Ona olan bağlılığımı içimde yaşayacağımı zannediyordum. Ancak duygularım kendini ele vermeye başlayınca dayanamamazlık hissiyle kavruldum, ona mesaj attım ve belki de hayatımda yaptığım en delice şeyi gerçekleştirdim. Fakat bütün bunlara rağmen beni bir köşeye atmadı, mesajlarıma karşılık verdi, konuşmaya devam ettik...
Neden tam da ona sahip olmaya başlamışken tekrar saldırmıştı bu hastalık? Shipler: Rose/Jimin Lisa/Jungkook Jisoo/Jin Jennie/Suga
{Jirose #3} Rose: Anlayabiliyor musun acımı? Sesim fısıltıdan farksızdı ama önemli olan Jimin'in duymasıydı Jimin: Sen görebiliyor musun yaramı? Başımı evet anlamında usulca salladım Rose: Çok iyi gizlemişsin ama gördüm.. o yaranın derinliğinide gördüm, acısınıda hissettim... Jimin: Nasıl gördün? Yutkundum ve gözlerim...
Park Chaeyoung bu sıkıntılı ruh halinden kurtulmanın tek yolunun intihar etmek olduğunu düşünmüştü. Bu düşüncesini gerçekleştiremeyince arkadaşlarının zoruyla bir psikoloğa gitme kararı aldı. Psikoloğunun lisedeki platonik aşkı Park Jimin olacağı aklının ucundan bile geçmemişti... - Jirosé fanfic by Meloryy
Chaeyoung: Sen tam bir piskopatsın Park Jimin! Jimin: Huyumu senden almışım Park Rose. Chaeyoung: Benim adım Chaeyoung,rose değil!! Jimin: Ro-se!
Rose:o gün beni neden rehine aldın Jimin:o güzel yüzünü görünce aklım başımdan aldın güzelim
