"बघा तुमची थेरं! आणि हा बघा किती शहाणा गं बाई माझा जावई!" म्हणत हसत मामी ने आकाशकडे कौतुकाने बघत बोटं मोडली. त्याला गंमतीनेच का होईना पण जावई संबोधल्याने दोघीच्याही गोऱ्या गालावर लालिमा पसरली. आकाश दोघीकडे बघत बाथरूम मध्ये आला व फ्रेश होऊन हॉल मध्येच टीव्ही लावून बसला. पण त्याच्या डोळ्यासमोरून काही केल्या दोघीचे उधाणणारे गोळे जातच नव्हते. सोनू च्या टीशर्ट च्या खोल गळ्यातून उधळणारे मोठे धवलं गोळे बघून त्याला 'पपई' ची याद येत होती. तर ईशु चे तिच्यापेक्षा किंचित लहान गोळे बघून त्याच्या डोक्यात हापूस आंबे फिरत होते. पण त्याचे संस्कार व मामीचा त्याच्यावरचा विश्वास त्याला रोखत होता. तरीही दोघीच्या विचार करतच मामी किचन मध्येच असल्याने तो सुटकेचा निश्वास सोडतं पॅन्टमध्ये तयार झालेला तंबू सांभाळत पटकन बाथरूम कडे धावला. व नुकतीच शिकलेल्या हस्तमैथुन

"तुझा मामा गेल्यापासन खूप येकट वाटतंया पर तुला त मायी याद येत न्हाई!" बोलत गच्च छातीवरचा पदर सावरून हसत मामी ट्रे उचलत स्वयंपाकघरात शिरली. पण आज मामींच्या पहिल्यांदा बघितलेला खजाना, आणी पहिल्यांदाच सहज पण तीच एकदम खुलून बोलण दीपक च्या काळजाच ठोके चुकवून जायला पुरेसं होतं.तो मामीचा विचार करतच शेतात हुंदडायला गेला.त्याच्या मनात भूतंकाळ सिनेमा प्रमाणे धावायला लागला. तो एकदम लहान होता तेव्हाचे झोपडीगत घरात राहून शेताच्या लहान तुकड्यावर कष्ट उपसणारे त्याचे आईवडील, वसंत मामा आता आपल्या मेहनतीने चांगलेच पैसे बाळगून होते. पण त्यांची बोलीभाषा अजुनही ते तोऱ्यान बाळगून होते. पण आता ते वैभव भोगायला त्याचे वडील आणी वसंत मामा दोघेही जगात नव्हते.वडील दहा वर्षाआधी ऐका आजाराच निमित्य करून गेले तर वसंत मामाही पाण्यात पडून मरण पावला होता. मोठे वावर फिरून दुपार सरत

स्वताच्या बायकोच्या सुखासाठी पतीने बायकोला तिच्या आदीच्या नार्याक्डून झवून काढले .

रूही सोलह साल की थी, जब एक दिन उसका पापा एक औरत के साथ घर पर आता है, और वह औरत रूही की नई मम्मी थी। पर वह औरत अकेले नहीं थी, उसके साथ उसका एक सोलह साल का लड़का भी था। रूही अपनी नई मम्मी के साथ तो खुश थी, लेकिन उस लड़के के साथ नहीं। वह हर दिन यही सोचती कि वह लड़का उसके घर से चला जाए, ताकि वह अपने मम्मी-पापा के साथ खुशी-खुशी रह पाए, लेकिन ऐसा नहीं होता है। दूसरी तरफ़, जब आरव पहली बार रूही के घर पर आता है, तो उसको पहली ही नज़र में रूही से प्यार हो जाता है। उसको मालूम था कि रूही के लिए ऐसा कुछ महसूस करना ग़लत होगा, और इससे उसकी मम्मी को भी दुख होगा, लेकिन फिर भी वह अपनी भावनाओं को रोक नहीं पाता है। वह हर दिन रूही के कमरे में जाता, उससे बहुत सारी बातें करता और अंत में रूही उसे अपने कमरे से धक्के मारकर बाहर निकाल देती थी। रूही को आरव बिल्कुल भी पसंद नहीं था। खैर, यह वह सोचती थी, लेकिन यह सच नहीं था।

romance