II część Niedoopowiedzenia „Często określał ich jako słodko-gorzką czekoladę. Nie wiedział czemu ale co do smaku ich relacji byli zgodni. Najczęściej było między nimi słodko, chociaż znający ich ludzie widzieli jak gorzko potrafili się traktować. Pierwszy zazwyczaj dbał o to aby przynieść do domu kwiaty czy ich ulubione posiłki. Natomiast drugi nie okazywał wyraziście radości i wdzięczności skierowanej w stronę ukochanego. Zawsze wplątywał swoje troski i starania między wiersze wypowiadanych słów, czynów lub poleceń." TRZYNAŚCIE LAT. Trzynaście lat. Tyle zajęło zniszczenie tego pięknego obrazu namalowanego w Konoszańskich murach. Czy jest możliwość wybaczenia trzynastu lat nieobecności? Czy można pogodzić się z sytuacją i zapomnieć o tylu latach bólu, cierpienia i samotności? Czy można udawać radość, dusząc sie we własnym sercu? Czy pomimo tego wszystkiego zaćmienie będzie w stanie naprawić błędy księżyca?

Sasuke Uchiha to szkolny bad boy. Nie ma nic z dobrego chłopca, oprócz nieskazitelnych ocen. Dla wszystkich w liceum, a szczególnie zadurzonych w nim dziewczyn, to niemal bożyszcze. Jednak każdy powinien wiedzieć, że ideały w prawdziwym życiu nie istnieją. Z kolei Naruto Uzumaki wydaje się być przeciwieństwem Sasuke. Poza tym nie ma co oczekiwać, że nowy uczeń, a w dodatku będący gejem, zostanie zaakceptowany przez bogatych, nadętych dzieciaków. Bardziej prawdopodobne, że stanie się ich rozrywką. Naruto skrywa swój ból za uśmiechem, Sasuke nakłada maskę obojętności też nie bez przyczyny. Jeden to ofiara, drugi to drapieżnik. Ich światy nie powinny się łączyć. Ale tam gdzie jest gniew, nienawiść i ból, tam czasami pojawia się coś jeszcze.