Gökkuşağının 7 rengi gibi 7 arkadaş...birbirlerinden tamamen farklı ancak aynı halkanın içinde bir bütün. Siyaha karşı tüm renkler... Bir Çocuğun Gözyaşı İçinde birleşir bütün renkler... ____ ____ ____ ____ Ben hayatı boyunca mutlu olduğumu düşünen bir insandım. Ama bunların hiçbiri gerçekleşmedi. Bazı hayallerin gerçekleşmediği gibi. Her gece, aynı rüyayı gördüğünüzü düşünsenize. Her gece, kaybolan kardeşinizin türlü türlü ölüm sahnelerini gördüğünüzü. Her gece aynı saatte uyanıyorsunuz bir gece vakti. Her gece aynı korku aynı tedirginliği yaşıyorsunuz... Bir hayat, besberrakken nasıl bir anda enkaza dönebilir? Çok güzel bir aile, çok güzel bir kardeşlik, çok güzel bir arkadaş, ilişkiniz varken? Herkesin imrenecek kadar güzel bir hikâyeniz, hayatınız varken. Ne oldu da artık başkalarının hayatlarına imrenecek hâle gelmiştik? Hayatım, bir enkazdan daha betere döndü. Hayatıma sayısızca kişiler girdi. Fakat ben tek bir kişiyi, umursayarak çıktım o sonunu bilmediğim, tahmin edemediğim, yola. Oysaki, uğruna her şeyi göze alabileceğim kişi benim yolum enkaza çıkması için elinden geleni yaptı. Gerektiği yerde kendi enkaza çevirdi o yolları. Ben ise sadece hayatımı başka birinin, bilmediğim birinin eline verdim. Beni yönetmeye başladı. Hayatım elimden kayarken, ben sadece hikâyemi izlemek ile yetindim. Asla savaşmadım, asla karşı gelmedim. Çünkü hayatımın nasıl yıkıldığını görmek istedim. Nasıl besberrak bir hayatı mahvettiklerini görmek istedim. Ben başrolü olduğum hikayenin sadece figüranı olmak istedim. Çünkü bu hikayenin başrolü ben değil bir başkasıydı... Bu hikayenin başrolü olmaya geldiniz. Öyle değil mi? ____ ____ ____ Bu hikayede: En saf; Aşk, Kayıp, Gizem, Gerilim... ve daha fazlası var. Sizde gelmek istemez misiniz? Başlangıç Tarihi: (10/09/2020) Başlangıç Saati: (19:54)

Aysima; Engelledin mi vicdansız?! Aysima; Bu da sana son sözümdü bir daha da yazmam. Aysima; Şaka şaka başka bir numara alıp geliyorum. Aysima; Bekle beni üçgen peynirim ekmeğin geliyor. 🤙 08.11.2021 - #mood 1. 17.11.2021 - #motorsiklet 1.

'•Oysa biz hep bir yarım, biraz da tamdık. Şimdi ruhumdan aldığın parçaları kim birleştirecek sevgili?•'

"Ah, saçları; ölümü üzerine giyinip boğazıma sarılan saçları." Tenlerinde ateşten bir mızrak, ruhlarda yanığın asil dumanı. Alınan her solukta, almaya yemin içilen canlar vâr oldu, canlar ceset oldu. Her ceset, kanlı parmaklarla açılan mezara idam edildi, aç istekler ölümün kucağına yuvarlandı. Kaderin ağır bir tebessüm sunduğu iki ruh biraraya gelmekten kaçınamadı. Siyah saçları adamın göğsüne sarıldı, saçlarındaki şehveti adamın sıcağında vâr etti ve intikam oyunu diz üstü yere çöktü. Aşk, kadının saçlarına sarıldı. Tutku, adamın ellerinde yemin içti. "Ah, elleri; ruhumun ölüsünü üzerine giyinip bedenime sarılan elleri."

Özel güçteki insanların birbirini bulduğu özel serüvenimize sizde katılmak ister misiniz?

"Eğer farklıysak..." Kelimeler boğazında düğümlenmiş, cümleyi tamamlayamamıştı. "Biz kardeşiz. Bundan en ufak bir şüphe duymuyorum." diyerek yatıştırdım onu. Sonra devam ettim: "Ama elbette tuhaf olan şeyler var. Mesela; genetik yapımız inanılmaz derecede mükemmel. Hücrelerimiz kendini çok hızlı yenileyebiliyor. Hasta olmuyoruz ve yaralarımız çok çabuk iyileşiyor. İnsanlar gibi değiliz yani..." Ne söylediğimin farkına varınca birdenbire irkildim ve son cümleyi kısık ve düşünceli bir ses tonuyla tekrar mırıldandım: "İnsanlar gibi değiliz!..." Tüm Hakları Saklıdır.

Psikiyatrist, karanlık kadar çekici ve zeki bir adam... Şizofren, öldürücü güzellikte bir kadın... Her şey çok normaldi ta ki kadının aslında şizofren olmadığını öğrenene kadar. Her şey karanlıktı, kanlıydı, tutkuluydu, acı verici, büyüleyici ve gerçekti. Bu aslında masal kadar inanılmaz ancak kırmızı kadar kızıl, siyah kadar karaydı.

*Tamamlandı* Abinin beş kişilik arkadaş gurubundan bir çocuğa aşık olursan ne olur? peki, abin bunu öğrenirse? Gece ve Mirza'yı zorlu günler bekliyor. Fakat, aşkın önüne ne geçebilir ki? *abi #1 (10.03.2021) *gizlilik #1 (15.04.2021) *mizah #1 (19.04.2021) *plan #1 (26.04.2021) *sevgili #1 (04.05.2021) *arkadaş #1 (05.05.2021) *gençkurgu #1 (25.04.2021) *kurguolmayan #1 (03.04.2021)

"Kaburgam acıyor," diye fısıldadı, gül kuyusu. "Kaburgamı çaldın benden." Adam kızın yüzünü tam kaburgalarının üstüne bastı. "Burada, gül kuyusu," dedi ifadesiz bir sesle. "Burası senin sürgünün. Buradayken ne ölüme kavuşabilirsin, ne de kendini geri alabilirsin artık." Kız, adamın kazağını kavradı, yüzünü kaburgalarının arasına gömdü ve kaşlarını çatarak başını iki yana salladı. "Ölüme kavuşturmayacaksın beni," diye fısıldadı. "Bana beni geri vermeyeceksin." "Asla." Kızın, göğsünün ortasında bir yarası vardı, o yaraya bir isim bile vermişti. Adam, o yarayı ondan çalmıştı. O yaranın adı, "çocukluğum"du. Artık yeryüzüne yağan gül yapraklarının rengi, kan kırmızısıydı. Zehirli kırmızı gül sarmaşıkları bağladı bizi, Birbirimize zehirlendik. O kâinat kadar eşsizdi, Ben basit bir gül kuyusu. Tutulmamız gerekiyordu, Tutulduk. Ben Gül'düm, O, içine düştüğüm Kuyu, Benim Kuyum. Gül Kuyusu.