Bir kazada hayatın mahvolurken bir yandan da küçüklüğünden beri birlikte olduğu adama karşı hislerin olduğunu anlamak nasıl bir duyguydu? Deniz Alaca ve Küçüklük arkadaşı Meriç Kayahan aslında birbirlerine karşı büyük bir sevda ile bağlıdırlar fakat ikiside içindeki duygunun sevda olduğunu anlayamamıştır. anlamak için ya geç kalmışlarsa? Ve geçmişten kapanmayan bir olay onları ne kadar mahvedebilirdi ? "kütüphaneden içeri girmiş klasik rutinimi gerçekleştirmiştim. Düzenli bıraktığım masama döndüğümde ortada duran ve benim için bırakılmış olan kitaba baktım. yüzümde oluşan tebessüme engel olamayarak kitabın ilk sayfasını açtım, ve bir yazı ile karşılaştım. "Seni beklediğim meydana adımı vermişler bi' uğrasan, yemyeşil."

Benim hikayemde kötü kraliçe, saf kral, masum kız, beyaz atlı prens gibi ilgi çekici karakterler yok. Bu benim, sıradan mahallemde aşkı bulma hikâyem... Benim ufak dünyamı büyüten güzel kalpli bir adamı size kendi gözlerimle göstermeye çalışacağım. ... Her şey benim küçük bakkalıma bir şeyler almak için giren o güzel gözlü adamla başladı. Alışverişini yaptı, parasını ödedi ama poşetin içine kalbimi de koyup götürdü. Farkına bile varmadan... Hadi gelin, mahallemin ve kalbimin polisiyle tanışın...

O kadar zıtlardı ki, biri kor iken diğeri serinleten bir içim su gibiydi. İşin aslı da buydu zaten. Denge zıtlık gerektirirdi. Yanarsan denge bozulur, yakarsan tek kalırsın. Onu olduğu gibi bırak, avuçlarına dolsun. Seyre dur, sustuğun zamanların acısını o çıkartır. ☯ Genç kız, ölen babasının hattını kapatsa dahi yazmaktan vazgeçecek gibi durmuyordu. Tek tik çifte döndüğünde kader çizgisi onun için bir kez daha kırıldı.