Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.

Ormanın içinde uyanan bir kız ... Hafızası silinmiş bir kamp dolusu insan ... Dövmelere göre ayrılmış gruplar ... Savaşın eşiğinde bir ülke ... Carmen Byose, ormanın ortasında uyandırıldığında karşsında kendisine doğrultulmuş bir tüfek namlusu görmeyi hiç beklemiyordu. Gittiği yerde hafızası silinmiş bir kamp dolusu insanla yaşaması ve onlara uyum sağlaması beklenirken kendisi de hiçbir şey hatırlamıyordu. Ancak onlardan farklı olarak Carmen grubunu ve belki de oradaki yaşamanı belirleyen en önemli şeye; ön kolundaki dövmeye sahip değildi. Bir hata sonucu mu oraya düştüğü bilinmezken onun bu garipliğinden çekinen ve ne yapacağını bilemeyen kampa ve lidere karşı kendisini korumak dışında bir gayesi olmaz. Geldiği yere kaçıp ormana sığınırken sürekli etrafında dönen olaylara ve kendine dair yeni şeyler öğrenir. Dövmelerin temsil ettikleri , kamp sistemi , kendi geçmişi ve düşmanları ... Carmen, kampta ve sonrasında namlunun ucunda yürümeyi bırakmazken kendi sınırlarını zorlamak, benliğini keşfetmek ve süregelen savaşta yer almak zorundadır. Bilinmezliklerle ve ters köşelerle dolu, fantastik ve bilimkurgunun karması olan kitapta uzun soluklu bir macera sizi bekliyor olacak. ***Wattpad Fantasy Tr okuma listesinde (Soluksuz Diyarlardan Kopup Gelenler ) ~Başlangıç Tarihi : 28.06.2020 ~Bitiş Tarihi : 20.09.2020 TAMAMLANDI- Tüm hakları şahsıma aittir.***

"Bana bak" diyerek beni önüne çekti. Gözlerim refleks olarak açılmıştı. "Bu kız kim ufaklığıma ne yaptın?" diyerek yüzüme doğru haykırdı. Gözyaşım benden istemsiz aktı. İkinci de onun peşinden gelmişti. Her an ağlamaya hazır olmaktan nefret ediyorum. "Öldü" dedim. Bana atabileceği en kötü bakışı atıp "Harabedeki kızlara mı benzemeye çalışıyorsun? Söylesene seni de bir gece de harcamam mı gerekiyor ? Bunu mu isti..." yüzüne attığım tokattan sonra susmuştu. "Haddini bil! " dedim ve ona iğrenerek baktım. Bakışları bana döndü. Sinirden ölecek kıvamdaydı. Gözleri gözlerime bakarken yangın çıkarıyordu. Uraz şuan hiç düşünemeden beni öldürecek şekildeydi. "Sen bana Sürtük diyemezsin!" o kadar sert bağırmıştım ki boğazım acımıştı. Uraz kolumu tutduğu gibi beni serçe duvara yasladı. Duvarın pürüzlü kısımları sırtıma girmişti. Gerçekten canım acımıştı. Uraz bana öfkeyle bakıp elini yumruk yapıp sinirle yanımdaki duvara yerleştirdi. Duvar çatlamıştı. Bana gelecek diye düşünürken tam yanımdan sıyırmıştı. "Sana dokunmaya kıyamazken seni sevmediğimi nasıl idea edersin aklım almıyor." Genç kurguda #1 -06/08/2018 Cesarette #1 07/08/2018

Mitolojik yaratıkların günümüzde de olduğunu hiç düşünmüş müydünüz? Peki mitolojik yaratıkları görememe sebebimiz gözümüzü kapatan bir perdeyse? Mitolojik yaratıkları gördüğünü söylediği için ailesi tarafından doktora götürülen Alya gözünde perde olmayan insanların gittiği gizli bir kampa götürüldüğünde kampı koruyan çember hasar görürse ne olur? Neler olduğunu anlamayan kamp görevlileri Alya'yı Olimpos'a göndermek için kamptan dışarı çıkarttıklarında Alya, seneler önce tanrılara karşı yenilen titanların intikamının en önemli anahtarı olduğunu öğreniyor. Olimpos yolunda yanındaki yoldaşları ile birçok engel ile karşılaşan Alya'nın çember kırılana dek zamanı var. Çember kırılmadan Olimpos'a gidip sorunu çözemezse kamptaki herkes tehlikeye girer.

Bir savaşçı dünyaya geldi... Doğar doğmaz bir savaşın içinde buldu kendini. Hayatı boyunca savaştı, binlerce ok fırlatırdı bedenine, hepsinin yarasını kendi sardı, kendi iyileştirdi. Büyük savaşa girdi, binlerce orduya karşı kazandı. Yaralandı, arkadaşlarını kaybetti... Sardığı yaralar tekrar nüksetti, Her şey bitti, diyerek bir köşeye sindiğinde gözleri kapanır gibi oldu. Çığlık sesleri duydu, "Yardım edin!" diye bağırdı ince bir kadın sesi. Etrafına bakındı, bir kaç kişi savaştan kalan ganimetleri topluyordu. Ayağa kalktı genç savaşçı, sesleri takip ederek ilerledi. Sonunda bir Krallığın önünde durdu, kafasını kaldırıp inceledi. Karanlık bir sis çökmüştü, çığlık sesleri acı dolu inlemelere dönüşmüştü. Krallığın kapısının önünde durdu. Çok güçlü ve aşılamaz bir kapı olduğu her halinden belliydi. Genç savaşçı kapıyı çaldı, beklemeye başladı. Kulelerden birinde gece saçlı bir kadın göründü, "Her çalana açılmaz o kapı." dedi sert ve kırılmaz bir sesle. Gece saçlı kadının saçları birer ok oldu ve savaşçıyı kalbinden vurdu, genç savaşçı kalbini tuttu. Ellerine kanlar bulaştı. "Yaralıyım..." dedi acıyla. Genç kadın kafasını iki yana salladı, "Ben daha da yaralıyım." "Beklesem bu kapı açılır mı?" "Beklemeden göremezsin..." * "O kapıyı çok kişi çaldı, hepsi içeri girmek için zorladı. Sense sadece tıklattın. Açmamı bekledin, işte bu yüzden ben senin Gece'nim. Ay'ın Gece'siyim..." *** Not: Fantastik değildir ve her hangi bir kitabın devamı da değildir. KİTABIN BASIMI İÇİN TEKLİF GELMİŞTİR ANCAK BAZI SEBEPLERDEN DOLAYI REDDETİLMİŞTİR...

Lily bir akşam tuhaf bir saldırıya uğrar. Daha da tuhaf olanı, davetsiz misafirler ne yazık ki peşini kolayca bırakmaz. Ancak peşinde olmalarının nedeni sadece gizli kalmak istemeleri midir? Tuhaf bir yabancının akımına kapılıp onların dünyasına adım atmak üzere olan Lily, kendi dünyasının hiç de sandığı gibi olmadığını fark edecektir. ''...Gördüğüm şey hayallerimin ötesindeydi. Bana bulutlara dokunabileceğimi düşündürüyordu. Endişe dolu bakışları kaçıp gitmemi bekliyor gibiydi. Yumuşak, kadifemsi beyaz tüylere dokunduğumda ürpermişti...''

| WATTYS 2021 KAZANANI | Melis Aksoy, her yerde görebileceğiniz türde sıradanlığa sahip bir genç kızdı. Onu diğerlerinden ayıran mükemmel bir dış görünüşü veya herkesi şaşkına çevirecek zengin bir hayatı yoktu. Ancak kötü bir hayata da sahip değildi. Herkesin istediği türden kendisini seven bir ailesi, iyi arkadaşları vardı. Hayır, hayatı hiç de kötü değildi. Sadece oldukça sıradandı. Bu sıradanlığın kendisini rahatsız ettiği de söylenemezdi. Normal geçen günleri ona gayet de hoş geliyordu. Lakin, bir hayli memnun olduğu yaşamı birden büyük bir değişime uğradı. Kimsenin inanamayacağı türden bir değişimdi bu. O, artık bir kitap karakteriydi! Öfke duyarak okuduğu kitabın satırlarına istemeden de olsa dahil olmuştu. Üstelik, mutlu sona ulaşabileceği bir hikaye de değildi bu. Peki bundan sonra ne yapacaktı? Büründüğü karakterin başına geleceklere boyun mu eğecekti yoksa kendi hikayesini mi yazacaktı? *** Bir krallık, beş prens, on leydi ve bir taht. Bu olaylar arasında hayatta kalmayı başarabilecek mi? Yoksa mahkum olduğu ölüm onun sonu mu olacak? *** Cover by: @sevgisizcesevdi ° Roman #1 (03.12.2020) Romantizm #3 (24.02.2021) Tarihi Kurgu #1 (01.03.2021) Bilim Kurgu #1 (24.04.2021) Fantastik #1 (26.04.2021) Genç Kurgu #5 (15.11.2021) Kurt Adam #1 (12.01.2022) Vampir #1 (15.03.2022)

Arkeolog olan Ayliz hayatının en büyük hedefini gerçekleştirmek üzere başına neler geleceğini bilmeden Mısır ülkesinde bir piramidin içine girer. Her şey olağan bir şekilde ilerliyordu. Ta ki Ra'nın gözünü bulana kadar... Onu kendi dünyasından alarak bambaşka bir dünyaya sürükleyen o göz bir şey kazandırmıştı. Aşkı... Antik Mısır'ın gizemleriyle birlikte süregelen bir lanet ve tüm bunların yanında her şeyden bihaber olan bir Dünya. Bu onların hikayesiydi. Gecenin hakimi ile parıltısının...

[TAMAMLANDI.] #HACKER'DA 1 : 28 EYLÜL 2020 #UMUT'DA 1: 17 KASIM 2021 Gölge'ler bir tek Gece'leri özgür kalır. MİT tarafından ele geçirilen hackerlar özel nitelikli ajanlar olarak MİT'e ayrıcalıklı ajan olarak bir istisna ile alınmışlardı. Özel ajanlar arasında en zeki ve ileri görüşlü olan Gölge, MİT dahil herkesi parmağında oynatır. Bu genç kadın devleti için çalışsa bile asla kendi benliğinden ve karakterinden ödün vermez. Bu güçlü yapısı askerlerin lideri olmasına sebep olur. Peki bu genç kadının hacker olarak başladığı ajancılık oyunu gerçek bir hâl aldığında Gece'leri Gölge olarak daha ne kadar ensenizde soluyabilirdi? GAME OVER; Ben Gölge'n , tüm günahlarının şahidi, şimdi sıra bende...

☆YALNIZCA İLK 5 BÖLÜM BURADADIR İNTERAKTİF HİKAYE MODU İLE HİTREADS UYGULAMASINDA OKUYABİLİRSİNİZ☆ Bir yıldız kaydığında hep tek dilek dilerdim... 'Uzaylı istilası istiyorum.' Ve bir uzaylı gelip tüm kalbimi istila etti. O bir uzaylıydı... Ben ise artık Uzay'lıydım. ⭐⭐⭐ "Ya Sedef niye bana inanmıyorsun? Yıldız kaydı diyorum, dilek diledim diyorum. Sonra hop biri bir uzaylıyı paketleyip kapıya bıraktı diyorum." Sedef ayağa kalkıp, "Kafayı iyice sıyırdın diyorum," dedi dişlerinin arasından. "Madem sen anlatmıyorsun, ben de gidip Tuna'yı ararım." Elindeki siyah yumurtayı avuçlarıma bırakıp hızla eve yöneldi. Bense peşinden koşturmaya başladım. "Sedef vallahi doğru söylüyorum ya!" Tepki vermeden evin önüne doğru yürümeye devam etti. Bense hala onu doğruyu söylediğime ikna etmeye çalışıyordum. Birden küfredip durunca sırtına tosladım. Ne olduğunu görmek için başımı yana eğimlemiştim ki Sedef hızla dönüp gözlerimi kapattı. "Ne yapıyorsun ya?" diye inledim. Elini çekmeye çalıştım ama izin vermedi. "Sakın bakma!" "Niye ki?" "Senin uzaylı dirilmiş kapıda bize bakıyor." "Hadi ya!" dedim haddinden fazla bir sevinçle. "Çeksene elini, ben de bakacağım." "Bakma dedim Asel. Adam..." "Uzaylı!" diye düzelttim. "Tamam, uzaylı..." "Uzaylı?" "ÇIPLAK!" diye bağırdı. © Tüm Hakları Saklıdır.