Wczesną jesienią, Louis razem z grupą znajomych spędza dwa tygodnie w ośrodku wypoczynkowym, noszącym nazwę "Pod Złotą Różą", mieszczącym się na samym krańcu spokojnego White Hills. To, czego cała piątka się spodziewa, to niezapomniane przygody, które czekać ich miały w pozornie zwykłym miejscu, imprezowanie bez opamiętania do białego rana i rzucenie w niepamięć szarej i przytłaczającej codzienności, która na te chwile miała stać się nieistotna. W końcu nie ma czasu na zmartwienia, kiedy zewsząd budynki otaczają gęstwiny lasu, świeże powietrze i jezioro, rozpoczynające się tuż pod wynajmowanymi przez nich pokojami. A co najważniejsze, w hotelu regularnie odbywają się duże uroczystości, których młodzi ludzie z całą pewnością nie mogliby sobie odmówić. Wszystko wydaje się być dopięte na ostatni guzik i zdaje się, że nic nie będzie w stanie popsuć ich planów oraz tego, jak wszystko to sobie wyobrażali. Każdy z nich jest przekonany również, że właśnie te dwa tygodnie odmienią ich życia. Ale czas na niegdyś skrywane głęboko tajemnice, dawno nieroztrząsaną przeszłość i zmierzenie się z prawdą w końcu nadejdzie, być może w najmniej odpowiednim momencie. A może w tym najbardziej odpowiednim, ale oni jeszcze tego nie wiedzieli. Tytuł: Pod Złotą Różą Autor: chojrak (ja) Paring: Larry Stylinson Czas i miejsce akcji: White Hills, Wielka Brytania, październik, 1994 rok Ostrzeżenia: wątek homoseksualny, przekleństwa, sceny +18; AU

Nazywam się Min Yoongi, od jakiegoś czasu choruję na białaczkę i powoli umieram. yoonseok | top!hoseok ; bottom!yoongi | angst «start 170401» «koniec 170430»

Yoongi ponad wszystko kocha wanilię Hoseok gustuje w czekoladzie Razem tworzą bardzo klasyczne połączenie smaków | 170401 #9 w ff | | 170325 #10 w ff | | 170312 #12 w ff | | 170311 #16 w ff | | 170307 #17 w ff | | 170303 #23 w ff | | 170302 #27 w ff | | 170223 #34 w ff | | 170223 #37 w ff | | 170220 #47 w ff | | 170219 #51 w ff | | 170218 #86 w ff | « start ~ 170104 » « koniec ~ 170312 »

Siedemnastoletni Harry nie miał w życiu łatwo. Wiele razy żartowało sobie z niego i dawało w kość. Wszystko zaczęło się powoli zmieniać, kiedy poznał Louisa. Czyli opowieść o dwójce nastoletnich przyjaciół, ich problemach i powoli rozwijającym się uczuciu. okładka - @No_problem_xD DRUGA CZĘŚĆ JAK NA RAZIE JEST ZAWIESZONA

Louis jest aktorem, Harry tancerzem. Oboje mieszkają w Los Angeles, poznają się, gdy Harry ma nauczyć Louisa tańczyć.

Fragment książki "Jack Frusciante opuszcza grupę" Enrico Brizzi "Równowagi wewnętrznej nie sposób znaleźć. Może posiadamy ją od zawsze, nawet o tym nie wiedząc, i tylko się od niej oddalamy, zabiegając o nią zbyt gorliwie? Zresztą czy taki biedny idiota jak ja może mieć cokolwiek do powiedzenia na temat równowagi wewnętrznej?" Niestety, Harry ma duży problem ze swoją równowagą wewnętrzną. Teraz, w najgorszych dniach jego życia, na placu bitwy, gdzie zagrożone jest jego życie, bardzo potrzebuje wsparcia. Sam nie poradzi sobie na pewno. Na szczęście spotyka osobę, która nigdy nie odmówi pomocy.

Harry Styles właśnie pisze swoją pierwszą powieść, a każdym nowym rozdziałem dzieli się ze swoją czteroletnią córeczką - Charlottą. Losy Henryka i Thomasa stają się nową bajką na dobranoc dla dziewczynki, a sam mężczyzna wydaje się być niezwykle związany z bohaterami. Czy historia przepełniona pocałunkami słodkimi jak gumy mamby oraz listami miłosnymi rzeczywiście się wydarzyła? Głęboko ukrytą prawdę zna jedynie księżyc, który miał okazję przyglądać się parze kochanków. HASZTAG NA TT: #13safa

Harry Styles to wiersz, czekający, by się zdarzyć - myśli Louis, jego oczy śledzą brzoskwiniową skórę i nurt niebieskich żyłek. Chce go spisać, uchwycić obraz zielonych oczu, czerwonych ust i szczupłych nadgarstków... Ciemny atrament rozlany na stronie. Lub AU inspirowane filmem Notting Hill, w którym Harry jest gwiazdą popu, a Louis księgowym i poetą. Gościnny udział wzięli: przeznaczenie, starsza arystokratka i dużo, dużo tęsknoty.

Louis spotyka Harry'ego na moście. Oboje planują skoczyć. Lecz decydują się zaczekać tylko tą jedną noc. Okazuje się, że czas jest naprawdę ważny. Link do oryginału: http://brokenbravery.livejournal.com/2553.html