Her masalın bir sonu vardı. Bunu bile bile sevmiştik birbirimizi. Etrafıma bakıyordum. Kimsem kalmamıştı. Ben ölümün karanlık tonuydum. O ise tonumu açan beyazdı. Sanki bir okyanusun ortasında boğuluyordum ve birileri sürekli elimden tutup bir kaç saniye nefes aldırdıktan sonra elimi bırakıyorlardı. Kaybediyordum üs...
Koca sema, diz çöktü gözlerine. Ay bembeyaz parlak tenin yanında soluk kaldı, yıldızlar gökyüzü kadar karanlık olan saçlara meydan okudu. Bulutlar ağladı, yağmur selam verdi kanlı ellere. Kalplere sis çöktü, güller boyun büktü üzerinden çıkmayan kan kokusuna. Ve dinledi toprak sözlerini. "Saçların kadar uzun ve güzel...