"Ben çok büyük bir hata yaptım. Patronumla yattım." "İşkolik patronun bununla ilgili kural koymamış mıydı?" "Evet, ikimizde çok sarhoştuk. Zaten sabah uyandığında çok kızdı." "Ne yapacaksın?" "Ben hamileyim bana kesin aldır diyecek." *** Mira, üniversitede tanıştığı erkek arkadaşıyla gayet mutludur. Evlilik hazırlıkları yaparken bir anda kendini terk edilmiş bir şekilde bulur. Asıl mesleği öğretmenliktir ama atanmadığı için bir markette Kasiyer olarak işe başlar. Burada patronun oğluyla aralarında tuhaf bir ilişki başlar. Şule, başarılı bir iş kadını olması yanında onu çok seven bir erkek arkadaşa sahiptir. Her şey son derece mükemmel giderken o hiç kendini mutlu hissetmiyordur. Bir şeylerin eksik olduğunu düşünüyordur. Nesrin, çapkın bir kadındır. kendine bakmayı ve sevgili değiştirmeyi çok seviyordur. bu üç yakın arkadaş doğru ilişkileri ararken zamanın geçtiğini unuttuyorlardı. İçlerinde kendinizi bulabilirsiniz...

"Bela yağmur gibi gökten yağarsa Başını ona tutmaktır, adı aşk..." . . . 🪶❤️‍🔥 Kapak tasarım; @Publiisherr

"On iki kişinin olduğu bir masaya on üçüncü kişi oturursa aralarından biri ölür." Kana susamışlığın getirdiği savaşta insan nüfusu tehlikededir. Vampirler kendi içlerinde insan ve hayvan kanıyla beslenmek üzere ikiye ayrılmıştır. Vampir Konsey'i tarafından bir örgüt kurulup insan kanıyla beslenen vampirleri avlamak ve düzeni korumak için on iki kişilik gruplar oluşturulmuştur. Bir savaşla başlayıp ölümle son bulan olayın ardından topluluğun ortasına bir ateş gibi düşen Lisbeth, tüm dengeleri alt üst eder. Herkes her şeyi bildiğini zannederken, Lisbeth daima bir adım öndedir. Çünkü yıllardır planını yaptığı şeyleri gerçekleştirmek için kendine büyük bir söz vermiştir. Herkesin içinde bir intikam duygusu yatar. Bunu tetikleyen olaylar yaşandığı sürece her gerçek saklandığı kuytudan çıkmak zorunda kalır ve hırs, intikam ve öfke kaçınılmaz bir hal alır. Yalanlar, güveni sarsar. Öldürmezler fakat ardında bıraktıkları enkazın altında ölmek için yalvartırlar.

Gözlerinizi açtığınızda yıkılmış bir evde uyanacaksınız. Tek çıkış yolunuz yerin altı olacak. Kendinizi bulduğunuz çıkış noktası her bir yanı kameralarla çevrili, her yeri izlenen bir plato. Tek amacınız ise alandaki ipuçlarını takip edip evinizi bulmak. Tüm yarışmacılar evlerini bulduğu an, kazanan belirlenmiş olacak. Öyleyse, sizi kaybetmemizi ister misiniz?

Sesimi duyuyor musun? Yitip gitmeden sana sarılmalıyım. Gün geceye kavuştuğunda geç olabilir sevgilim... Sesimi duyuyor musun? Sesimi duymalısın; ben ellerinden kayıp gitmeden, soğuk bir gecede uçurumdan aşağı düşmeden, soluğum kesilmeden... ve beni öpmeden! Sesimizi duyurmalıyız sevgilim!

Evera Alfen. Ya da yalnızca Era. Ölümün soğuk nefesini ensemde hissedene dek etraftaki herkes kadar sıradan bir yaşam sürdüğünü zanneden o genç kızdım. Hayatta kalmak için tek kural vardı; ormandaki sınırlara adım atmayacaktım. Her şey öğretildiği gibiydi. Ta ki o lanet gece... Bir katil hayatımdaki en masum varlığı canice öldürene dek. Küçük kardeşimi benden alana dek. Bir şeylerin ters gittiğini fark edene dek. Kuşları unuttuğumu hatırlayana dek. Ve göğe baktım. Ben, ilk başkaldırandım.

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

Aldatılmanın verdiği hasarla sevilmeye dair olan inancını yitirmiş bir kız; yıllarca kavuşamamanın getirdiği yorgunluğa rağmen bir kez olsun sevmekten vazgeçmeyen bir adam. Hayat bu iki insanın yolunu nasıl kesiştirecek kim bilir... . . . Yolumuz umudun ve sevginin yolu... Kalbinizde umut çiçekleri açtırabilmek ümidiyle...

"Hıçkıra hıçkıra ağlıyorsun Gerçek," diyerek ellerimi büyük avuçlarının içine aldı, "ve bunu yaparken yaşadığın komik bir ânı anlatıyorsun." Gözlerimden yaşlar boşalırken tüm dişlerimi göstererek gülümsemem onu duraksattı. "Bilmem ki," diye fısıldadım. "Her şey elimden kayıp gidiyorken bile acımayan kalbim, az önce sen o sigaranın külünü kül tablasına silkince öyle çok acıdı ki, ağlamak istedim. Üstelik aklıma da yaşadığım o ânın en komik repliği gelmişken, tam da sana söyleyecekken yaptın bunu. O külü neden öyle hiç umursamadan silktin? Senin için yanıyordu." Bir elini kaldırıp yanağıma koydu, büyük avucunun içiyle gözyaşlarımı parçalayıp ezdi, yok etti. Ve bana dedi ki, "Ben yapmasam o kırılıp düşecekti." "Senin yapmandansa, kendisi kırılıp düşmeyi kabul ederdi." Gülümsedim. "Keşke yapmasaydın." "Kendini o küle mi benzetiyorsun Gerçek?" "Hayır," dedim. "Hayır, sen beni henüz kırmadın ki."

"Verdiğim acıyı silebilmek için her bir saç telini öpmek istiyorum," dedi. Önce nefes almayı bıraktım. "Ama bazen öpünce de geçmez," dedi. Buz kestim. ... BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR! Yayınlanma Tarihi: 21 Mayıs 2017 Maça Kızı 8, üç kısımdan oluşan bir seridir; hepsi bu kitap altında toplanacaktır.