Onun gri kaldırımda oturup sigara içmesini bekleyen küçük kızdım ben. Bakışları bana döndüğünde 'Acaba ne için kızacak?' diye kendini korkutan Ufaklıktım ben. Gülümsediğinde ona hayran olan, onun güzelliğinden canı yanan biriydim ben. Bana sarıldığında bulutların üzerinde uçan onun Küçüğüydüm ben. Ben Su Yıldırım, Uygar Aral'ın kutsanmış olduğunu düşünen küçük kız. ★★★ 'Sigaran mı ben mi?'diye sordum, Güldü. sonra bir duman daha soludu olabildiğince.'Sigarama sebep olan sen.'dedi. ★MERVE GEZİCİ★

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

Şakadan zerre anlamayan birine okkalı bir şaka yaparsanız elde edeceğiniz şey yüklü bir para ve birkaç bin fazla tıklanma olmaz. En azından benim öyle olmadı. Yayınlanma tarihi: 14.06.2019

Bu kitap, her zorluğa dayanan, yeri geldiğinde gülüp eğlenen.. yeri geldiğinde Abileriyle beraber ağlayabilen bir genç kızın hikayesi.. Abileri bu güzelim kızı herkesten sakınır..uzun zaman sonra Annesi ve Babası ortaya çıkar. ' Onları terk eden ' Annesi Duruyu yanına almak ister, ama Durunun Abileri müsade etmez. Devamını merak edenleri kitaba davet ediyoruz.

Bütün haklar Deniz kızının beyninde, Efe oğlanın gizli aşkında, Sadettin köpeğin saçmalıklarında ve Elis ve Tuna'nın eşsiz sessinde saklıdır. 01.01.2018 #59 mizah Deha olmak herkesin düşündüğü gibi iyi bir şey değil. Daha bir yaşına bile girmeden konuşmayı, iki yaşımda yazmayı ve dört işlemi biliyordum. Beş yaşımda kendi kendime tam on altı dil öğrenmiştim. Yedi yaşında insan anatomisi ezberledim ve ameliyata davet edildim. Sekiz yaşında üniversiteye çağırılmıştım. Ve binlerce ödül almıştım. Şimdi size güzel gelecektir ama bana göre değil. Her yerde sayılar görme, saliseler içinde en zor matematik problemlerini çözmek. Bir kitabı yirmi dakikada bitirmek ve hiç bir şey unutmamak. En kötüsü ise diğer çocukların size öcü gibi bakmasıydı. Diğerleri dışarı da oyun oynarken sizi dışlamaları, sizin sadece iyi bir gelecek için uğraşacak biri olacağınızı düşünüyor. Şu var ki ben diğer dehalara benzemem. Benim adım Yaramaz Deha bir kere, çocukken dünya bankasını birbirine katıp bütün zenginlerin parasını fakirlere dağıttım. Doları, Euroyu değerini düşürüp Türk lirasının değirini arttırdım. Bunlar yaptığım küçük şeylerdi daha bir sürü böyle şeyler vardı. Mesala başka devletlerin internet üzerinden sırlarına erişip bütün dosyalara Ajdar'ın şarkısını göndermiştim. Ha geçen haftayı unutmayalım, NASA'nın bilgisayarına sızıp uyduların yerini değiştirdim. Kapak yapımı: yarencakir1

Yumruklarımı göğsüne indirmeye devam ederken hıçkırarak ayaklarının dibine çöktüm. "Senin için neyim ki zaten?" dedim avuçlarımla gözlerimi kapatıp. Yanıma çöktüğünü hissettim. Eliyle yüzüme dokunurken aldığım cesaretle ayaklandım."Senin için neyim Harry?" diye bağırdım. "Lanet olsun Gebb, sana nasıl değer verdiğimi görmüyor musun?" Bu sefer o beni hırsla itip duvara yapışmama sebep oldu. Ayağıyla fiskosu devirirken yeniden son ses bağırdı. "Seni istiyorum anladın mı? Hep." Yanıma yaklaşıp ağlamaktan yapış yapış olmuş yüzümü avuçları arasına aldı."Benim için tek gecelik heves değilsin, aldığım her nefessin Gebbie," dedi dudaklarımın üstünde. Ağlıyordu. Harry Styles ağlıyordu.

ALİNA hiç tanımadığı beş erkeğin olduğu bir gruba girer. Ve bu beş erkek onun hayatının dönüm noktası olur • cringe haberiniz olsun😌🔫•

Mahalle klasiği. Kardeş gibi büyümüş olsakta kaderin bir araya getirdiği kişilerdik biz... 24.09.20 ~Payidar #1 21.12.20 ~Sonsuz #1 22.12.20 ~Mahalle#1 17.01.21 ~Kardeş#1

Beni duvarla kendi arasına alınca gözlerim fal taşı gibi açıldı.Kalbim ağzımda atıyordu."Ne yapıyorsun Onur abi bıraksana beni.Delirdin mi sen?"Ne olmuştu bu adama böyle? "Hay abini si- seveyim.Delirdim evet,sen delirttin beni.Seni çok seviyorum Azra ben istersen şimdi bağır çağır bana sen beni nasıl sevdin ben senin kardeşin gibiyim de.İster hiç bir şey demeden git ama şunu unutma ben her zaman seni seviyor olacağım,nereye gidersen git arkanda seni koruyor olacağım.Tıpkı küçüklüğündeki gibi her zaman yanında olacağım.Hatırlıyor musun her saklambaç oynadığımızda ben seni yanıma alır saklardım ben kendime söz vermiştim hiç bir zaman seni yanımdan ayırmayacağım hep koruyup kollayacağım diye." Söyledikleriyle gözüm dolmuştu.Benden cevap beklermiş gibi bana bakıyordu.Daha fazla vakit kaybetmeden kollarımı boynuna doladım.Daha ne isterdim ki seviyordu işte beni.

Hayatım, fotoğraf kareleri gibi gözümün önünden geçerken duygularım bir ip misali birbirlerine karışmıştı. Sessizlik, yanımda var olan tek şeydi. Gözlerimi karşılayan büyük beyaz ışık beni hayallerimin, duygularımın içinden çekip almak istercesine parlıyordu. Daha fazla direnemediğimi hissettiğimde göz kapaklarımı isyan edercesine araladım. Işıkla karşı karşıya geldiğimde iç çektim, yine aynı yerdeydim. Hiç bir değişiklik yoktu. Başımı mavi örtü kaplı sedyeden kaldırıp küçük beyaz odaya baktım '' Bu günlük bu kadar yeter mi?'' ayaklarımı yere sarkıttım. Her zaman ki, her gün ki gibi soluk ve beyaz tenim karşıladı gözlerimi. Üstümdeki beyaz elbiseyi bacaklarımı örtmek umudu ile çekiştirdim. Sarkıttığım ayaklarımı yere kenetledim ve sedyeye yaslandım. Beyaz odanın içinde kaybolan kapı aralandı. Gelen Semih'di, yanıma yaklaşırken gülümsedi, gülümsedim '' Nasıldım? '' Kafasını salladı ve ellerini kaldırdı ''Her zamankinden çok daha iyi'' Ellerini kafamdaki iğnelere yöneltti tek tek çekerken devam etti ''Nasıl hissediyorsun?'' Dudaklarımı büzdüm ''Bilmiyorum, nasıl hissetmeliyim?'' Elbisemin omuzlarını düzeltti ''Daha iyi hissetmelisin, git gide iyileşiyorsun'' Yüzüme minik bir gülücük taktım, ''Sevindim''