Aşk, umuttan doğan bir güneştir insanın hayatına. İmkansız görünen şeylerin gerçekleşmesinden çok daha farklıdır, çünkü imkansız diye bir şeyin olmadığını bilerek bu yola çıkılır. Mucizeler ancak kendilerine inanan insanları varlığından haberdar ederler. Hayatı zorluklarla, geçmişi acılarla dolu olan melek, bir cennetten çok uzak bir yerde açtı gözlerini. Sevgisizlik cehenneminde, hayatın zorlukları ile yollarını devirirken yaşamak için saniyeler yarattı ve mucizelere hep inandı. Zorlu bir mücadele vermeliydi, kendi cennetini var etmek isteyen her insan gibi. Bilirsiniz ki bir kadın isterse her şeyi yapma kudretine sahiptir. Meleğin yolları, yaşamaya aşık bu kızın yolları, yaşamayı unutmuş bir adamın yolları ile keşiseçek. Ateş ile kendini aynı yolda yürürken bulan melek, hem bir şey öğrenecek hem de bir şey öğretecek. Bu hikaye de biri güzel sevmeyi, diğeri güzel sevilmeyi öğrenecekler. Aşk şiddetli bir fırtına doğuracak ve herşey yaşanarak var olucak. Hayat dolu hikayeme tanık olmak ister misiniz?

Nasıl bu tuzağa düştüğümü sorguluyordum. Ufacık bir ayrıntı yüzünden bir avuç aptalın elinde ölecektim.Sinirle dişlerimi sıktım.Gözlerimi siyah bir kumaş parçasıyla bağlamışlardı.Silah patladı. Ama acı hissetmemiştim.Ölüm böyle bir şey miydi yoksa? Bir el ateşin ardından 3 el ateş daha edilmesiyle ölmediğimi fark ettim. Birisi bana yardım ediyordu. Ama anlamadığım şey bulunduğum konum itibariyle yakından atış yapılamazdı, en az 350 metre mesafede atış yapılması gerekir. Bu da bir keskin nişancı için bile fazla.Neredeyse imkansız. Gözümdeki kumaş parçasını çözen soğuk eller irkilmeme sebep oldu. Kumaş parçası çözüldüğünde karşımda gördüğüm 1 çift mavi gözdü. Şaşkınlığım kat ve kat artmıştı. Karşımdaki bizim timin üniformasını giymiş bir kızdı..

Doğamız gereği sürekli yeni şeyler isteriz. Bense çoğu insan için çok basit ama benim için çok zor bir şeyi istemiştim. Özgürlüğümü.. Peki buna ulaşabilecek miyim? Yoksa babamın bana bıraktığı mafyalık mirasının ardında heba mı olacağım?

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''