Kafasında kurduğu onca yalan mutluluktan sonra bu adam ona iyi gelecek miydi ? Titrek elleri soğuktan kızarmıştı. Karşısında ki adamın cehennem kadar sıcak elleri sarıyordu yaralarını. Korkuyordu içten içe. Ya yine tökezlersem diye sormaktan alıkoyamıyordu kendini. Acı dolu dünyasında sevilmek istemek suç geliyordu kıza. Ben bir şeyin karşılığı olamam diye düşündü. Peki adamın cehennemi kendisine nasıl cennetten bir köşeymiş gibi geliyordu. Adımı içeri attığı anda canı yanıyordu. Korkuyordu. Sessiz ve tek başına yaşadığı, kuyu diye adlandırdığı bu zindan onu ne zaman serbest bırakacaktı ? Acılar tek tek etraflarını sararken birbirilerine ilaç olduklarının farkında değillerdi. Zehir diye içtikleri bu hastalıklı duygu ikisine de iyi geliyordu. Kabullenmek zor olsada. Yakıp yıkmak kolaydı. Zarar vermek, bağırmak. Tek İhtiyaçları büyük bir yıkımdı sadece. Tüm her şeyi yıkıp yeniden inşa edeceklerdi. " Sen kendi cennetin için yalvarırken ben çoktan kendi cennetimin kapısını açtım sana. " erkeksi sesi kulaklarının dibinde yankılandı. Kendine bu kadar yakınken karışısın da kavruluyordu. " Senin cennetine ihtiyacım yok benim. " kaybetme korkusu sesine de yansımıştı. Alkan vazgeçmedi. Ne olursa olsun harap olan hayatında bir güzellik olsun istiyordu. " Ne kadar inkar edersen et cennetim senin. " kabul et dedi içten içe. Kabul etki cehennemden daha sıcak olan cennetimin kapıları açılsın sana. " İçimde sönmeyen bu ateşle cennetine girersem orayı yakar kül ederim. " karışısında duran kızın sesi titriyordu. Adım atmaya korkuyor, kendine bir adım gelen bacağını yerinden koparıyordu. Genç adam parmaklarını kızın pürüzsüz teninde gezdirdi. Korma dedi içinden senin ilacın benim. " Ben senin ateşine bile razıyım. " 04.24.2020

" Sen iste dünyaları ayaklarına sereyim. " Sustu ve devam etti adam. " Öl de öleyim, Ama benden gitmemi isteme. " Genç kız korku dolu gözleriyle adama bakıyordu. Ne vardı ki onu sevmeseydi. Bu delilikti. " Ben korkuyorum. " Genç kız titrek nefesini verdi serin havaya. Üstünde ki açık elbiseye rağmen üşümüyordu. İçi yanıyordu çünkü. Hayatı bu adamla alt üst olmuştu. Ne ailesinin yüzüne bakacak gücü vardı. Ne de bu adamın yürek yakan sevdasına karşılık verebilecek gücü vardı. " Korkma benden güzel gözlüm. " Adamın Eli önüne düşen saç tutamına gitti ve kulağının arkasına iliştirdi. " Sen ki bana bu hayatta var olduğumu hissettiren, senden gidersem yaşamak için sebebim kalır mı ? " Adam çok seviyordu. Elinden gelse dünyayı Önüne serebileceğini iddia ederken kızın bu kadar korkak olması kızı daha da sarmalama hissini dürtüklüyordu. Genç kız ise bu aşkın imkansızlığına ağlıyordu. Tepetaklak olmuş giderken, küçük bir kar topunun bu kadar büyüyebileceğini nerden bilebilirdi.

" Neden ? " diye sordu gözyaşlarının arasında genç kız. Hiç istememişti böyle olsun. Çocuktu o zamanlar bilmiyordu. " Buna sen sebep oldun efgan, benim tek hatam sana güvenmekti ! " gözleri kızı delermişçesine bakarken Arkın bağırmaya devam etti. " Ondan da pişman oldum ! " Sözleri bir hançer gibi yüreğini delip geçerken dizlerinin üstüne düştü genç kız. Acı kalbinde derim yaralar açarken sustu. Diyebileceği hiçbir şey yoktu. Nasıl zamanlar geçirdiğini ne gibi kötülüklerle karşı karşıya kaldığını bilmiyordu. Varsın bilmesin diye düşündü. Kötü olan ben olayım dedi içinden. Yarası bende açsın kanayan yüreğime yine ben merhem olayım. Genç kız sert zeminden ellerini çekerken yaşlı gözleriyle karşısında duran heybetli adama baktı. Sustu ama diyeceği hiçbir şeyin önemi yoktu. Kalktı yerinden usulca karşısında dimdik durdu tek bir kelime etmeden kapıya yürüdü. Gözleri genç kızı delip geçerken son kez baktı ona. Belki de son kez göz göze gelişleriydi. Bilemedi. Göz temasını kesip çıktı odadan genç kız. Arkasında ne bıraktığına bakmadan. Genç adamın ruhuna açılan yara o bakışlarla kalbine ilerliyordu. " Burada bitmedi. " dedi genç adam. Onca senenin çocukluğunun intikamını alacaktı, hemde Misliyle. Peki içinde ki bu acı da neydi. Pişmanlık mı vicdan mı ? 23.03.2020 Efgan Baldemir. Arkın Uraltan .

Eli yanağımı koşarken gözümden bir damla eline düştü. Ordan da yüreğine. " Sakin gitme benden iyi olma sebebim sensin." Dudaklarım aralanırken kemikli yüzünü ezberlemek istercesine gözlerimi gezdirdim. " Yaralı kanatlarımla taşıyacağım seni. Sen benden bıksan da ben senden bıkmayacağım. " Dudakları bana yaklaşırken kendimi ona bıraktım. İlk kez öpüyordu beni. Uzun süredir ilk yakın temasımızdı bu. Hiç öpüşmemişti mesela. Ona aşık olmam için bir sebep daha sunuyordu önüme.

Oysa ki toprağıma bir çiçek ekseler o filizlenen Çiçek'te tekrar doğacaktım. ⚫️ Savaş & ömür ⚪️

Gözlerim gözlerinden ayrılmıyordu. Neydi bana Yaptığı bu Eziyet ? Korkularımdan kaçamıyordum. Koşuyordum durmadan ama bir adım bile uzaklaşamıyordum. Yavaştı. Elini usulca bana doğru uzattı. Gözleri yorgun ve bitkindi ama duruşu hala dimdik ve sertti. Ellerim titriyordu gitmekle kalmak arasından kalmıştım. Ya ellerim elleriyle buluşacaktı ya da ben burda ölecektim. Ya beni alacaktı ya da öldürecekti. 'Elimi tut .' Ses tonu kesin ve netti. Ellerim titriyordu sırılsıklam olmuş ellerimi pantolonum sürttüm. Ayağım istemsiz bir adım geri attı. Derin bir soluk çektim içime. Gözleri hemen ayağıma döndü. Bundan cesaret alarak bir adım daha attım. Eli yavaşça aşağı indi gözleri tekrar gözlerimi buldu. Artık gitmem gerekiyordu 'benim sürem doldu .' Sesim güçsüz ve kısık çıkmıştı. Dokunsa ağlayacak gibiydim. Gözlerimi ondan ayırarak nefessiz kalana kadar koşmaya başladım. Ormanlık alanın içine girdiğimde daha da hızlı koştum. Arkama baktığımda aramızda pekde bir mesafe yoktu. İleride sokak lambası göründü gözüme arkama bakıp tekrar hızlandım. Ciğerlerim patlayana kadar koştum. Bomboş ıssız bir caddeye çıkınca durdum. Arkamdan sımsıkı sarılan kollar ve tenime değen yakıcı nefesi beni bitiriyordu. ' Benden gidemezsin güzelim, seni ölsem bırakmam.' Gözümden yaşlar artık yerinde durmazken çığlık attım. Atabildiğim kadar çığlık attım. Ama kimse sesimi duymadı. Hiçbir zaman korkumdan kaçamıyordum yakıcı nefesi sürekli ensemdeydi. 01.11.2018 🔐 Barın & Yaprak

Hiçbir şeyden haberi olmayan genç bir kız. Gücünün zayıflığını yaşıyordu. Yaşı gelmişti,her şeyi öğrenecekti. Çünkü ona muhtaçlardı. Normal yaşantısını yaşarken gerçek dünyadan haberi yoktu. Annesi Bunu ondan on sekiz yaşına kadar saklamıştı. Zorundaydı. Vampirler ve kurtlar genç kızın peşine düşmüşken kime sığınması gerekiyordu. Peki ya Annesi? ona artık güvenebilir miydi ? Etrafında alışılmışın dışında seyler olurken kalbi bir farklı atıyordu. Oktay; o yanında olduğunda her şey farklı geliyordu gözüne. Kalbi Oktay'a doğru itiyordu onu. Peki bir büyücüyken zamanla teni soğuk bir vampire aşık olmak, Ne kadar doğruydu ? Kader önlerine ne çıkaracaktı ? Önemli olan Üstesinden gelebilecek miydiler ? Karanlığın içinde filizlenen bir yasak aşk. Çözülmesi zor olan olaylar. Belkide iki aşığın üstesinden gelemeyeceği şey yoktu yan yana olduktan sonra. Oktay & Ecmel.

Hiçbir günah kefaretini unutmaz. Hiçbir kirli sır gecenin nezaretinde tutuklanamaz. Geleceği ellerinden tek gecede koparılan bir adam, öleceğini bilse dahi sessizliğin kanatlarına sığınmaz. İki karanlık gecenin iki büyük suça gebe kaldığı ve iki yabancı ruhun birbirine körkütük düğümlendiği acı bir hikâyenin içindeyim. O iki yabancı ruhtan biri benim. Ve ben bir zamanlar, yolunda giden bir hayata sahiptim. Bir gün o çıkageldi ve içinde sadece doğruların olduğu dünyamı yanlışlarıyla altüst etti. Gözlerime bir kez bakması bile beni düşürmeye, düştüğüm yerde darmadağın etmeye yetti. Beni tehditlerle örülü bir kafese hapsetti, o kafesin kilidini ve anahtarını elime verdi. Gitmek de, kalmak da senin seçimin dedi. Ama ne kalabildim ne gidebildim. Yalnızca bekledim. Benim de onu düşüreceğim bir gün elbet gelecekti ve ben intikam almayı severdim. O gün geldi. Bir leyl vaktinde, ay gecenin koynunda dalgalanırken, hakikati sırtından vurdu kirli parmakları. Artık bu saçma hikâyemizde bizden başkaları da vardı. Zaman aktı... Kendiliğinden kırıldı hapsolduğum kafesin kapakları. Dışarıya adım attığım an hislerim pervasızca tökezledi. Zira sevdayı puslu gecelerde yüreğime kazıyan adamın ruhu artık içime işlemişti. "Haklıymışsın," dedi beni öldürmek ister gibi. "Senin hikâyenin esas adamı ben değilmişim."

Sessizliğe haps olmuştu kadının ruhu ve o, kadının sessizliğine bile ölen, ruhunu sevdasıyla iyileştiren bir adamdı. Fakat aşka giden yol dikenliydi, ayaklar kan revan içinde kalmıştı, yol uzundu ama yürek yine de pes etmiyordu. Aşk, kadının adıyla, adamın dudaklarının arasından kalpten bir sesle dile geldi. "Arya 'm," dedi adam. Sanki kadının adını söylerken bile tüm aşkını haykırır gibiydi. "Sessizliğine öldüğüm kadın," diye devam etti. ...................... Başlangıç tarihi: 07. 07.2017

Genel Kurgu #1 Bir adam düşünün, hayatının tüm dönemlerini karanlık işlerle geçiren ve geçmişinin izlerini hâlâ üzerinde taşıyan... Bir de kadın düşünün, şu yaşına kadar sersefil büyüyen ve babasının hastalığı yüzünden yüklü bir miktarda paraya ihtiyacı olan... Gece ve Işık. İsimleri birbirine tamamen zıt olan karakterlerinin ispatıydı. Adam gece kadar karanlık, kadın ise güzelliğiyle bir ışık gibi parlaktı. Kadının ihtiyacı olan paraydı. Bulmuştu. Yanında hayatının aşkıyla beraber. Peki sizi hiç tanımayan bir tefeci hiçbir kefil göstermediğiniz halde size neden istediğiniz parayı versin ki? İşte tüm gizem de burada başladı zaten. •• Bana hediye ettiği kolyenin klipsini aradım ama bulamadım. Kutunun içinde küçük de bir anahtar vardı. Ufacıktı. Anahtarın nereye gireceğini sonradan fark etmiştim. El ele tutuşan figürün ortasındaydı anahtar yuvası. "Kolyeyi takabilmen için ellerin ayrılması gerekiyor. Sadece bir seferlik ayrılsın o eller. Bir daha asla bu kolyeyi çıkarma ki ellerimiz ayrılmasın." Geleceği kimse bilemezdi. Neler yaşayacakları hiç belli değildi. Işık, Gece'nin ondan gizlediği büyük sırrını öğrendiğinde tüm hayatları değişecek ve bu sır Işık'ı zor bir karara itecekti. Onlar farkında olmadan birbirlerini yıpratacak ve güvenlerini kaybedecekti. Bu engeli aştıklarını düşündükleri anda, bir ölüm tüm hayatlarını değiştirecek ve onlar farkında olmadan kaçınılmaz sona sürüklenecekler... Bu sonu kendi elleriyle inşa etseler de bir şeyleri değiştirmek için hep çabaladılar. Bakalım çabaları işe yarayacak mı yoksa Gece ve Işık, isimleri gibi birbirlerinin zıddına mı sürüklenecekler? Kapak tasarımı: @dowofficial (rei-nia) NOT: +18 Sahneler bulunur. Uyarıyı okuduğu halde kitaba başlayıp bu sahnelerde saçma sapan yorum yapanlar tarafımdan engellenecektir.