmeyecek oluşuma sevindim ve ölümümden saniyeler önce gülümsedim. 3...2...1... Gözlerimi iki kişilik yatakta açtım. Nerdeydim ben? Daha önemlisi kimim ben? Sera Albayrak mı, yoksa Valeria Ernest mi?

Şeytan Kadehi Serisinin 1.Kitabıdır. Mutlu bir ailem, beni seven bir nişanlım, iyiliğimi isteyen geniş bir arkadaş çevrem vardı. Çocukluğumdan beri aşık olduğum adamla evlenmek üzereydim ve muhteşem kariyerimle benden mutlusu yoktu. Sonra bir gün kayboldum. Geri döndüğümde ise hiçbir şey aynı değildi.

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

Özel güçteki insanların birbirini bulduğu özel serüvenimize sizde katılmak ister misiniz?