Gözyaşlarım yerçekimine karşı koyabilmek için elinden geleni yapmıştı. Milyonlarca kez dinlediğim şarkılarda karşıma çıkan yabancı hisler bıçak gibi kesiyordu her yanımı. Ve yüküm elimdeki valizden daha ağırdı. Gözyaşlarımı tutmak adına biraz daha çabalasam genzimden süzülecek, zehir gibi yakacaktı boğazımı.. Parçalı bulutlu yalnızlıklardan değil de bıçak gibi kesen yalnızlığın anlaşıldığı anlardan birindeydim.

Cennetteki ırmağı kirleten her kötülüğe... "Vicdan, varlığında tedirgin ederken yokluğunda ağır gelirdi. En savunmasız anınızda içinizde yükselip tüm bedeninizi ele geçirirdi. Çaresizce geçmişe dönüp vicdanınızı sızlatan anı yok etmek isteseniz de asla oradan ayrılmaz daha da acımasızlaşırdı. Her şeyin yoluna girdiğini düşündüğünüz o küçük anlarda bile bir şekilde ortaya çıkıp nefesinizi keserdi. Elinizden hiçbir şey gelmezken acının azalması için her şeyi göze alabileceğinizi bilirdiniz."

Kör bir kız, kör kütük aşık olabilir mi gerçekten? Görmeden sevebilir mi? Birinin desteği olmadan hayatını sürdürebilir mi? Vişneli dondurmayı görmeden sevebildiyse, onuda sevebilir bence. Satırlarını okurken yüzünüzde gülücükler açacak, bazen de duygulanıp ağlayacağınız bir yaz aşkı sizleri bekliyor... -TAMAMLANDI- 30.04.2020 🍦

Hayat küçük mucizelerle doluydu; bazen küçük bir kalpte, bazen bir kar tanesinde, bazen yıldızların arasında... Bazen de tam yanı başımızda! Sahip olduğum küçük mucizenin adıydı Pamir Ege. Bana bir kez gülümsediğinde tüm dertlerim yok olur, geriye sadece onun sıcacık sevgisi kalırdı. İki deli arkadaşım vardı; hep yanımda olan iki tatlı baş belası... Mucizemizin büyümesine birlikte tanık olurken onun içinde büyüyen özlemi engelleyememek en büyük korkumuzdu. Babası tarafından terk edilen bir çocuğun kırılan minik kalbi nasıl iyileşirdi? Bir mucize daha bekliyordum. Geçmişte sustuklarımı duyacak, oğlumun minik kalbini ısıtacak, tüm yaralarımızı iyileştirecek bir mucize... O mucize bir kar tanesinin avucuma düşmesiyle gerçekleşti. Avucuma düşen kar tanesiyle içim bahara yüz tuttu. Üzerine kar yağarken de ısınabilirmiş insan; Doruk Ataoğlu, usul usul yüreğime konduğunda anladım. O tüm merhametiyle hayatımızdaki bütün boşlukları doldurabilecek kadar güçlü bir adamdı. O, bizim geç gelen mucizemizdi!

Hepimiz karanlık içerisindeyiz ancak bazılarımız yıldızlara bakmayı akıl edebiliyor...... Biliyorum hayat zor.. Belki ışıklarınız söndü! ama.. ben size ışıklarınızı göstereceğim.. Çünkü siz ; bir yıldızdan da daha fazla parlıyorsunuz.. Işıltınızı keşfedin.. ..... Bir insanın güneşe göre ömrü sadece sekiz saniye! /bu sekiz saniyede de gülün bence.. 💦💜🧁🍫🥛 Bir gün şeker ile bal kavga ediyorlarmış şeker demiş ben daha tatlıyım bal demiş ben daha tatlıyım olay mahkemeye, taşınmış Hakim olarak seçilen Pamuk şekeri demiş ki...... ......... İkinizde şuanda bu satırları okuyan kişi kadar tatlı olamazsınız demiş... ......... (; Zamanınız kısıtlı. Bu yüzden başka insanların gürültüsünün, kendi kalbinizin sesini duymanızı engellemesine izin vermeyin. Steve Jobs ... Sizi mutlu edeceğim ❣️❣️ (TÜM HAKLARI SAKLIDIR WATTPAD DE OLUŞAN SORUN SEBEBİYLE GÖZÜKMEMEKTEDİR!!!!!) Coverby(kitap kapağı) : @zeynepkuter77 💜💜

Merhaba ben Mina Yıldız 17 yaşındayım lise son sınıfa geçtim ama son sınıfı istabulda ki Mertoğlu kolejinde okuycağım babamın ortağı Bülent amca oğlu melihle benim orda okumamı istiyor bizde bu sebeple oraya gidicez acaba orda başıma gene nasıl belalar alacağım....

14 yaşında yazdığım bir hikaye. Birçok eksik var farkındayım. Ancak lütfen, 14. En azından burada dursun, 14 yaşında iyi iş çıkardığımı düşünüyordum. Dolayısıyla o yaşlardaki kitlenin hoşuna gideceğini de biliyorum. İyi okumalar. -Beyza Doğuç.

Hayatı çok güzeldi.. Ta ki 17. yaş gününe kadar.. Ama kardeşinin intiharına sebep olan kişiye aşık olamazdı değil mi?..

Yamaç gibi dik olan Rüzgar ve onunla birlikte savrulan Yaprak'ı. Kimi zaman bir Ateş kadar kızgın, kimi zaman Rüzgar kadar sert. Daima solunda ve soluğunda olan ailesiyle çok küçükken vedalaşan bir çocuk. Ama şimdi... Şimdi her şeyi yeniden yazan bir adam... "Peki bu iş nasıl bitecek? Bu intikam bitecek mi?" "Asla, asla bitmeyecek. Biz bitti desek bile o bitirmeyecek. Ve biz de gerekeni yapacağız. En iyi şekliyle." Karanfil ve Buz Prensin hikayesine hoş geldiniz. Bu bir farklılık hikayesi. Başlangıç: 18.11.2020 (04.06.2021 - farklılık #2) (09.06.2021 - değişik #17) (20.06.2021 - ciddi #4) (22.06.2021 - güven #803) (07.07.2021 - edebiyat #215) (15.08.2021 - roman #75) (17.09.2021 - güzelsevmek #32) (25.01.2022 - karanfil #1) (20.03.2022 - olay #3) (02.03.2023 - değişik #31) (06.01.2024 - yazar #4)