Daha bir kaç günlükken yetimhanenin kapısında bulunan Umay'ın hayatı başarı ve zorluklarla ilerlemektedir. 17 yaşında dahi zekasına sahip ve müzik dehası olarak yaşamını sürdürürken ailesinin hayatına dahil olmasıyla hersey tepetaklak olmuştur. Güçlü bir mafya ailesi, dört abi ve bunlar yetmezmiş gibi aynı zamanda aşkı öğrenen Umay'ın hayatı pek kolay olmayacaktır. İki veya üç günde bir bölüm eklenecektir..

⭐"Aşkla öpüyordu beni, incitmeden, kırmadan, dökmeden. Şiir gibi nahif ve güçlü."⭐ Toplum baskısıyla büyüyen Meltem'in hayatı, yıllar sonra sırlarıyla birlikte çocukluğunun geçtiği kasabaya geri dönen Sinan ile değişir. İhanetler, aşklar, sırlarla dolu bir kasaba. Aşkı için ölümle dans eden bir adam. Hayalleri uğruna kendisiyle mücadele eden bir kadın. Yaşam ve ölüm arasındaki savaşı kazanan bir aşk. Bir efsaneye göre insanlar çok eskiden sırtlarından birbirlerine yapışık yaşarlarmış. Ama tanrı Zeus onlara bir hatalarından dolayı çok kızmış. Ceza olarak bu insanları ikiye ayıran Zeus aynı zamanda onların ruhlarını da ikiye bölmüş. Artık her insandan iki tane varmış. Birbirinin eşi olmayan ama birbirinin eşi olan parçalar dünyanın her tarafına dağılmış. Zeus insanları, yaşamları boyunca ruh eşlerini aramaları için cezalandırmış. Derler ki o gün bu gündür yarım kalan parçalar tamamlanmak için diğer yarılarını ararlar. Biliyorum ki benim de bir ruh eşim var ve şu an dünyanın herhangi bir yerinde olabilir. Belki de oda benim gibi yıldızları izliyordur. Bu güne kadar hep kaybetme korkusu ile yaşadım. Ailemi, hayatımı, adımı, aklımı...ama bugün sevdiğimi kaybetme korkusu ile karşı karşıyayım. Bu korku tarifsiz bir acıya dönüştü ruhumda... ....Birinin vücudu acılarla kıvrılır diğerinin ruhu... Biri hayattan diğeri hayallerinden umudunu kesmiş iki genç... Çocukluğunun geçtiği kasabaya yıllar sonra geri dönen bir adam... Tüm kasaba halkının evlendirmek için seferber olduğu gelenek, görenek ve kurallar ile büyümüş bir kadın....

Sert acımasız herkesin korktuğu bir adam saf güzel nazik bir kız yolları kesişir aşk olup üstüne birde evlenip çoçuk yaparlarsa ve bunu ailelerinden saklarlarsa ne mi olur gelin görelim Mirzanın ezelin hikayesi 10. Bölümden sonra geçmişe dönecek ve tanışmaları evleneleri konu alınacak Küfür ve +18 içerik mevcuttur Herhangi izinsiz kopyalamada yasal işlem başlatacağım...

2. KİTABIN YAZIMINA ŞİMDİLİK ARA VERDİM. TEKRAR BAŞLADIĞIMDA DUYURU YAPARIM. Bir gece vakti küçük bir bebek ormana bırakıldı. Ölsün diye götürüldüğü orman ona kıyamadı. Mavi gözleri safirler kadar parlak, Kızıl saçları alev alev yanacaktı. Eşsiz bir güzellikti onun ki, Kem gözlerden uzakta. Bir gece vakti kaybedildi varlığı, Ta ki aşk bulana dek kalbini... Astasya kızıl bir düştü, büyülü ormanda saklı...

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

Anne tarafından yarı Fransız yarı İtalyan olan melez bir ağa, haddinden fazla kibirlidir... Anne ve babası hayatta olmayan Hare haddinden azla zeki olan bir doktordur. Bildiğiniz tüm töre hikâyelerini unutun!

Hayatının 14 yılını yalanla yaşamak zorunda bırakılan , yalan aileyle büyütülen ve bu yalanların getirdiği sonuçlardan , sürekli içinde bir boşluk olan Zeynep Alya Zorlu'nun hikâyesi. Bu boşluk gerçekler öğrenildiğinde mi kapanacak , yoksa daha da mı çoğalacak ? ______________________________________________ O akşam , yağmurlu bir gecede bir hiç uğruna o güzel bebeğin hayatı değişti . Kaderi değişti. Bir hiç yüzünden hayatını silbaştan yapıp tekrar yazdılar... Bu Zeynep Alya Zorlu'nun hikâyesi... ______________________________________________

(Tamamlandı✔) Kitabın tüm hakları; Asel'in motoruna olan aşkın'da Efo'nun alp'e olan takıntılı aşkın'da Alp'in efo'ya olan yoğun sabır'nda Çağan'ın sarı saçları maviş gözlerin'de Poyraz'ın gitara olan aşkın'da saklıdır. Açılan kapıdan kafasını sırayla çıkaran bizimkilere bakıp gülümsedim."Gelsenize." dediğim de efo hızlıca kendini içeriye atmış ve geri kalanların yeri boylamasını sağlamıştı. Kısa bi süre arkasına bakıp alpin suratını görmüş koşarak yanıma gelmişti. Bizimkiler de yanıma geldiğin de kocaman yatağı doldurmuştuk. Çağan ve poyraz sağıma, efo ve alp soluma karan da ayaklarımın dibine oturduğun da hepsine bakıp gülümsedim."Ne olursa olsun, bizim her koşulda yanında olduğumuzu unutma. " poyrazın söyledikleri ile dikkatimi ona verdiğim de bu kez elini elimin üstüne koyan çağan konuşmuştu."Sen bizim küçük annemizsin asel. Seni böyle üzgün,yorgun ve hasta olarak görmek bizi bitiriyor inan ki. Biz eski güçlü kızımızı çok özledik." dediğin de kafamı önüme eğdim. Haklıydı. Ben eskisi kadar güçlü değildim,onların güçlü kızı değildim. Çok yorulmuştum öğrendiğim gerçeklerin altından kalkamıyordum. "İstersen güçlü olma,siktir et güçlü olmayı. İste beraber düşelim,beraber kalkalım, ama tek düşme. Seni düşmeden tuttuk hep tutmaya da devam edeceğiz. " kafamı kaldırıp gülümseyerek saladım. "Farkındayız seni çok yorduk, üzdük. Üzülmene izin verdik. Özür dileriz güzel kızım, seni bazı gerçeklerden kurtaramadık." tam itraz etmek için cümleleri sıralıyacaktım ki elini ağzımın üstüne koyan efo konuştu."Ne dramatize ettiniz be, oda buram buram efkar koktu şuan. " dediğin de kahkaha attım. Ondan da duygulu bi konuşma beklemiştim ama efo bildiğiniz gibiydi... "Ben asel çakır. Kalbimin 4 odacığı da 4 mükemmel kişi tarafından sahipli." Cover by:mitolojikbirdeli❤

" KARA KADERİME BEYAZ GÜL OLUR MUSUN ? " ~~~ Aşk, kitabı okumak istiyorsanız lütfen bu kitabı okumayın! Aşkı iliklerinize kadar hissetmek istiyorsanız, buyrun birlikte okuyup hissedelim. ♤ Çalınması durumunda gerekli hassasiyet gösterilecektir. WATTPAD'DE KARAGÜL İSMİ İLE YAYIMLANAN İLK KİTAPTIR! ♤ 20 Haziran 2018 Başladı ♤ 23 Nisan 2020 Bitti ♤ Kitap, 145,060 kelimedir. ♤Kapak tasarımı; sadecemeftun TÜM HAKLARI SAKLIDIR!

Dilsiz bir kızın kalbi tüm kötülükleri kendisine çekiyordu. Hiçbir kalp bu kadar değerli olmamıştır. Yeşil, Ötanazi Okulu'na sürgün edildiğinde o yıllarda henüz bir çocuktu. Öz babasının onu nasıl bir yere mahkûm ettiğini bile bilmiyordu. Ötanazi Okulu, Amerika Birleşik Devletleri'ne bağlı olan Alaska'da açılmış karanlık bir okuldu. Bildiğiniz tüm o okulları unutun çünkü Ötanazi Okulunda öğretmenler ders vermiyordu. Her biri kendi dalında uzman bilimcilerdi ve oradaki amaçları bir okul dolusu öğrencinin üzerinde deneyler yapmaktı. Öğrenciler ise sıradan öğrenciler değildi çünkü her biri idam cezası almış mahkûmlardı. Okul onları satın alarak kendi deneylerinde kullanan karanlık bir girdaptan farklı değildi. Bir kez içine girince çıkmak mümkün değildi. Yeşil tüm o tehlikeli mahkûmların içinde göğsünde değerli bir kalple yaşamak zorundaydı. Herkes onun kalbini isterken kurtların içine atılmış bir kuzudan farklı değildi. Kalbini isteyenlerden biri de öz babasıydı. Babasının onun kalbi için okula tehlikeli bir suikastçı göndermesiyle, belki de tüm ezberler bozulmaya başlamıştı. Avcı'da her zaman bu kadar acımasız değildi. Özellikle ateşten kızıl saçları olan ve bir katile gülümseyen hasta bir kadını tanıyana kadar. Şimdi karar verme sırası ondaydı. Avını öldürmeli mi, yoksa korumalı mı? Sayfalar üzerinde konuştuğu bu dilsiz kadınla tam olarak ne yapmalıydı? "Kadın kandan korkuyordu, adam ise kan kokuyordu. Şimdi sen söyle; böyle bir durumda kadın özleyebilir mi ölüm kokan bir adamı?" dedim. "Kadın aptaldı adam ise kadına kör. Şimdi sen cevap ver; her şeye, herkese ve özellikle küçük bir kadına kör olan bir adam bekleyebilir mi kadın tarafından özlenmeyi?" diyerek bana cevap verdi.