20 yaşında bir genç kız. Acıyla büyümüş, nefretle büyümüş. İçinde saklanan bir çocuk var, asla yaşayamadığı çocukluğu var. Hayatı boyunca babaannesi dışında kimse tarafından sevilmemiş bir kız bu. Sevilmemesinin nedeni topal olması. Ya da annesinin onu dünyaya getirirken hayatını kaybetmiş olması. 23 yaşında bir genç adam. Şımarık, her şey istediği gibi olan bir adam ama onun da içi çocuk. Onun da annesi onu dünyaya getirirken vefat etmiş ama o çok sevilmiş. Ailesi onu çok sevmiş, çevresi onu çok sevmiş. Ne isterlerse yapmışlar ama bir kez istediğini yapmamıslar ve bu şımarık adamı o kızla evlendirmişler. Adam ondan utanmış, yanına yakıştırmamış, kız kırılmış, çok kırılmış. Adam onu istememiş, kız gitmiş. * Şiddet, küfür ve olumsuz ögeler içerebilir. * Spiritüel - 1

İnsan bazen mutlu,bazen mutsuz dur' ama ne hissederse hissetsin yüzü hep güler ve çevresinde gülü diken lerine rağmen tutacak kimsesi olmaz Benim hikayemde Volkan ve Ezgi çiftinin içinin de dışının da ağladığı bir gün bekliyor

Durdu, ılık nefesi tenimde iz bırakan toz taneleri gibi dağılıyordu. Sustum, yaklaştı. Eli sırtımdan belime doğru kaydığında ansızın ürktüm, tüylerim diken diken olmuştu. "Neden bu durumda olduğunu merak ediyor musun?" Sesi tehditkardı. Bilmeme rağmen başımı olumsuz anlamda salladım. Hissetmiş olmalıydı ki yeşil gözlerini gözlerime mühürledi. Birden bacağımda soğuk bir metal hissetmemle donup kaldım. Kaderime boyun eğmeliydim. Peki bu kader miydi? "Sekiz ay önce ne yaptığını biliyorum." Gülümsedi. "Ne dersin, baştan yazalım mı bu hikayeyi?" Gözlerimi kapattım, artık kaçış yoktu. Geçmiş beni sert eliyle yakalamış cehenneme götürüyordu. Kendime bile yabancı gelen bir sesle fısıldadım. "Öldür beni." -

GERÇEK BİR HİKAYENİN KALEME DÖKÜLMÜŞ HALİ. Kitaplarda, filmlerde hatta bazen kendi hayatımızda karşımıza çıkan karakterler genellikle sadece "iyi" veya tek kelime ile "kötü" olabiliyor değil mi? Bir insan sadece siyah ya da beyaz mıdır? Aynı anda siyah ve beyaz olabilen gri hikayemi anlatacak olmanın heyecanıyla keyifli okumalar diliyorum.

Didem ve Pamir iki yakın arkadaş birbirini seviyor ama ikisi de birbirinden habersiz birbirine uzaktan sevgi besliyordu. Birbirini kaybetmekten korktukları için asla birbirine açılmıyor sadece arkadaş kalabilme umuduna sığınarak susuyorlar. Didem Karaca Güllerin arasında yürüyor etrafıma bakınıyorum. Üzerimde değişik elbise gibi kıyafet ile tırnaklarım berbat halde bir çiçeğe uzanıp koparacakken görüyorum. Tırnağıma neler olduğunu anlayamadım.Elimi yüzüme götürdüm acaba yüzümde de bir şey varmı diye ama hiç bir şey anlayamadım. Bana sırtı dönük bir adam belirdi karşımda kim olduğu anlaşılmıyor. Ayaklarım benden bağımsız ilerledi o ise sadece şu cümleyi kuruyordu. "Bir yanım sensiz hep eksik ne olur bizi unutma sevgilim. Ti voglio bene" başka cümle de kullanmıyordu. Onu anlayamasam bile sesini tanıyor gibi hissediyorum. Çok yakından tanıdığım bir sese benziyordu ama çıkaramadım. Çevremde ki güllerin rengi ilk onlara dokunurken pembe iken şimdi kırmızıya döndü. °°°° Artık beyninin bile unuttuğu sadece adının dilinde dolandığı bir aşk hikayesi. Buyurun hikayeme bekliyorum sizi :) 00:08 19 Ocak 2022 (gece) Hikayemi hem yazıyor hemde düzenliyorum:) Bu arada şu✅ işaret olan bölümler düzenlenmiş demektir.

Gizli bir odanın ardında bulunan bir sır ve sevdiği çocuğu kaybeden kızın zorlu hayat macerası.

Lina arkasına dönüp baktığında onu bıraktığı yerde dizlerinin üzerine çökmüş, kendisine baktığını gördü. Aralarında bir hayli açılmış mesafeden dolayı yüzünü net göremese de toprağa bulandığını ve bakışlarındaki hayal kırıklığını seçebiliyordu. Kalbinde hissettiği acıyla tüm gücünü bacaklarına yükleyerek koşmaya başladı. Ta ki sesini duyana kadar. "Zarar görmene izin vermeyeceğim. Güven bana!" . . . 🌿(30 Ağustos 2017)

Yağmur bardaktan boşanırcasına yağıyordu. Şu an ondan başka birisini görmüyor, duymuyordum. Kalbim, dışarı fırlayacakmış gibi hissediyordum. "Kalp midir insana sev diyen? Yoksa yalnızlık mıdır körükleyen? Sahi nedir sevmek Helen; bir muma ateş olmak mı? Yoksa yanan ateşe dokunmak mı? " "Sana bir şey diyeyim mi Ares? Senin için yapraklarını kopardığım papatyalardan özür diledim dün gece. Haklısınız dedim, ne sevdiği belli ne sevmediği... Şimdi birbirimizin ihanetini nasıl affedebileceğiz?" Bu Helen'le Ares'in hikayesi. Bu hikaye asla kavuşamayanların hikayesi. YN: Kitapta yetişkin içerik,argo olacaktır. Rahatsız olacaklar okumasın lütfen

Wattpad in en dibindeki o çok güzel yazarları bulmak istiyorsan buraya bir bak derim☺️☺️ Aşk Romantizm Aksiyon Korkunç Erotik Komedi Tarih vb. Tüm kitapların analizini yapamaya geliyorum🌺🌺

O yemyeşil ıssız araziyi beyaza bürüyen kar artık kan gölüydü evet kıpkırmızıydı kızımın kanlı ellerini görebiliyordum, karımın çığlıklarını duyabiliyordum, evet onlar orda beni bekliyor kızım babasını bekliyor,onları kaybedemezdim ormanlığa giden yoldan hızla inerek onları almaya gidiyordum. Başıma ne geleceği umrumda değildi zamanında geleceği kadar gelmişti zaten ,evet onlara kavuşmama az kaldı onları kurtaracaktım. Artık o arazinin yanındaydım karımı ve kızımı almak için hızla araziye girdim botlarım kara batırıyordu yukarısına göre kar daha fazlaydı hava daha yoğundu kızımın elini gördüğüm yere gittim.